ΜΕΤΑΞΑ CROSSING: 1η ημέρα στο τριεθνές με Skoda Yeti 4×4
Το ξημέρωμα μας βρήκε να αντικρύζουμε τη λίμνη Δοϊράνη και στα ανατολικά το μεγαλοπρεπές όρος Μπέλλες. Η αφετηρία της περιήγησής μας στην ιστορία χωρίς μελανά σημεία, πτωχεύσεις και σκάνδαλα, αλλά γεμάτη με στιγμές πραγματικού ηρωισμού, με πυξίδα την καθαρή ψυχή.
Ο χρόνος στο πέρασμά του αφήνει σκόνη που σκεπάζει τις μνήμες και κρύβει θησαυρούς. Με λίγη προσπάθεια και καλή διάθεση, στόχος μας είναι να «ξεσκονίσουμε» μνήμες για μοναδικής σημασίας γεγονότα, και μοναδικής ομορφιάς μέρη που τόσο καιρό υπάρχουν στη σκιά της τουριστικής ανάπτυξης χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτή.
Σημείο εκκίνησης την Κυριακή το πρωί ο Σ.Σ. Μουριών στις παρυφές του όρους Μπέλλες, σημείο εκκίνησης και για τα οχήματα που ανεφοδίαζαν τα οχυρά. Ο καιρός σύμμαχος, λιακάδα χωρίς “δόντια”. Στον Σιδηροδρομικό Σταθμό μας υποδέχτηκε ο αντινομάρχης Κιλκίς κ. Αμανατίδης, πρόθυμος να μας δώσει πληροφορίες και για τα οχυρά, για τις κρυμμένες ομορφιές του Νομού και να μας ευχηθεί καλό κατευόδιο. Φρόντισε να μας τονίσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νομός από τη χρόνια εγκατάλειψη και αδιαφορία της πολιτείας.
«Χαιρετήσαμε» τους Κρητικούς που υπερασπίστηκαν με γενναιότητα μια πατρίδα αμέτρητα χιλιόμετρα μακριά από τη δική τους και που έμελλε να γίνει παντοτινά και δική τους πατρίδα. Ανηφορίσαμε προς Άνω Σούρμενα. Πρώτος μας σταθμός το φυλάκιο Λιθοτό, στο τριεθνές Ελλάδα-Σκόπια-Βουλγαρία. Μια διαδρομή “μαγεία”, χαμένη μέσα στις οξιές που είναι ντυμένες στα χρώματα της ώχρας. Παντού υπάρχουν τα σημάδια της στρατιωτικής ζώνης: ενέδρες και σκοπιές διάσπαρτες κατά μήκος της διαδρομής υπενθυμίζουν την σημασία της.
Η διαδρομή μας «άγγιξε» το ορόσημο των συνόρων. Στο GPS φαινόταν σαν να ακροβατούμε μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, στο τοπίο όμως τίποτα δεν μαρτυρούσε ότι υπάρχει διαχωριστική γραμμή. Παράξενη αίσθηση. Σε λίγα μέτρα πιο πάνω εμφανίστηκε το φυλάκιο. Διαβάζουμε στην παλιά κίτρινη πινακίδα «Τριεθνές». Εγκατάλειψη! Σημάδια ανθρώπων που ήθελαν να μείνει το πέρασμά τους σε δύσκολα χρόνια ανεξίτηλο και ένα «ΕΛΛΑΣ» στον τοίχο να υποδέχεται τους περαστικούς.
Απογευματάκι και στην επιστροφή μας συναντάμε μια ζωηρή και εύθυμη παρέα κυνηγών με τα απαραίτητα κοψίδια στα κάρβουνα. Πρόθυμοι να μας καλοδεχτούν και να μας κεράσουν. Άνθρωποι χαμογελαστοί που αφήνουν τις έγνοιες τις καθημερινότητας για λίγες στιγμές χαλάρωσης.
Χαιρετήσαμε και αναχωρήσαμε προς αναζήτηση της πρώτης μας διαμονής. Δεν πέρασε αρκετή ώρα και ενώ προχωρούσαμε επάνω στην πολύ καλά σηματοδοτημένη ποδηλατική διαδρομή, στα αριστερά μας και λίγο πρίν το χωριό Αγία Παρασκευή, ένα πολύ ωραίο σημείο στους πρόποδες του Μπέλλες έμελλε να ήταν η πρώτη μας διαμονή.
Με γρήγορες κινήσεις καθαρίσαμε τον χώρο και ξεκινήσαμε το στήσιμο των σκηνών μας και την προετοιμασία του βραδινού φαγητού. Με τη θερμοκρασία να πέφτει στους 9 βαθμούς και το ολόγιομο φεγγάρι να δίνει φως στη νύχτα, καθόμασταν γύρω από την φωτιά απολαμβάνοντας από ένα φλιτζάνι τσάι ο καθένας μας. Στο τελείωμα της ημέρας αποτιμούσαμε την εμπειρία της πρώτης ημέρας, που μας γέμισε με προβληματισμό και ευθύνη μέσα μας γι’ αυτή την περιοχή της χώρας μας που είναι ακόμη απομονωμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα!
Αύριο θα επισκεφθούμε τα οχυρά Ιστίμπεη και Ρούπελ.
Παντελής Τζερτζεβέλης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Διασχίζουμε την ιστορική Γραμμή Μεταξά