Canyoning στην Ελλάδα: Τα μυστικά ενός συναρπαστικού σπορ!
Μια νέα διαφορετική εικόνα της χώρας μας έχει αρχίσει και ανακαλύπτεται, χαρίζοντας μεγάλη ποσότητα κεφιού, αληθινής αδρεναλίνης και πραγματικής επαφής με τη φύση!
Τί είναι το Canyoning;
Το Canyoning ή η Διάσχιση φαραγγιών αν προτιμάτε, ανήκει στα extreme sports και είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε πολλές χώρες του κόσμου. Θεωρείται άθλημα με ιδιαίτερες απαιτήσεις καθώς η ενασχόληση με αυτό προυποθέτει καλή φυσική κατάσταση, κολυμβητικές γνώσεις κολύμπι, ομαδικότητα και υπομονή. Σε πιο δύσκολες καταστάσεις απαιτεί γνώσεις αλπινισμού και σπηλαιολογίας. Ωστόσο ο καθένας μπορεί να μυηθεί στην τεχνική της κατάβασης φαραγγιών, αρκεί να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση.
Μια από τις βασικές αρχές του Canyoning είναι να ακολουθείς από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδρομής την πορεία του φαραγγιού μέσα από το νερό, είτε γλιστρώντας μέσα σε μια νεροτσουλήθρα, είτε κάνοντας ένα άλμα στο κενό πέφτοντας μέσα σε μια λίμνη, είτε πάλι καταρριχώντας μέσα σε έναν καταρράκτη! Με την χρήση διαφόρων τεχνικών προσεγγίζει κανείς, ακόμη και τα πιο δυσπρόσιτα σημεία που βρίσκονται πολύ καλά κρυμμένα στις σχισμές της γης.
Οι αισθήσεις στο κόκκινο!
Κατεβαίνοντας ένα φαράγγι μετά από το πρώτο ραππέλ, η φύση αναλαμβάνει να ταξιδέψει τα μάτια, την ψυχή και όλες τις έγνοιες μας, αντικρίζοντας τα κρυμμένα μαγικά χρώματα της φύσης που σαγηνεύουν τον αθλητή καθώς στέκεται, περνά ή γλιστρά μπροστά τους μην χορταίνοντας την απόλαυση που χαρίζουν. Διάσπαρτα σε όλη την χώρα, αλλά ως επί το πλείστον βρίσκονται μέσα στις απότομες χαράδρες όπως γενικώς ονομάζουμε τα φαράγγια στην Ελλάδα, που κατά την ορολογία των ειδικών ξεκινούν από τον θρόνο των θεών τις κορυφές και φτάνουν μέχρι τα χαμηλότερα σκαλιά του βουνού.
Εξερευνώντας τα φαράγγια
Στον Όλυμπο και τον Παρνασσό ιδρύθηκαν το 1938 οι πρώτοι εθνικοί δρυμοί της χώρας. Ειδικά σε ότι αφορά τον Όλυμπο, η σχέση του με την μυθολογία και την ιστορία προφανώς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση αυτή! Και οι δύο δρυμοί αποτελούν τον πυρήνα των αποδράσεων στις καταβάσεις φαραγγιών μιας και βρίσκονται αρκετά κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας μας. Μάλιστα το 1981 ο Όλυμπος και το φαράγγι της Σαμαριάς ανακηρύχτηκαν από τον οργανισμό της UNESCO βιογενετικά καταφύγια [biogenetic Reserve].
Στο πέρασμα των αιώνων το μικρό κλίμα του Ολύμπου τριγυρισμένο από πεδιάδες και θάλασσα, συνέβαλε στην ανάπτυξη της πλούσιας χλωρίδας που κατακλύζει την καρδιά των φαραγγιών του! Ψηλά δάση τραχείας πεύκης συνοδεύουν τις καταβάσεις σχεδόν σε όλη την διαδρομή μαζί με πολλά αρωματικά φυτά και θάμνους που συμπληρώνουν το πάζλ της εικόνας της φύσης. Τα φαράγγια αυτά δημιουργηθήκαν από την κίνηση των νερών κατά την περίοδο που λιώνουν τα χιόνια καθώς και άλλα που έχουν δημιουργηθεί από την φυσική ροή του νερού.
Η κλίση του εδάφους σε ένα φαράγγι είναι συνήθως μεγαλύτερη του 5%. Ο βράχος ενός φαραγγιού δεν είναι απαραίτητα ο ίδιος κατά μήκος του φαραγγιού. Πολλές διαφορετικές μορφολογίες υπάρχουν επειδή η ποιότητα του βράχου εναλλάσσεται. Τα βράχια είναι χαρακτηρισμένα από σειρά φυσικών ιδιοτήτων, εκ των οποίων η βασική είναι η σκληρότητα. Όσο πιό μεγάλη είναι η σκληρότητα του βράχου, τόσο πιο στενά και κάθετα είναι τα φαράγγια.
Η μορφολογία τους, η δύσκολη προσέγγιση αλλά και οι μύθοι για επικίνδυνους και μυστικούς τόπους, κράτησαν τον άνθρωπο μακριά . Στην σημερινή εποχή, η τεχνική του cannyoning έκανε γνωστά τα φαράγγια στο ευρύτερο κοινό, συνδέοντάς τη φύση με την μετακίνηση γκρουπ ατόμων σε περιορισμένες περιόδους τον χρόνο.
Η ευχαρίστηση μιας κατάβασης σε ένα φαράγγι είναι στενά συνδεδεμένη με την εικόνα της παρθένας άγριας φύσης που επιβάλλεται να διατηρηθεί έτσι! Τα διαφορετικά οικοσυστήματα επιβίωσαν ανά τους αιώνες και έτσι διεσώθησαν αργά και συστηματικά! Δεν είναι πάλι λίγες οι μορφές ζωής που παραμένουν σε εμάς αόρατες. Στα κρυστάλλινα νερά των φαραγγιών κολυμπούν γυρίνοι, έντομα, σκουλήκια, ψάρια, αμφίβια ζώα. Ο σκοπός είναι η διατήρηση αυτού του φυσικού κάλλους. Γι αυτό το λόγω ακολουθούμε τους κανόνες ευλαβικά, διατηρώντας το οικοσύστημα ανέπαφο. Έτσι προσέχουμε να μην πετάμε σκουπίδια, αν γίνεται να περπατάμε έξω από το νερό ώστε να μην καταστρέφουμε τα αυγά των ψαριών, κατά την διάρκεια της προσέγγισης και κατά την έξοδο, ακολουθούμε το μονοπάτι και αποφεύγουμε να περπατάμε μέσα από λιβάδια και άλλα είδη χλωρίδας.
Κανόνες ασφαλείας
Πριν πλησιάσουμε το φαράγγι καλό είναι να πληροφορούμαστε για τις μετεωρολογικές συνθήκες. Κάθε φαράγγι έχει την ιδανική του χρονική περίοδο για διάσχιση. Καλό είναι η ομάδα να αποτελείται από έμπειρα άτομα που μπορούν να αξιολογήσουν τους ενδεχομένους κινδύνους. Η ομάδα πρέπει να αποτελείται τουλάχιστον από 4 άτομα και να είναι πάντοτε εφοδιασμένη με κατάλληλο εξοπλισμό, όπως στολή νεοπρέν, κράνος ζώνη «μποντριέ», παπούτσια με αντιολισθητική σόλλα, Carabiners,οχτάρι, σχοινί κατάλληλο για canyoning, σακίδιο με στεγανά δοχεία που θα πρέπει απαραιτήτως να περιέχει αλουμινοκουβέρτα επιβίωσης, φακό αδιάβροχο με εφεδρικές μπαταρίες, ένα μπουκάλι νερό όπως και ελαφριά τροφή για τις μεγάλες καταβάσεις.
Οι καταβάσεις στην Ελλάδα είναι πολύ οργανωμένες και εξαιρετικά ασφαλείς! Υπάρχει ειδική ομάδα διάσωσης για πάν ενδεχόμενο. Μια ομάδα έμπειρων οδηγών αναλαμβάνει να σας μυήσει στα μυστικά του αθλήματος, αλλά και να σας οδηγήσει μαζί με την υπόλοιπη παρέα σε ένα από τα πολλά φαράγγια που βρίσκονται διάσπαρτα στην χώρα μας.
Πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Ε.Σ.Ε.Φ www.esef.gr, αλλά και την σελίδα της ομοσπονδίας της Σ.Ο.Ε www.soe.gr, για μια οργανωμένη και εξειδικευμένη κατάβαση.
Κείμενο: Παντελής Τζερτζεβέλης
Φωτογραφίες: Βασίλης Μαργαρίτης