Creve coeur: Γεροντοκόρες σε απόγνωση!

Η εξέλιξη διαδραματίζεται σε ένα διαμέρισμα μιας γειτονιάς που κατακλύζεται από Γερμανούς μετανάστες. Στο διαμέρισμα συμβιώνουν δυο μεσόκοπες συγκάτοικοι. Η μία γερμανίδα μετανάστρια, συντηρητική, πειθαρχημένη και αρκετά δεσποτική. Η άλλη είναι Aμερικάνα, ερωτιάρα, ονειροπόλα, γεμάτη αγωνίες και ανασφάλειες. Περιμένει συνέχεια ένα τηλεφώνημα, στο οποίο ο μεγάλος έρωτας θα της ανακοινώσει ότι θα την πάρει μακριά από τη μονότονη ζωή της… Όμως, όπως σωστά επισημαίνεται από τρίτο πρόσωπο, “τηλέφωνα που τα περιμένεις, δεν χτυπούν ποτέ!“

Η Γερμανίδα έχει σχέδια για την συγκάτοικό της. Θέλει να την παντρέψει με τον δίδυμο αδερφό της, ώστε να κάνουν παιδιά και να αποκτήσουν την οικογένεια που εκείνη δεν αξιώθηκε. Και η Aμερικάνα όμως έχει δικά της σχέδια. Να ζήσει τον μεγάλο έρωτα με τον διευθυντή της, να φύγει από τη φτωχογειτονιά και να πάει να μείνει σε μια πλούσια συνοικία μαζί με μια σνομπ συγκάτοικο, η οποία δεν έχει τα λεφτά για να πιάσει μόνη το διαμέρισμα. Το πρόβλημα ήταν πως τα δικά της σχέδια ήταν λιγότερο ρεαλιστικά, δύσκολα υλοποιήσιμα, καθώς διαμορφώνονταν από την επιθυμία και όχι από τη λογική εκτίμηση των πραγμάτων. Γι’ αυτό και αποδείχθηκαν έωλα.

Το τέλος του έργου είναι μια καινούρια αρχή. Θα λέγαμε, είναι μια κακή αρχή ενός κακού τέλους. Τελειώνει ουσιαστικά με την παραίτηση από την υψηλή προσδοκία για το όνειρο. Αρχίζει μια νέα ζωή, επίπεδη και συμβιβασμένη. Μια ζωή ξεκάθαρη, αυστηρά επαναλαμβανόμενη, γερμανικού τύπου. Μια ζωή που δεν κρύβει εκπλήξεις, άρα και απογοητεύσεις.

Η αλήθεια είναι πως μας κούρασε αυτό το κλίμα κατήφειας και απόγνωσης γυναικών που αντικρύζουν το κατώφλι του γήρατος. Για τον συγγραφέα το έργο του είναι μια “μαύρη κωμωδία”. Η αλήθεια είναι πως τα κωμικά στοιχεία στην παράσταση που παρακολουθήσαμε, ήταν ελάχιστα και απολύτως ενωμένα με την τραγικότητα της ζωής, ώστε να μην ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Όλα αυτά είναι, βέβαια, πράγματα που υπάρχουν στη ζωή. Και αν μη τι άλλο, ο Ουίλιαμς είναι ένας σκοτεινός καταγραφέας της καθημερινότητας πάνω από όλα.