Dancing with the non-stars: στα παρασκήνια του Μήνα Χορού

Θέλοντας να προσεγγίσουμε τις ποικίλες διαστάσεις που μπορεί να κρύβει τo background μιας παράστασης του φετινού Μήνα Χορού, βρεθήκαμε στην πρόβα μίας από τις ομάδες που συμμετέχουν σε αυτόν, της omad@nce. Το έργο που παρουσιάζει φέτος η ομάδα, τιτλοφορείται «Χρόνια Πολλάάάά», και έχει ως θεματικό άξονα τις θυσίες στον βωμό της τέχνης -μεταφορικές και κυριολεκτικές, όπως θα διαπιστώσετε παρακολουθώντας την κωμικοτραγική εξέλιξη της υπόθεσης- και το τι συμβαίνει όταν οι προβολείς σβήνουν. Σε συνδυασμό λοιπόν με την οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται φέτος ο θεσμός όπως και τόσα άλλα γύρω μας, το θέμα φαντάζει ακόμα πιο επίκαιρο.

Την ακατανίκητη επιθυμία να χαστουκίσεις τον πρωταγωνιστή θα την αισθανθείς στην αρχή της παράστασης, είναι η αλήθεια. Όμως αυτό μέχρι να καταλάβεις λίγο παρακάτω «πού πάει το πράγμα» και ότι η πρόκληση αυτών των συναισθημάτων είναι εσκεμμένη: γιατί αυτός κάνει σαν παρτσακλό, τι ρόλο «βαράνε» οι αλλοπαρμένες με τις tutu φούστες, ο «μαλλιάς» με την ηλεκτρική κιθάρα, το κοριτσάκι ο χορός του οποίου σε κάνει να νομίζεις ότι θα «πέσει» σε λίγο σχόλιο από Γιάννη Θεοδωρακόπουλο ή Αλέξη Κωστάλα B.D. (before “Dancing with the stars”). Τα παιδιά της ομάδας προέρχονται από διάφορους καλλιτεχνικούς χώρους: υποκριτική, χορό, μουσική, τραγούδι. Εκτός από την καλλιτεχνική δραστηριότητά τους, έχουν και “day jobs” ή ακόμα και… σχολείο, αφού στην παράσταση συμμετέχει και ένα έφηβο κορίτσι, που έρχεται από τον κόσμο της ρυθμικής γυμναστικής και θα σας εκπλήξει ευχάριστα με τη χορευτική επίδοση και εκφραστικότητά του.

Έχει κάτι το «σχολικό» η πρόβα τους. Όχι με την έννοια της αρνητικής πλευράς του ερασιτεχνισμού, όσο με αυτή της ανεπιτήδευτης όρεξης με την οποία υπηρετούν τον σκοπό τους. Ένα μωράκι οι γονείς του οποίου είναι μέλη της ομάδας, άλλοτε κοιμάται σε μια γωνίτσα και άλλοτε κάνει αισθητή την παρουσία του φωναχτά, ενισχύοντας την αίσθηση του αυτοσχέδιου -και αποτελεσματικού συνάμα- χειρισμού πολλαπλών ρόλων και καταστάσεων, στον οποίο επιδίδονται οι συντελεστές της παράστασης. Εδώ απουσιάζουν οι “stars” και το τουπέ, και δεδομένου ότι δεν έχει οριστεί εισιτήριο για τις παραστάσεις αλλά οι θεατές καλούνται απλά να αφήσουν ό,τι ποσό εκείνοι επιθυμούν, το εγχείρημα των παιδιών αποκτά μεγαλύτερη αξία.

Την απόδοση του έργου μέσα από την πρόβα, που περιλάμβανε από κορόνες και μπαλέτο μέχρι riffs και κορδέλες ρυθμικής γυμναστικής, ακολουθούν οι παρατηρήσεις των συντελεστών του, ενώ στη συνέχεια η συζήτησή τους υπεισέρχεται σε πιο πεζά θέματα. Όπως συμβαίνει και για τις περισσότερες ομάδες που συμμετέχουν στο φεστιβάλ, πρέπει να φροντίσουν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες ακόμα και για διαδικαστικά και λειτουργικά θέματα (φωτισμοί, κουρτίνες κ.ά.) αφού «τεχνικό προσωπικό» δεν υπάρχει. Κάτι που λίγο-πολύ όλοι φανταζόμαστε ότι συμβαίνει όταν οι ιδιωτικές ή κρατικές χορηγίες είναι φειδωλές, αλλά που ίσως δεν συνειδητοποιούμε σε όλη του την έκταση αν δεν το δούμε εκ των έσω.

Σε «παρελκόμενα» της τέχνης «ωμά» όσο τα παραπάνω αλλά και στην ανταπόδοση, την ομορφιά και την ικανοποίηση που μπορεί αυτή να προσφέρει ώστε να “μαγεύει” όσους την υπηρετούν, στέκεται λοιπόν το «Χρόνια Πολλάάάά» και η omad@nce, που μαζί με άλλες 73 χορευτικές ομάδες μάς περιμένει στα θέατρα της Αθήνας όπου φιλοξενείται το 10^ο Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων.

Στοιχεία παράστασης “Χρόνια Πολλάάάά”:

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΜΑΪΟΥ (21:00) και ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΜΑΪΟΥ (22:30)
ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΒΙΟ: Φαλαισίας 7 και Ιερά Οδός – Κεραμεικός 

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: PIERRE TAVERNIER

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΔΑΦΝΗ ΜΑΡΚΑΚΗ

ΠΑΙΖΟΥΝ: ΠΕΤΡΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΡΑΝΙΩΤΗΣ, ΝΕΦΕΛΗ ΜΑΡΚΑΚΗ, ΕΒΙΚΗ ΔΑΦΑΛΙΑ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΟΛΚΟΣ, ΝΑΣΤΑ ΚΟΝΤΟΠΙΔΗ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ, ΔΑΦΝΗ ΜΑΡΚΑΚΗ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΜΕ ΚΟΥΜΠΑΡΑ