Rififi

Ο Ζιλ Ντασέν το 1955 δημιουργεί το μύθο των ‘heist movies’.

Ύστερα από πέντε χρόνια στη φυλακή, ο Τόνι συναντά τους παλιούς φίλους και συνεργάτες του, τον Τζο και τον Ιταλό Μάριο Φεράτι που τον προκαλούν να ληστέψουν κοσμήματα από τη βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου Mappin & Webb Ltd. Εκείνος όμως αρνείται. Ο Τόνι βρίσκει την πρώην φιλενάδα του, τη Μαντό, να έχει γίνει η ερωμένη του γκάνγκστερ ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου, L’ Âge d’ Or, Λουί Γκρουτέρ, την χτυπάει και την ταπεινώνει. Έπειτα τηλεφωνεί στους φίλους του και τους προτείνει να ληστέψουν το χρηματοκιβώτιο του κοσμηματοπωλείου. Καλούν τον διαρρήκτη ειδικό στα χρηματοκιβώτια Σεζάρ να μπει στην ομάδα τους και σχεδιάζουν την τέλεια ληστεία…

Είναι η μητέρα όλων των ταινιών με θέμα ‘το μεγάλο κόλπο’, έχοντας στην καρδιά της την αξέχαστη, σχεδόν ημίωρη, χωρίς διαλόγους και μουσική, σκηνή της εκτέλεσής του. Επιτυχία τότε, αν και σε κάποιες χώρες απαγορεύτηκε (γιατί θα έδινε έμπνευση σε πραγματικούς κλέφτες!), επηρέασε καθοριστικά όλες τις αντίστοιχες ταινίες και έβαλε τη λέξη ‘ριφιφί’ στο ελληνικό λεξιλόγιο.  Ο Ντασέν τη γύρισε, αυτοεξόριστος στη Γαλλία, με ελάχιστα μέσα. Χρησιμοποιώντας έξοχα το βροχερό Παρίσι, υποβλητική ατμόσφαιρα, χαρακτήρες του υποκόσμου, νουάρ πεσιμισμό και τους κώδικες του σασπένς, έγραψε ιστορία.

Θοδωρής Τσιάτσικας