Μια performance βασισμένη στην ποίηση καλλιτεχνών της λεγόμενης Παλιάς Αθηναϊκής Σχολής στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στην εποχή των «Ρομαντικών ποιητών». Νεκροί και ζωντανοί performers, φαντάσματα και στοιχειά ανεβαίνουν στη σκηνή για να τραγουδήσουν στίχους και λόγια Ελλήνων ποιητών από το 1850 έως το 1930. Ο λόγος μιας γενιάς που βουτά στη μελαγχολία και βρίσκει διέξοδο στον θάνατο, αποδιδόμενος με μια σαρκαστική οπτική που υπερβαίνει τα ταμπού.
Ποιήματα και αποδόσεις ποιημάτων με θέμα το «ανοίκειο», το τρομακτικό. Ένας οριακός λόγος που θρηνολογεί, για να επιζήσει. Ο λόγος και η στάση ζωής μιας γενιάς που βουτάει στο θάνατο και την απόγνωση και βρίσκει διέξοδο στη μελαγχολία. Τα Αθηναϊκά νεκροταφεία, τα καφενεία και οι έρημες ακρογιαλιές είναι οι φυσικοί χώροι ανάπτυξης της ποίησης των Παπαρρηγόπουλου, Βασιλειάδη, Παράσχου, Μωρεά, Σταθοπούλου κ.ά. Η μουσική είναι γραμμένη για τρεις performers. Το ηχόχρωμα είναι συνδυασμός από ζωντανό βιολί και ένα σύγχρονο ψηφιακό stage setup από υπολογιστή. Η φόρμα, με δάνεια και αναφορές σε μουσικά κλισέ πολλών ρευμάτων της διαδρομής του αιώνα, έχει σκοπό να μεταφέρει με χιούμορ το μελαγχολικό κόσμο του λόγου των ποιητών σε ένα τοπίο πολυφωνικό και σύγχρονο. Η εικόνα της παράστασης στοχεύει να διαμορφώσει μια όψη η οποία θα ταξιδέψει τον θεατή σε μια εποχή μακρινή αλλά και οικεία, χωρίς να εμμένει σε νοσταλγικές διαθέσεις, με χιούμορ που αγγίζει τον σαρκασμό.
Για τη σκηνοθεσία της παράστασης «Graveyard Café Band / IN EXTREMIS» ο Γιάννης Σκουρλέτης βραβεύτηκε με την Τιμητική Διάκριση «Νέου Δημιουργού» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, για τη σεζόν 2009 – 2010. Στην απονομή δήλωσε ότι μοιράζεται το βραβείο με τον μουσικό Κώστα Δαλακούρα.
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας / Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης
Performers: Φρόσω Ζαγοραίου / Θεμιστοκλής Καρποδίνης / Σαμψών Φύτρος
