Έργα που χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερη πολυπλοκότητα, με λαβύρινθους που άλλοτε κρύβουν και άλλοτε ρίχνουν φως σε ένα μετασχηματιζόμενο μικρόκοσμο που υποδεικνύει οργανικές μορφές, φυσικά μοτίβα και συμπαντικούς στροβιλισμούς.
Η δημιουργός χρησιμοποιεί το στέρεο σχέδιο, δουλεμένο με πυκνότητα, οδηγώντας τον θεατή στο βάθος μιας δαιδαλώδους, ελκυστικής, λυτρωτικής ενδοχώρας, για να αναδημιουργήσει, με την δύναμη της φαντασίας, τις δικές του ερμηνείες.
Η κριτικός και Ιστορικός Τέχνης Αθηνά Σχινά αναφέρει, για το έργο της Μάρτα Μπιατζίνι: “Ο εικαστικός προβληματισμός της εστιάζεται στην ανασύνταξη μιας πραγματικότητας που προέρχεται από τις ίδιες τις καταβολές της γραφής, ως ενός τρόπου διαδρομών, ποικίλων στιγμάτων και ακολουθίας της γραμμής. Μιας γραμμής, που με τις περιελίξεις και τις επαναφορές της, με τις πυκνότητες και τις αραιώσεις της, με τους ρυθμικούς σχηματισμούς και τις ταλαντώσεις της, δημιουργεί πλέγματα, μέσα απ΄ όπου διασυνδέεται το κατοχυρωμένο με το ακατοχύρωτο, το φανερό με το υποτιθέμενο, το αινιγματικό με το παράδοξο.”
