Πρόκειται για τα τελευταία έργα του δημιουργού, ποικίλων διαστάσεων, όλα μελάνι σε χαρτί. Ο τίτλος της έκθεσης “Loplop”, παραπέμπει στο πουλί-χαρακτήρα που δημιούργησε η φαντασία του Μαξ Ερνστ.
Ο Χριστόφορος Μαρίνος σε κείμενό του για την έκθεση αναφέρει: “Στη νέα του σειρά έργων, με τον γενικό τίτλο Loplop, ο Δημήτρης Τάταρης οραματίζεται τον εαυτό του σε στιγμές αιχμαλωσίας και εγκλεισμού. Τα σχέδιά του, παρουσιασμένα υπό μορφή εγκατάστασης, δημιουργούν έναν περίφρακτο χώρο που ανατρέπει την αρχική μας εντύπωση και θέαση: ποιος τελικά βρίσκεται μέσα στο κλουβί, η εικόνα του καλλιτέχνη ή το καθρέφτισμα του θεατή; Στη σκιά των πουλιών, η κυριολεξία υποχωρεί έναντι της ανάγκης για επικοινωνία και η έννοια της επανάληψης, δηλαδή του χρόνου, πλαισιώνει ιδανικά τη δυστυχία του ανθρώπου. Πράγματι, εκεί όπου – για να θυμηθούμε και τον Γκόγια- ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα, η απειλή θα μπορούσε να ισοδυναμεί με προστασία, ο φόβος με επιφώτιση και έκσταση, η έλλειψη κυριαρχίας με γαλήνια ηρεμία. Ή μήπως η απάντηση στο εναγώνιο και συνάμα επίκαιρο ερώτημα του Τάταρη εντοπίζεται στην Τρέλα της ημέρας; «Είχα δεχτεί να αφεθώ στον εγκλεισμό. Προσωρινά, μου έλεγαν. Εντάξει, προσωρινά! Τις ώρες που μας έβγαζαν στο ύπαιθρο, ένας άλλος τρόφιμος, γέρος με λευκή γενειάδα, σκαρφάλωνε στους ώμους μου και χειρονομούσε πάνω απ’ το κεφάλι μου. Του έλεγα: “Ο Τολστόι είσαι;” Αυτή ήταν η αιτία που ο γιατρός με θεωρούσε εντελώς τρελό.”
Την ίδια περίοδο ο Δημήτρης Τάταρης θα συμμετέχει στην έκθεση “I fought the X and the X won” στο National Museum of Arts, Cluj-Napoca, στην Ρουμανία, η οποία θα μεταφερθεί τον Ιούλιο στο National Museum of Fine Arts στη Μάλτα.
