Αν και ποτέ δεν πέρασαν στην σφαίρα των εμπορικά πετυχημένων, είναι ένα από τα σημαντικότερα γκρουπ της βρετανικής post-punk σκηνής. Ξεκινώντας την πορεία τους στα τέλη της δεκαετίας του ’70, διάλεξαν από την αρχή να βαδίσουν σε εντελώς δικό τους μονοπάτι, και να αφηγηθούν ιστορίες με εντελώς ιδιαίτερο, προσωπικό στυλ. Σήμα κατατεθέν τους ο πνευματώδης τους στίχος και τη λακωνική του εκφορά από τον frontman τους Bid, καθώς και ο ιδιοσυγκρατικός τρόπος που ξύνει την κιθάρα του ο Lester Square.
Οι Monochrome Set σχηματίστηκαν το 1978 στο Λονδίνο, όταν δυο από τα μέλη της σχολικής art punk μπάντας, B-Sides, αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν τους υπόλοιπους στη δημιουργία των Adam & the Ants, και να χαράξουν δική τους πορεία… Αυτοί οι δυο δεν ήταν άλλοι από τους Bid (κιθάρα/φωνητικά) και Lester Square (κιθάρα). Mαζί με τους Jeremy Harrington (μπάσο) και J.D Crowe (πρώην drummer των Art Attacks), ξεκίνησαν να τζαμάρουν και γρήγορα βρέθηκαν να υπογράφουν με τη θρυλική Rough Trade, ενώ το 1979 κυκλοφόρησαν 3 single: “He’s Frank,” “Eine Symphonie des Grauens,” και το ομώνυμο “Monochrome Set”, όλα εντελώς διαφορετικά σε περιεχόμενο και στυλ μεταξύ τους, βάζοντας από την αρχή την ξεχωριστή σφραγίδα τους στον post-punk ήχο της εποχής.
Λίγο αργότερα, ο πρώην μπασίστας των B-Sides, Andy Warren, βαρέθηκε καθώς φαίνεται τη ζωή με τους Adam & the Ants και ξαναενώθηκε με τους Bid και Square, αντικαθιστώντας τον Harrington. Κάπως έτσι, το 1980, οι Monochrome Set κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους άλμπουμ, με τίτλο Strange Boutique, μια δουλειά που θύμιζε τη μουσική των καμπαρέ, ενώ μερικούς μήνες αργότερα την ίδια χρονιά ακολούθησαν τα single “405 Lines” και “Apocalypso”, καθώς κι άλλο ένα lp, πιο εύκολο στο αυτί από το προηγούμενο, με τίτλο “Love Zombies”. To 1982 επιστρέφουν με νέο κιθαρίστα, τον Foz, την Caroline Booth στα πλήκτρα και τον drummer Nick Wesolowski, αλλά και με ένα ακόμη άλμπουμ, το Eligible Bachelors, με ήχο πιο καθαρό και πολύ πιο μελωδικό. Την επόμενη χρονιά προέκυψε ένα μεγάλο hit από το εν λόγω άλμπουμ, το “Jet Set Hunta”, ή αλλιώς μια σάτιρα για την κρίση με τα νησιά Φώκλαντ, που πρωταγωνιστούσε τότε στα δελτία ειδήσεων σε όλον τον κόσμο.
Κάπου τότε ο Square αποχωρεί από το γκρουπ, κι οι υπόλοιποι κυκλοφορούν το 1985 το αποτυχημένο εμπορικά The Lost Weekend, που έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυσή τους. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Square επιστρέφει και μαζί με τους Bid, Warren και τον νέο κιμπορντίστα, Orson Presence, κυκλοφορούν το άλμπουμ Dante’s Casino, και τα επόμενα χρόνια ακολουθούν τα Charade (1993), Misere (1994) και Trinity Road (1995).
Opening Acts από τους The Brush και τους Next Time Passions.
