Αυτό που με καλεί να αλλάξω ματιά

 Αντίθετα με τα όλα όσα μπορείτε να νομίσετε, εμείς, η δική μου φαμίλια, δεν είχε, δεν έχει και δεν πρόκειται ποτέ να έχει σχέση με την προώθηση ή το εμπόριο ουσιών.  Αυτά είναι δουλειές για πολύ «βού» νονούς και φαμίλιες.

Όπως θα έχετε φανταστεί εσείς που πιστά παρακολουθείτε την ερασιτεχνική αρθογραφία μου, και για αυτό το κείμενο αιτία και αφορμή είναι μια γκάφα του πιστού μου Μπρούνο ή μάλλον της κόρης μου, της Σεσίλιας, που πριν από χρόνια αποφάσισε να … με κείνον τον αχαΐρευτο τον Τζουζέπε, τον γιο του  Φελίππε, ο οποίος, ευτυχώς εκ του αποτελέσματος, απεδείχθη καρπερός και μου χάρισε τον εγγονό μου, τον οποίο ωστόσο ο πατέρας του δεν γνώρισε ποτέ*!

Ο εγγονός λοιπόν ήλθε στην πατρίδα σας για να με επισκεφθεί, εγώ ήθελα να τον πάω κάπου την Κυριακή, ο Μπρούνο κάπου είχε δει στην τηλεόραση για ένα παιδικό χωριό στο θέατρο του Μπάτμιντον και κάπου μέσα στον ξεπαγιασμό βρεθήκαμε στο παρκινγκ του άλσους στρατού με τον Μπρούνο στο αυτοκίνητο και τον μικρό με την … ανιψιά μου να περιδιαβαίνει το χωριό.

Στα δικά μου τα μέρη δύο άντρες μέσα σε ένα αυτοκίνητο σε ένα παρκινγκ, κάνουν ή deal ή παίζουν τις κουμπάρες.

Για μένα φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει και για να μην το νομίσει και κανείς – εσείς οι Έλληνες είστε περίεργη φάρα- άφησα μόνο του τον Μπρούνο και ανακατεύτηκα με το πλήθος που πήγαινε να δει μια παράσταση.

Ακολουθώντας τον κόσμο, αλλά κυρίως, τις κυρίες, βρέθηκα μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα και στρογγυλοκάθισα κάπου που να φαίνομαι ταιριαστός με τους υπόλοιπους περιμένοντας να αρχίσει το θέαμα.

Ο Νονός καταλαβαίνει τους τηρητές της τάξης, τους πραίτορες όπως είχε πει κάποτε ο γλυκός σας Βύρωνας, τότε υπουργός, από τη μυρωδιά.

Έγκυος να ήμουνα, δεν θα είχα τόσο έντονη την αίσθηση αυτής της χαρακτηριστικής μυρωδιάς των ασφαλιτών.

Ήταν παντού, η λουπάρα+ στο αυτοκίνητο, ο Μπρούνο επίσης, και η μπερέτα μου μόνο με 15 σφαίρες που δεν μου έφταναν. Ευτυχώς όμως κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί μου αλλά όλοι με την αυτού εξοχότητα τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, καλή του ώρα.

Ήλθε ο πρόεδρος, έκατσε (μετά έμαθα ότι ήταν να έλθει στις 12 και μισή και ήταν ακριβέστατος στο ραντεβού του) και ξεκίνησε η τελετή. Και λέω τελετή γιατί σε τελετή βρέθηκα και μάλιστα σε μια τελετή νικητών.

Ίσως η λέξη νικητής να είναι μικρή για να περιγράψω αυτούς τους ανθρώπους.

Ούτε ένας ούτε δύο αλλά 95 άνθρωποι, έφηβοι και ενήλικες, ολοκλήρωσαν με επιτυχία προγράμματα απεξάρτησης του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων και κέρδισαν τη ζωή ΤΟΥΣ πίσω. Σε μια σεμνή αλλά γεμάτη αισθήματα τελετή, ο Νονός –για το φόβο και των … Αρχών- παρέμεινε καθηλωμένος στη θέση του και κατέγραψε πράγματα που είναι κρίμα να μείνουν μόνο μεταξύ των περίπου 1000 ανθρώπων που βρέθηκαν στην – άρτια και με κάθε λεπτομέρεια οργανωμένη από το ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ – τελετή αποφοίτησης.

«Ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους του ΚΕΘΕΑ, γιατί οι άνθρωποι το φτιάξανε το ΚΕΘΕΑ», είπε από καρδιάς ένα παιδί που χάρη στο πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ μπορεί να αισιοδοξεί, να γελά, να ονειρεύεται, να ζει.

Ένας άλλος περίμενε 7 χρόνια τη στιγμή που θα ολοκληρώσει, με τη βοήθεια του  ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ, την απεξάρτησή του και θα ανέβει επιτέλους στη σκηνή μαζί με τους άλλους για να δείξει ότι κι αυτός καθάρισε. «7 χρόνια περίμενα για να ανέβω εδώ πάνω, μπορεί να μην είμαι ο καλύτερος» είπε αλλά εγώ ήθελα να του φωνάξω πως σίγουρα είναι πολύ δυνατός.

Ίσως να σκέφτεστε ότι λίγο τα χρόνια, λίγο το «στρίμωγμα», λίγο η έλλειψη της οικογένειάς μου, με κάνουν να ξεκουτιαίνω. Κάνετε λάθος. Όμως επειδή ακριβώς εμένα δεν είναι εδώ όσοι θα ήθελα να είναι, κατανοώ απόλυτα την αγαλλίαση του απόφοιτου του ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ που είπε «είναι εδώ όλοι αυτοί που θα ’θελα να ‘ναι εδώ».

«Θα μείνω πολλή ώρα εγώ εδώ, το περιμένω καιρό», υποσχέθηκε ένας ακόμα από το ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ αλλά, τελικά, έμεινε ίσα όσο για να πει εκείνα που ένιωθε να πει σε αγαπημένους του ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του. Ο νεαρός απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ πάλι, είπε, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εαυτό του «που ήτανε δίπλα μου συνέχεια και τον γνώρισα καλύτερα».

Μπράβο στα παιδιά, μπράβο και στο ΚΕΘΕΑ για τη δουλειά του, στους ανθρώπους του, μπράβο και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση. Υπήρχαν και άλλοι πολιτικοί παρόντες (με μικρό πι) αλλά θεωρώ την παρουσία τους θλιβερή. Επίσης δεν μου άρεσε ο «εξάψαλμος» από σκηνής των μεγαλοσχημόνων παραγόντων και μελών του Δ.Σ. σχετικά με τις περικοπές κτλ κτλ καθώς μου θύμισε θαθατζήδες πολιτικούς που κάνουν εύκολη προπαγάνδα σε ανθρώπους που δεν μπορούν, και να θέλουν, να βοηθήσουν (όπως ο Πρόεδρος) μπροστά σε ένα «προνομιακό» ακροατήριο που σίγουρα θα ένιωσε ότι ο «Κάπο» τους στήριξε μεταφέροντας τα αιτήματά τους στην εξουσία και μάλιστα δημόσια.

Όλα όσα είπαν αυτοί, τα είπε καλύτερα ένας απόφοιτος του ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ σε μία και μόνο πρόταση. «Περικοπές στο να σώζεις ζωές, δεν χρειάζεται».

Ο Νονός

ΥΓ1: Ο Νονός νιώθει ιδιαίτερα υπερήφανος για τον γιο που φώναξε δυνατά μπροστά σε όλους «Πατέρα, σ’ αγαπώ πατέρα». Τυχερός πατέρας σίγουρα.

ΥΓ2: Χαρισματικός και ο θεραπευτής Παρασκευάς.