Το έργο του γνωστού δραματουργού ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Έφης Μουρίκη, με πρωταγωνιστές τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Έφη Μουρίκη, Κατερίνα Παπουτσάκη και Γιώργο Πολυχρονόπουλο.
Τρεις άγνωστοι μεταξύ τους, πρόσφατα νεκροί, ο Garcin, η Inez και η Estelle οδηγούνται στην κόλαση από έναν μυστηριώδη υπηρέτη, η οποία κόλαση, όπως απεικονίζεται στο συγκεκριμένο έργο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σαλόνι με τρεις ίδιους καναπέδες διαφορετικής απόχρωσης, όπου δεν υπάρχουν καθρέφτες, παράθυρα, βιβλία.
Το εγκληματικό τους παρελθόν, οι αντιδικίες, οι ειρωνείες, οι ηθικοί και μη εκβιασμοί, τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι τελείως παράλογο να προσπαθούν να ξεχάσουν την παρουσία των άλλων.
Ο δειλός Garcin, η σκληρή ομοφυλόφιλη Inez πού θα ποθήσει τη νάρκισσο παιδοκτόνο Estelle, πολύ γρήγορα συνειδητοποιούν ότι η συνεύρεση τους δεν είναι τυχαία και ότι ο καθένας τους θα γίνει ο βασανιστής των άλλων δύο…
Η ειρωνεία βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη κόλαση δεν προσφέρει πυρωμένα σίδερα και φωτιές σαν μαρτύριο, αλλά την ταπείνωση και τον εξευτελισμό των χαρακτήρων καθώς αυτοί αποκαλύπτονται μεταξύ τους. Εδώ οι ψυχές απογυμνώνονται από τα μυστικά τους και εκτίθενται στο ανελέητο φως της κόλασης.
Με αποκορύφωμα την φράση του Garcin: «Η κόλαση μας είναι οι άλλοι». Ο Garcin, η Inez και η Estelle ήλθαν και θα μείνουν για πάντα συγκάτοικοι μέσα σ’ ένα αιώνιο μαρτύριο.
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνικά-Κοστούμια: Τόλης Τατόλας
Φωτισμοί: Lato B
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάρα Μοτάκη