45 Τετραγωνικά
Τα 45 τετραγωνικά δεν είναι και λίγα… Μια ελληνική ταινία με σαφή κατεύθυνση, επίκαιρο θέμα, αληθοφανείς καταστάσεις και διαλόγους και σωστές ερμηνείες…
Στη σημερινή εποχή οικονομικής ανασφάλειας, όπου οι νέοι δεν τολμούν να αποχωριστούν το πατρικό τους, η Χριστίνα, που εργάζεται ως πωλήτρια στο Κολωνάκι, αποφασίζει να πιάσει σπίτι μόνη, για να βρει τον εαυτό της, μακριά από την υπερπροστατευτική φροντίδα της μητέρας της και τις παρέες της από το Λύκειο που πλέον της φαίνονται λίγες και χωρίς προοπτική. Υπερβαίνοντας τις οικονομικές δυνατότητες που της προσφέρει ο μισθός της πωλήτριας, νοικιάζει ένα διαμέρισμα 45 τετραγωνικών σε τιμή ευκαιρίας κάπου στην Αχαρνών, σε μια περιοχή απλησίαστη από Έλληνες, γεμάτη από ξένους. Νιώθοντας και εκείνη ξένη ανάμεσα τους, κάνει τα πρώτα βήματά της στην ελευθερία…
Μετά το «Σώσε Με» ο Στράτος Τζίτζης επιβεβαιώνει ξανά ότι διαθέτει το «αυτί» και το «μάτι» στην καταγραφή της καθημερινότητας, όπως και την ικανότητα να πλάθει πειστικούς γυναικείους χαρακτήρες και να καθοδηγεί τις πρωταγωνίστριές του σε ωραίες ερμηνείες. Η Έφη Λογγίνου σηκώνει με άνεση την ταινία στους λεπτούς της ώμους. Το «45 Τετραγωνικά» ανήκει στο, σπάνιο στην Ελλάδα, είδος της ‘μικρής’ αλλά ολοκληρωμένης ταινίας, μακριά από υπερβολικές φιλοδοξίες και αγκυλώσεις. Περισσότερο διαλογική, μάλλον συνειδητά ‘ταπεινή’ οπτικά, είναι μια ταινία που είναι συνεπής σε αυτά που θέλει να πει, ξέρει τον τρόπο να το πετύχει και γνωρίζει τα όριά της. Κι αν δεν έχει το ‘κάτι’ που θα την απογειώσει, το βασικό προσόν της είναι ακριβώς ότι παραμένει προσγειωμένη.
Θοδωρής Τσιάτσικας