MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Η καρδιά του κτήνους

Η υπόθεση του τρομακτικού μαζικού φόνου των 93 ανθρώπων στην φιλήσυχη Νορβηγία, δείχνει σε ποιά φρίκη μπορούν να οδηγήσουν η τρέλα και οι ακραίες ιδεολογίες.

author-image Γιώργος Σμυρνής

Ένας άνθρωπος, ο 32χρονος Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ, φορέας των πιο ακραίων εθνικιστικών και ρατσιστικών ιδεολογιών, δημιούργησε ένα δικό του σύμπαν, στο οποίο ήταν ένας ιππότης- μαχητής εναντίον των μουσουλμάνων και των κομουνιστών. Και με τη χρήση εκρηκτικών, που κατασκεύασε μόνος του και στρατιωτικών όπλων, άρχισε να σπέρνει το θάνατο εναντίον συμπατριωτών του, τους οποίους θεωρούσε προδότες- κομουνιστές και συμμάχους των εχθρών του χριστιανισμού μουσουλμάνων. Αφού πρώτα τοποθέτησε και πυροδότησε βόμβες εναντίον κυβερνητικών κτηρίων στο Όσλο, μετά, μεταμφιεσμένος σαν αστυνομικός, μετέβη στο νησάκι Ουτόγια, στο οποίο κατασκήνωναν εκατοντάδες νεαρά μέλη μιας κομματικής νεολαίας κι άρχισε να σκοτώνει επί μιάμιση ώρα. Συνολικά 93 άνθρωποι έπεσαν νεκροί από το διπλό τρομοκρατικό χτύπημα του Μπρέιβικ.

Ευθύνη για την έκταση του μακελειού φέρει και η αστυνομία, η οποία από ανικανότητα και ατυχία άργησε χαρακτηριστικά να επέμβει. Όταν πάντως οι αστυνομικοί εμφανίσθηκαν, ο Μπρέιβικ παραδόθηκε με χαρακτηριστική ευκολία. Μάλιστα, όπως φαίνεται από ντοκουμέντα, που έχουν συγκεντρωθεί, θεωρεί ότι η δίκη του είναι μια ευκαιρία γι’ αυτόν να διατυπώσει τις ακραίες θέσεις του στο μαζικό ακροατήριο.

Η ενέργεια του Μπρέιβικ θα πρέπει να θεωρηθεί τρομοκρατική ενέργεια. Έγινε εναντίον μιας νεολαίας ενός κόμματος, το οποίο έχει θέσεις αντίθετες με αυτές του Μπρέιβικ και των νεοναζιστών στα θέματα της αντιμετώπισης των μεταναστών και της πολυπολιτισμικής ιδεολογίας. Με μια υποσημείωση όμως: ο δράστης, από ό,τι φαίνεται, έδρασε μόνος, σαν δολοφόνος- εκδικητής ή serial killer και δεν υπήρξε κάποια τρομοκρατική ομάδα, ίσως δίνει κάπως διαφορετικά χαρακτηριστικά στην ενέργειά του, καθώς δεν ανήκε- σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία- σε κάποια ομάδα.

Πάντως, η ενέργεια του έχει ξεκάθαρα πολιτικά κίνητρα. Ο Μπρέιβικ, όπως φαίνεται από δημοσιεύσεις του στο διαδίκτυο, έχει ενστερνισθεί υστερικές θέσεις, που ήταν κοινός τόπος στους γερμανούς σοβινιστές και στους ναζιστές. Αν και δεν έχουμε ακούσει ακόμα τίποτα για αντισημιτικές ιδεολογίες, η εχθρότητα του για τον ισλαμισμό και τον κομουνισμό, που θεωρεί ότι έχουν συμπράξει για την καταστροφή της “χριστιανικής αυτοκρατορίας” έχει ξεκάθαρη ακροδεξιά απόχρωση. Επίσης, η ψύχωση του με τον ιπποτισμό, παραπέμπει στην ιπποτική μυθολογία  διαφόρων σοβινιστικών ιδεολογιών της κεντρικής και της βόρειας Ευρώπης.

Ο κυνικός φανατικός, που πάνοπλος σαν αστακός επιτέθηκε να σκοτώσει άοπλους νεαρούς, στο μανιφέστο 1.500 σελίδων επιτίθεται στην «ισλαμική αποικιοκρατία και τον εξισλαμισμό της δυτικής Ευρώπης», όπως και στην «άνοδο του πολιτιστικού Μαρξισμού/της πολυπολιτισμικότητας». Στη δήλωσή του μετά το φρικιαστικό έγκλημα τόνισε ότι οι ενέργειές του ήταν “μακάβριες, αλλά αναγκαίες.”

Η νορβηγική αστυνομία αναφέρει πως η πορεία του στο Διαδίκτυο περιλαμβάνει παρουσία σε φονταμενταλιστικά χριστιανικά φόρουμ και, όπως αναφέρουν στα ΜΜΕ άνθρωποι του περιβάλλοντός του, εξέφραζε συχνά και έντονα την εχθρότητά του προς το Ισλάμ και τις ομάδες μεταναστών.

Είχε πολιτικά ενδιαφέροντα και ανήκε στο χώρο της δεξιάς. Μέχρι το 2006, ο Μπρέβικ πλήρωνε εισφορές μέλους στο Κόμμα της Προόδου, συντηρητικό νορβηγικό κόμμα, από το οποίο όμως αργότερα απομακρύνθηκε, καθώς υιοθέτησε τις ακραίες νεοναζιστικές και αντιισλαμικές- αντικομουνιστικές θέσεις που αναφέραμε παραπάνω.

Το κόμμα ανέφερε στο ανακοινωθέν του πως ο Μπρέιβικ «ανήκε στον κομματικό μηχανισμό από το 1999 έως ότου διαγράφηκε, στη διάρκεια του 2006, ασχολούμενος με τα θέματα της νεολαίας κατά την τριετία 2002-2004».

Ο ίδιος ο Μπρέιβικ φαίνεται ότι απομακρύνθηκε, καθώς έκρινε ήπιες τις θέσεις του κόμματος: Το 2009, στο φόρουμ www.document.no, είχε γράψει χαρακτηριστικά πως «Το πρόβλημα με το ‘Κόμμα της Προόδου’ έγκειται στη διαχρονικότητα, δηλαδή με τη δίψα που έχει να ικανοποιεί τις πολυπολιτισμικές προσδοκίες και τα αυτοκτονικά ιδεώδη του ανθρωπισμού».

Η φράση “αυτοκτονικά ιδεώδη του ανθρωπισμού” αναδεικνύει, νομίζω, όλο το παραλήρημα του Μπρέιβικ.

Αν και μάλλον δεν έχει νόημα να αντιπαρατίθεσαι με τα επιχειρήματα ενός παράφρονα, υστερικού και μαζικού δολοφόνου, η αλήθεια είναι εντελώς αντίθετη. Ο ανθρωπισμός δεν εκφράζει αυτοκτονικά ιδεώδη, αλλά την ανάγκη της ανθρωπότητας να επιβιώσει και βελτιώνει συνεχώς τους όρους ζωής της.

Αυτοκτονικά ιδεώδη εκφράζουν οι ιδεολογίες που ωθούν ανθρώπους σαν τον Μπρέιβικ να σκοτώνουν πάνω από 90 αθώους ανθρώπους, θεωρώντας τους προδότες του εθνικισμού και του χριστιανισμού. Αυτοκτονικό είναι ό,τι χωρίζει τους ανθρώπους σε άτομα που τους αξίζει να ζουν και σε άτομα που δεν τους αξίζει. Αυτοκτονικό είναι ό,τι διχάζει και προκαλεί τέτοια ρήγματα στις κοινωνίες, που φέρνει πολέμους, καταστροφές και τρομοκρατία!

Γιώργος Σμυρνής

Περισσότερα από Ιστορίες