Πώς Τέλειωσε Αυτό το Καλοκαίρι
Έχει μια άγρια ομορφιά η ταινία από τη Ρωσία που εντυπωσίασε στο περσινό Φεστιβάλ του Βερολίνου…
Σε ένα εγκαταλελειμμένο ρωσικό νησί της Αρκτικής, δύο άντρες δουλεύουν επιμελώς σε ένα μικρό μετεωρολογικό σταθμό. Δουλειά τους είναι να παίρνουν μετρήσεις, από τα ραδιενεργά εδάφη, και να στέλνουν μέσω ασύρματου τα δεδομένα στο κεντρικό σταθμό- η μόνη τους επαφή με τον έξω κόσμο. Για τον επαγγελματία Σεργκέι, αυτή δουλειά έχει γίνει ρουτίνα στα πενήντα του χρόνια. Τα χρόνια της απομόνωσης του στο σταθμό, τον έχουν κάνει να βλέπει τη δουλειά του πολύ σοβαρά. Ο νέος του συνεργάτης, ο Παβέλ, είναι ένας απόφοιτος πανεπιστημίου, που του έχει ανατεθεί να περάσει το καλοκαίρι του στο σταθμό. Οι δύο άντρες δεν έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους- ο Παβέλ περνάει το χρόνο του παρέα με το mp3 του και τα video games, προσπαθώντας να αγνοήσει την επιβλητική παρουσία του Σεργκέι. Η ισορροπία διαταράσσεται μια μέρα, όταν ο Σεργκέι θα αφήσει το πόστο του για να πάει για ψάρεμα πέστροφας. Έχει αφήσει τον Παβέλ υπεύθυνο για τις μετρήσεις, και την αποστολή τους. Ο άπειρος Παβέλ, δεν παίρνει τις μετρήσει τις χρονικές στιγμές που πρέπει κι αντικαθιστά τα δεδομένα με ψεύτικα για να καλύψει το σφάλμα του. Ακόμη χειρότερα, καταφθάνουν άσχημα νέα για τον Σεργκέι. Φοβισμένος ο Παβέλ, δε μοιράζεται τα νέα με το Σεργκέι. Όταν η τρομακτική αλήθεια θα μαθευτεί, οι αναπόφευκτες συνέπειες ξεσπούν σε ένα τοπίο πυκνής ομίχλης, κοφτερών βράχων και της ανελέητης Αρκτικής…
Η ταινία του Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι ξεχωρίζει για την την υπνωτική δύναμή της, έχοντας σαν βασικό ήρωα την γοητευτική αλλά ασυγχώρητα σκληρή φύση του απομονωμένου αρκτικού νησιού που μοιάζει να απογυμνώνει τους ήρωες και να τους σπρώχνει σε ενστικτώδεις αντιδράσεις που θα έμοιαζαν ακατανόητες σε ένα καθημερινό περιβάλλον. Μία μικρή ‘τραγωδία παρεξηγήσεων’ εξελίσσεται σε ένα αγωνιώδες θρίλερ επιβίωσης και ένα σκληρό, δωρικό, άγρια όμορφο κινηματογραφικό ποίημα.
Θοδωρής Τσιάτσικας