«Ερωτογενείς ζώνες» στο θέατρο Δ. Ποταμίτης – Σημεία και… κέρατα

Αυτό- σε γενικές γραμμές- είναι το ερωτικό γαϊτανάκι των «Ερωτογενών ζωνών», του συγγραφέα Frank Vickery, την παράσταση που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δημήτρης Ποταμίτης, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου. Παρά τα όσα διαδίδονται περί του αντιθέτου, γυμνό αυτή η παράσταση δεν έχει!

Ο τίτλος «Ερωτογενείς ζώνες» είναι, ως ένα βαθμό, παραπλανητικός, δεδομένου ότι το έργο μιλάει πολύ για τις σεξουαλικές σχέσεις, αλλά  ελάχιστα για το σεξ. Ως θέμα, μοιάζει με τις κωμωδίες παλαιότερων εποχών, με απιστίες και ερωτικά μπερδέματα. Παίζεται σε τρία ταμπλό, με τους πρωταγωνιστές να βρίσκονται στην σκηνή όλοι μαζί ταυτόχρονα, άσχετα αν ζουν σε τρία διαφορετικά διαμερίσματα. Αυτό το εύρημα δίνει μια δυναμική στην παράσταση. Παράλληλα, ο ρόλος του gay, συνηθισμένος πλέον σε πολλές παραστάσεις, έρχεται να δώσει φωνή στη σεξουαλικότητα και τις ανάγκες των ομοφυλόφιλων.

Το έργο αυτό, που κινείται ανάμεσα στην κομεντί και το δράμα, περιγράφει κυρίως πληγωμένες οικογένειες και τραυματισμένες σχέσεις. Δεν δίνει, ωστόσο, κάτι πρωτότυπο και νέο στο θέμα. Ούτε το γράψιμο είναι τόσο αυθεντικό ή ιδιοφυές, που να σε καθηλώνει. Παράλληλα, η σκηνοθεσία δεν έχει προσφέρει πολλά πράγματα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, της παράστασης, είναι πως δεν μπορεί να μεταδώσει το συναίσθημα του κειμένου. Στα πιο δραματικά σημεία σε πιάνουν τα γέλια και στα κωμικά μένεις απαθής. Σχετικά με τους ηθοποιούς, η όμορφη Γωγώ Ψαρρά έβαλε στην παράσταση μόνο την ομορφιά της, ενώ οι υπόλοιποι ηθοποιοί σχεδόν τίποτα!

Γιώργος Σμυρνής