Νύχτες στου Πασκάλ
Η πρόταση της Ουγγαρίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ έχει ενδιαφέρουσες ιδέες και εντυπωσιακές εικόνες, αλλά νεφελώδεις προθέσεις και άνισο αποτέλεσμα…
Η Μόνα, μία νεαρή μητέρα, με την επιστροφή της στην πατρίδα διεκδικεί την κηδεμονία της μικρής κόρης της. Ξεκινά να διηγείται την ιστορία της, ένα παραμύθι που μας ταξιδεύει από ένα ξέφρενο πανηγύρι στους δρόμους της Ουγγαρίας, σε μία μαγευτική παραλία και από εκεί στη Γερμανία και την Αγγλία. Στον τελευταίο της σταθμό, στο Λονδίνο, η Μόνα οδηγείται από ένα παράνομο δίκτυο σωματεμπόρων σε ένα κέντρο διασκέδασης της υψηλής βρετανικής κοινωνίας. Το “Βibliotheque Pascal” στα σκοτεινά δωμάτιά του κρύβει έναν μυστικό κόσμο, έναν πολυτελή οίκο ανοχής, όπου τα ακραία παιχνίδια διαστροφής είναι εμπνευσμένα από ήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Από την Ιωάννα της Λωραίνης, έως τη Λολίτα και τη Δεισδαιμόνα, η Μόνα βρίσκεται παγιδευμένη σε έναν κόσμο όπου όλες οι φαντασιώσεις μπορούν να γίνουν πραγματικότητα με το κατάλληλο τίμημα…
Ενώ δεν λείπουν κάποιες καλές ιδέεςαπό την ταινία, το πρόβλημα είναι ότι οι ιδέες περισσεύουν: Πολυεθνική και πολύγλωσση, με τσιγγάνους, σαλτιμπάγκους, παράνομους και πόρνες για βιβλιόφιλους πελάτες, θέλει να συνδυάσει road movie με arthouse συμβολισμό και τον βαλκανικό ‘μαγικό ρεαλισμό’ του Κουστουρίτσα με τον kinky κοινωνικό σχολιασμό του Μπουνιουέλ. Ο σκηνοθέτης Σάμπολτς Χάιντου δείχνει ότι έχει φαντασία και εικονοπλαστική ικανότητα,όμως δεν καταφέρνει να ελέγξει την τρελαμένη πυξίδα του…
Θοδωρής Τσιάτσικας