Η έκθεση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία μελέτη πάνω στα δύο συμπληρωματικά χρώματα. Το κόκκινο και το πράσινο είναι δύο χρώματα που όταν λειτουργούν το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργούνε τη μεγαλύτερη αντίθεση, την μεγαλύτερη αντίδραση, τη μεγαλύτερη ένταση. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει και η ίδια η καλλιτέχνης αποφάσισε να τοποθετήσει τα γυμνά της μέσα σ αυτήν την αντίθεση διακινδυνεύοντας μέσα σε μία έντονη ατμόσφαιρα τη σύνθεσή τους για να τα αποσυντονίσει και να τα επανα-ισορροπήσει.
Στην έκθεση προβάλλονται έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, κόμικς καθώς και αντικείμενα τα οποία παρουσιάζουν μία μπλεγμένη ομάδα γυναικών που σμίγουν μέσα σε φλογερούς χώρους, με τις κλίσεις των κεφαλιών και με τα γυμνά σώματά τους να λάμπουν στις βαριές ατμόσφαιρες. Γυναίκες με ελάχιστα ενδύματα με διαφάνειες και χρυσαφί κοσμήματα μέσα στα μωβ, ινώδη, -σχεδόν μαύρα- κόκκινα, και στα φωσφορίζοντα πράσινα που μουχλιάζουν.
Η ζωγραφική της Έλενας Ναβροζίδου θα μπορούσε να θεωρηθεί μια αντι-σκοταδιστική εικαστική παρέμβαση που αναφέρεται στις τέσσερεις αξίες που ο διαφωτισμός αποθέωσε: Truth, Beauty, Freedom, Love (Ελευθερία, Ομορφιά, Αλήθεια, Έρωτας).
