Εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, η γραφή του εξακολουθεί να μαγεύει αλλά και να υπενθυμίζει διακριτικά το απαράλλαχτο της ανθρώπινης φύσης. Ο Παπαδιαμάντης έχει εμφανιστεί ποικιλοτρόπως στη ζωγραφική του Δημήτρη Μοράρου, είναι διαρκώς παρών στα έργα και την έμπνευση του, επιβεβαιώνοντας τη δύναμη που έχει η τέχνη να διεισδύει και να βάζει τα δημιουργήματά της σε μια διαλεκτική ζύμωση.
Τα πορτρέτα, δίνουν υπόσταση στη φαντασία και πρόσληψη των παπαδιαμαντικών προσώπων. Η ομορφιά μιας γυναίκας ή η λεβεντιά ενός άντρα παίρνουν σάρκα και οστά συνδέοντας εικόνα και αφήγηση. Το παπαδιαμαντικό κείμενο που απλώνεται και πλανάται μέσα στους πίνακες, δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό γίγνεσθαι, όπου πλοκή, περιγραφή, απουσίες και παρουσίες συνυπάρχουν.
Η αποτύπωση της κίνησης, με καθαρές ή αχνές γραμμές, προδίδει το συναίσθημα για ένα πρόσωπο ή μια κατάσταση. Η απόγνωση, η ευτυχία, η κόπωση, η λύτρωση, η αγωνία αναδεικνύονται μέσα από την κίνηση στον χώρο. Ο χώρος, λοιπόν, είτε ως έννοια είτε ως πεδίο δράσης των λογοτεχνικών ηρώων, φιλοξενεί σύμβολα, εικόνες και συσχετισμούς.
Οι πληθωρικές εικόνες που απλόχερα χαρίζει η πένα του Παπαδιαμάντη, εισχωρούν κι αποτυπώνονται στις διαισθητικές και πολυεπίπεδες ζωγραφιές του Δημήτρη Μοράρου.
Ο Δημήτρης Μοράρος εργάζεται ως ζωγράφος, χαράκτης και καλλιτεχνικός επιμελητής εκδόσεων. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει και ατομικές. Έχει εικονογραφήσει 16 βιβλία.