Λωξάντρα

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε στη Θεσσαλονίκη, η παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε., σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη και με πρωταγωνίστρια τη Φωτεινή Μπαξεβάνη, έρχεται στην Αθήνα από τις 4 μέχρι τις 19 Μαΐου.

Το θρυλικό κείμενο της Μαρίας Ιορδανίδου, στην εξαιρετική θεατρική διασκευή του Άκη Δήμου και με την πολυσυζητημένη ερμηνεία της Φωτεινής Μπαξεβάνη στο ρόλο της Λωξάντρας, θα φιλοξενηθεί στον «Ελληνικό Κόσμο» μόνο για 16 παραστάσεις.

Στο πνεύμα της παράστασης, στο «ΘΕΑΤΡΟΝ», οι θεατές θα έχουν παράλληλα τη δυνατότητα να ενημερωθούν πώς μπορούν να ανακαλύψουν τις ρίζες τους συμμετέχοντας στο πρόγραμμα Γενεαλογίας του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.

Το έργο αφηγείται την ιστορία της κοκόνας Λωξάντρας, μιας λαϊκής γυναίκας εξαιρετικά δυναμικής, που ηγείται πρόσχαρα, στοργικά και ακούραστα μιας πολυμελούς μεσοαστικής ελληνικής οικογένειας της Πόλης στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα. Ενώ γύρω της στροβιλίζονται πολυάριθμα συγγενικά της πρόσωπα, φίλοι, γείτονες, η Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα, παραπαίδια, λαϊκοί Τούρκοι, χανούμισσες, ο πασάς της γειτονιάς και εκτυλίσσονται σημαντικά ιστορικά γεγονότα, η Λωξάντρα φανερώνεται δυναμική και ακατάβλητη, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες της ζωής με τη σοφία του ενστίκτου αλλά και την ωριμότητα της εμπειρίας γενεών και με έμβλημά της τη φράση: «Tις εστί πλούσιος; Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος». Ένας ύμνος προς τη ζωή.

Σημειώσεις του σκηνοθέτη Γρηγόρη Χατζάκη:

“…Η Λωξάντρα αγαπά. Θυμώνει, πεισμώνει, χαριεντίζεται, κυριαρχεί, θρηνεί, επιβιώνει. Και μας μαθαίνει ότι η ζωή έχει ένα σκληρό πυρήνα, το φυσικό νόμο. Η φύση δεν υπάρχει για να θρέφει τον άνθρωπο, αλλά τον εαυτό της. Μέσα σε αυτή τη φροντίδα μαθαίνουμε κι εμείς να επιβιώνουμε, κοντά της, μέσα της. Γι’ αυτό η Λωξάντρα μαγειρεύει. Το φαγητό είναι αίμα, μας κρατάει θερμούς, διώχνει τα ρίγη του παγερού κόσμου, τους αναίμακτους δαίμονες της ατονίας…

…Γιατί η Λωξάντρα; Γιατί τώρα μέσα στην κρίση και στις «σταυροφορίες» των Αγορών; Γιατί απλά μας συγκινεί. Γιατί έχει πρότυπα. Πατέρα, μητέρα, παιδιά, οικογενειακό τραπέζι, αρχές, τάξη, ευρυθμία. Γιατί στο οικοδόμημα της σιγουριάς της βάζουν πλάτη ακόμη και οι νεκροί.

Στις μέρες που ζούμε, πιο δύσκολη από την οικονομική δυσπραγία, πιο φρικτή από την ανέχεια, είναι η αβεβαιότητα για το αύριο, η απουσία πρόβλεψης οποιουδήποτε μέλλοντος. Όμως εδώ πάνω στη σκηνή μας κάθε βράδυ στερεώνεται ένα τώρα, ένα μοναδικό παρόν ηθοποιών και θεατών που περικλείει μέσα στις δύο ώρες του ένα καθαρό σύμπαν.

Τα δόγματα εξουσίας οικονομικά, θρησκευτικά, πολιτικά κ.ά. μας ξεγελούν διαρκώς με υποσχετικές ζωής, μας ξεναγούν γοητευτικά σε ένα εξωτικό μέλλον, αποσπώντας μας από το εδώ μας, στερώντας μας την πιο σημαντική περιουσία μας, το τώρα. Αυτή τη μικρή νησίδα παραμονής στο εδώ και στο τώρα προτείνει το θνησιγενές και «ανυπόληπτο» θέατρο. Αν έστω ένα δευτερόλεπτο ευδαιμονίας εμβιώσουμε από κοινού θεατές και ηθοποιοί, ίσως να έχει αρχίσει μια νέα επανάσταση, μικρή και εύθραυστη, που όμως επαναφέρει εμφατικά τη σημαντικότητα ενός παρόντος που μας περιέχει…”

Διασκευή: Άκης Δήμου

Σκηνικά-κοστούμια: Έρση Δρίνη

Μουσική επιμέλεια: Φωτεινή Μπαξεβάνη

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Χορογραφία: Γιώργος Λυκεσάς

Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Γκολέμα

Βοηθός σκηνογράφου: Κλεοπάτρα Αλαγιαλόγλου

Οργάνωση παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου

Παίζει επί σκηνής το μουσικό σχήμα «Λωξάντρα»:

Δημήτρης Βασιλειάδης (κανονάκι), Ελευθερία Ελληνίδου (τραγούδι), Πρόδρομος Μπακλατζής (βιολί), Δημήτρης Παναγούλιας (κρουστά), Κυριάκος Ταπάκης (ούτι)