Ο Τελευταίος Σταθμός
Αν μέσα στο κατακαλόκαιρο αυτό που ποθείτε είναι να αναβιώσετε μυθιστορηματικά μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ζωής του συγγραφέα του «Πόλεμος και Ειρήνη»… θα αποζημιωθείτε τουλάχιστον από τις καλές ερμηνείες του Κρίστοφερ Πλάμερ και της Έλεν Μίρεν που ήταν και υποψήφιοι για Όσκαρ.
Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, ο Λέων Τολστόι είναι κάτι παραπάνω από ένας αναγνωρισμένος συγγραφέας. Είναι μια διασημότητα και ένας πνευματικός ηγέτης με φιλοσοφικές και κοινωνικές απόψεις που έχουν εμπνεύσει ένα ολόκληρο κίνημα. Για την κληρονομιά του ερίζουν ο επικαφαλής ακόλουθός του που θέλει το έργο του να γίνει κτήμα του ρωσικού λαού, και η σύζυγός του Σοφία που βλέπει στον Τολστόι τον άνθρωπο κι όχι το μύθο, και σκέφτεται τα παιδιά τους και τον έρωτά τους που, παρά το πέρασμα του χρόνου, έχει ακόμα δύναμη. Ανάμεσά τους θα βρεθεί ένας ιδεαλιστής νεαρός που προσλαμβάνεται ως γραμματέας του συγγραφέα…
Το ερωτικό ξύπνημα ενός νεαρού που πιστεύει στην αγνότητα, η διάσταση ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια εικόνα μιας μεγάλης προσωπικότητας, η διαμάχη για την κληρονομιά του και ένας έρωτας που αρνείται να γεράσει είναι οι κεντρικοί άξονες της ταινίας του Μάικλ Χόφμαν που ισορροπεί ανάμεσα στη μυθοπλασία και στη βιογραφία. Είναι καλογυρισμένη και καλοπαιγμένη, χωρίς όμως να αποφεύγει το ακαδημαϊκό ύφος και τις υπόλοιπες αδυναμίες που συνήθως συνοδεύουν τις βιογραφικές ταινίες εποχής.
Θοδωρής Τσιάτσικας