Εκθέσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών 2011

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ – ΛΙΜΑΝΙ ΠΕΙΡΑΙΑ 16-17 Ιουνίου

ΙΔΡΥΜΑ ΔΕΣΤΕ – ΥΔΡΑ 19-20 Ιουνίου

«Black Mirror», Doug Aitken 

Tο Black Mirror (Μαύρος καθρέφτης), η νέα βίντεο-περφόρμανς του αμερικανού εικαστικού Doug Aitken παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μια συνεργασία του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ με το Ελληνικό Φεστιβάλ. Με τη μορφή βιντεοπροβολής και παράστασης, που εκτυλίσσονται ταυτόχρονα, πάνω σε ένα πλοίο, (σύμφωνα και με τον ίδιο τον Aitken) ο Μαύρος Καθρέφτης δεν είναι παρά μια αλληγορία πάνω στις ζοφερές πτυχές της ζωής των ανθρώπων στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα «…ένας παράλληλος κόσμος όπου η παγκοσμιοποιημένη αγορά, η επίδραση της ψηφιακής κουλτούρας και η εξάρτηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε συνέργεια με την καθημερινή ζωή διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων ανά την υφήλιο, κατασκευάζουν μια εύθραυστη πραγματικότητα όπου τα πάντα κινούνται με αστραπιαία ταχύτητα και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται…».

Η παρουσίαση του έργου του Doug Aitken, Black Mirror, περιλαμβάνει δύο μέρη: Την έκθεση, μια παραγωγή του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, που θα παρουσιαστεί στο χώρο του Ιδρύματος, στα Σφαγεία της Ύδρας (20 Ιουνίου-25 Σεπτεμβρίου). Την περφόρμανς, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, που θα παρουσιαστεί στο λιμάνι του Πειραιά (16-17 Ιουνίου) και της Ύδρας (19-20 Ιουνίου).

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 ΙΟΥΝΙΟΣ – ΙΟΥΛΙΟΣ

«Pulverous», Aernout Mik

Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κανείς την συμβολή του Mik στη διάταξη και τον συντονισμό των ομάδων που συνθέτουν τις εγκαταστάσεις και τα βίντεό του είναι να την παρομοιάσει με το έργο ενός σκηνοθέτη. Προσλαμβάνει ηθοποιούς, τους χωρίζει σε βάρδιες, τους δίνει λίστα οδηγιών, εν ολίγοις κρύβεται πίσω από τον προσανατολισμό του όλου θεάματος που συχνά συνδέεται με τη σκηνοθετική άποψη μιας παράστασης.

Το Pulverous (2003), εξερευνά τα άκρα μιας νωχελικής και επιδέξιας καταστροφής. Εδώ οι εξολοθρευτές αναποδογυρίζουν ράφια, σπάνε πακέτα με ξηρά προϊόντα αραδιάζοντας τα περιεχόμενά τους στο πάτωμα. Ακολουθώντας τις κινήσεις της κάμερας, παρατηρούμε άτομα καθισμένα με απλωμένα τα πόδια τους, σαν παιδιά στην άμμο, να καταστρέφουν επιμελώς συσκευασμένα τρόφιμα. Αγνοώντας τα ηθικά κηρύγματα περί σπατάλης και επικεντρωμένοι στην κακομεταχείριση των τροφίμων, οι συντελεστές της παράστασης -αποδόμησης παρασύρονται από την εκτόνωση ενέργειας ως αυτοσκοπό. Σε αυτά τα τρία σενάρια, αποκτούν ένα διχοτομικό λόγο ύπαρξης: “αράζουν” και “σκίζουν” -καταστρέφουν απλά για να καταστρέψουν. (Jennifer Fisher και Jim Drobnick στο “Ambient Communities and Association Complexes: Aernout Mik’s Awry Socialities”, Catalogue Haus der Kunst, Μόναχο, 2004.)

«Mock–Up», Aernout Mik

Η εγκατάσταση Mock–Up, στηριγμένη σε προβολή τεσσάρων καναλιών βίντεο, αποτελεί ένα έργο φαντασίας το οποίο γυρίστηκε σε ένα ακατοίκητο Ολλανδικό «χωριό», το Marnehuizen, μια από τις μεγαλύτερες περιοχές διενέργειας στρατιωτικών γυμνασίων στην Ευρώπη. Σε ένα «κέντρο κράτησης», το οποίο κατασκευάστηκε επί τούτου ειδικά για την περίσταση μέσα στο κτιριακό συγκρότημα, λαμβάνει χώρα εκπαίδευση για την εκκένωση του κτιρίου στην περίπτωση πυρκαγιάς. Το έργο εντρυφά με έναν μοναδικό τρόπο στην κατάσταση του φόβου ο οποίος κατατρύχει τον σημερινό κόσμο και ο οποίος προκύπτει από διάφορες απειλές, άλλες πραγματικές άλλες φανταστικές. Με τον τρόπο αυτό ο Aernout προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μας και να στείλει το μήνυμα ότι η κατάσταση αυτή αξιοποιείται πρόθυμα στον πολιτικό λόγο ο οποίος, στο όνομα της ασφάλειας, διαιωνίζει τον ίδιο ακριβώς φόβο κατά του οποίου ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται.

Τα έργα ανήκουν στη συλλογή σύγχρονης τέχνης του Δημήτρη Δασκαλόπουλου. Τοποθετήθηκαν και λειτουργούν στο χώρο της Πειραιώς 260 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών 2011 με την ευγενική χορηγία του.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 15/4 – 10/10

«The Last Grand Tour. Σύγχρονοι περιηγητές στην Ελλάδα»

Ηέκθεση σύγχρονης τέχνης με τίτλο The Last Grand Tour | Σύγχρονοι Περιηγητές στην Ελλάδα φιλοδοξεί να παρουσιάσει μαζί για πρώτη φορά το έργο διεθνώς καταξιωμένων καλλιτεχνών, οι οποίοι έζησαν και δημιούργησαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Βλέποντας την Ελλάδα ως τόπο έμπνευσης κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια, τα έργα που θα παρουσιαστούν αντικατοπτρίζουν τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους η χώρα, η μακρά πολιτιστική της ιστορία και τα γεωγραφικά της χαρακτηριστικά συνεχίζουν να αποτελούν πηγή καλλιτεχνικών πρωτοποριών μέσα στο χρόνο. Επικεντρώνοντας το βλέμμα μας σε εκείνους τους καλλιτέχνες που αφιέρωσαν μακρά περίοδο παραμονής τους στην Ελλάδα ή και σε κάποιες περιπτώσεις δημιούργησαν το δεύτερο σπίτι τους εδώ, η έκθεση θα φέρει στο προσκήνιο γνωστούς επισκέπτες αλλά και εκείνους που είναι διακριτικά παρόντες τις τελευταίες δεκαετίες.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Etel Adnan, Lynda Benglis, Leonard Cohen, John Craxton, Barbara Hepworth, Martin Kippenberger, Jannis Kounellis, Markus Lupertz, Brice Marden, Helmut Middendorf, Ben Nicholson, Manfred Pernice, Lucas Samaras, Daniel Spoerri, Juergen Teller, Cy Twombly, Iannis Xenakis

Επιμέλεια έκθεσης: Jessica Morgan

Με τη συνεργασία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης

ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Συνεργασία του Ελληνικού Φεστιβάλ για τρίτη συνεχή χρονιά με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών

Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου συνεργάζεται για τρίτη χρονιά με το Εργαστήρι Γραφικών Τεχνών – Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, που λειτουργεί με επικεφαλής την καθηγήτρια Λεώνη Βιδάλη. Η αφίσα του φετινού φεστιβάλ είναι καρπός της συνεργασίας της Έφης Χαλικοπούλου (εικαστικό) και της Χρύσας Λαμπρακοπούλου (εταιρική ταυτότητα). Πρόκειται για δύο μεταπτυχιακές αποφοίτους του εργαστηρίου, ενώ το έργο τους επιλέχθηκε μεταξύ άλλων μετά από συστηματική δουλειά μηνών.