Γλασκώβη, 1972. Μπαίνοντας στην εφηβεία, ο Τζον ΜακΓκίλ είναι ένας άριστος μαθητής, όμως όλοι οι εξωτερικοί παράγοντες είναι εναντίον του: Ο πατέρας του είναι ένας βίαιος μέθυσος, ενώ ο αδελφός του έχει αποβληθεί από το σχολείο και είναι ηγέτης μιας από τις νεανικές συμμορίες που λυμαίνονται τους δρόμους της πόλης. Στο σχολείο, οι καθηγητές επιβάλλουν την τάξη με ξυλιές, ένας ‘νταής’ τον απειλεί και το μόνο που περιμένουν όλοι από αυτόν, λόγω του ονόματος και της κοινωνικής του τάξης, είναι να καταλήξει ένας ακόμα NED (ανεκπαίδευτος εγκληματίας). Καθώς μεγαλώνει, η συσσωρευμένη απόρριψη και οργή, οδηγούν τον Τζον στην ένταξη σε μια συμμορία και σε βίαια ξεσπάσματα…
Ο σημαντικός ηθοποιός και σκηνοθέτης Πήτερ Μούλαν (“Orphans”, “The Magdalene Sisters”), με την τρίτη του ταινία δεν ακολουθεί απλά επάξια την παράδοση δημιουργών όπως ο Κεν Λόουτς και ο Σέιν Μέντοους, αλλά επιβεβαιώνει ότι αποτελεί μια ιδιαίτερη, σπουδαία περίπτωση. Τυπικά βρετανικός, τραχύς ρεαλισμός εμπλουτισμένος με σουρεαλιστικές πινελιές, εξαιρετική ανάπλαση εποχής και τόπου, άψογη καθοδήγηση των νεαρών πρωταγωνιστών (οι περισσότεροι είναι ερασιτέχνες) με πρώτο τον Κόνορ ΜακΚάρον στο ρόλο του Τζον, δυνατό κοινωνικό σχόλιο χωρίς διδακτισμούς και μελοδραματικές ευκολίες.
Θοδωρής Τσιάτσικας
