1949, στον τρίτο χρόνο του εμφυλίου και ενώ μαίνονται οι μάχες στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας, δύο αδέρφια, ο 17χρονος Ανέστης και ο 14χρονος Βλάσης βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο πατέρας τους νεκρός από νάρκη, η μάνα τους σε στρατόπεδο αμάχων. Τσοπανόπουλα που γνωρίζουν καλά τα υψώματα, τα δάση, τα ποτάμια και τα περάσματα, τα δύο παιδιά χρησιμοποιούνται ως οδηγοί, ο Ανέστης από τον ανθυπολοχαγό Τριαντάφυλλο του Εθνικού Στρατού και ο Βλάσης από τον Καπετάν Ντούλα του Δημοκρατικού Στρατού Από χρόνια ο Παντελής Βούλγαρης είχε σκοπό να αγγίξει τη δύσκολη περίοδο του Εμφυλίου. Η προσπάθεια είναι αξιέπαινη και η εμπειρία του αναμφισβήτητη, η ιστορική έρευνα είναι εκτεταμένη και η μουσική του Γιάννη Αγγελάκα δίνει “κάτι”. Δυστυχώς οι χαρακτήρες λειτουργούν περισσότερο ως σύμβολα, με το βάρος να εναλλάσσεται αβέβαια ανάμεσα στους μικρούς και τους μεγάλους πρωταγωνιστές, ενώ πολλές σκηνές και διάλογοι έχουν το διδακτικό τόνο μαθήματος ιστορίας.
Θοδωρής Τσιάτσικας
