To 1969 η Πένυ Τσένερι, κόρη επιτυχημένου επιχειρηματία και ιδιοκτήτη στάβλων, αναλαμβάνει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. Αυτή ήταν η πρώτη μιας σειράς κρίσιμων αποφάσεων, οι οποίες έμελλε να αλλάξουν οριστικά τη ζωή της ίδιας, αλλά και των αγαπημένων της προσώπων. Μην έχοντας, ως νοικοκυρά, την παραμικρή πείρα από κούρσες αλόγων, η Τσένερι αποφάσισε να εισβάλλει στον αυστηρά ανδροκρατούμενο αυτό χώρο, ποντάροντας πάνω σε ένα ασυνήθιστο πουλάρι. Το ανέθρεψε με την πίστη πως έχει στα χέρια της έναν γεννημένο πρωταθλητή και του έδωσε το όνομα Σεκρετέριατ. Τρία χρόνια αργότερα, χάρη στη φροντίδα της ιδίας και των συνεργατών της και υπό την πολύτιμη καθοδήγηση του βετεράνου εκπαιδευτή αλόγων Λουσιέν Λοράν, ο Σεκρετέριατ κατάφερε να διαψεύσει τους αμφισβητίες και να πετύχει ανεπανάληπτες νίκες…
Το αμερικάνικο κοινό ξέρει για τον Secretariat: Ένα πολύ δυνατό άλογο (λέγεται ότι είχε αφύσικα μεγάλου μεγέθους καρδιά) που θριάμβευσε στον ιππόδρομο. Η ταινία, καλοφτιαγμένη αλλά προβλέψιμη, είναι μάλλον μια ωραιοποιημένη βιογραφία της ιδιοκτήτριάς του, που επέμεινε και δικαιώθηκε: Χρηματικό διακύβευμα, το πείσμα και ο θρίαμβος του ενός, αθλητικές νίκες με δάκρυα και αληλούια, συγκίνησαν ένα σεβαστό μέρος του αμερικάνικου κοινού. Εμάς μας αφορά;
Θοδωρής Τσιάτσικας