Ζωολογικός Τύπος
Ομιλούντα ζώα σε ρόλο αισθηματικού σύμβουλου, σε μια κωμωδία χαμηλών απαιτήσεων, που τουλάχιστον δεν είναι και για τα σίδερα…
Ο Γκρίφιν Κέις λατρεύει τη δουλειά του στο ζωολογικό κήπο του Φράνκλιν Παρκ, όπου καθημερινά καταπιάνεται με τη φροντίδα των άγριων ζώων. Ωστόσο, όταν συνειδητοποιεί πως, βρισκόμενος στη συγκεκριμένη θέση πολύ δύσκολα θα καταφέρει να έχει στο πλευρό του μια γυναίκα όπως η Στέφανι, με την οποία εξακολουθεί να είναι ερωτευμένος, αποφασίζει να τα παρατήσει και να ασχοληθεί με την πώληση πολυτελών αυτοκινήτων. Αυτό, ωστόσο, δεν αρέσει καθόλου στα ζώα του κήπου, τα οποία, απολύτως ικανοποιημένα από τις περιποιήσεις του, αποφασίσουν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά, προκειμένου να τον κρατήσουν κοντά τους. Μόνο που για να τα καταφέρουν, θα αναγκαστούν να παραβούν για πρώτη φορά τον κώδικα τιμής τους και να του αποκαλύψουν το μεγάλο τους μυστικό: στην πραγματικότητα άπαντες οι εκπρόσωποι του ζωικού βασιλείου μπορούν να συνεννοηθούν μια χαρά με τους ανθρώπους – και μάλιστα… στη γλώσσα τους!
Το πιο εξωφρενικό της ιστορίας δεν είναι τα ζώα που μιλάνε, αλλά ότι ο Γκρίφιν δεν έχει προσέξει την υπερβολικά καυτή κτηνίατρο της Ροζάριο Ντόσον! Όπως καταλαβαίνετε, η ταινία δεν εγείρει κάποιες σινεφίλ αξιώσεις, όντας ένας συνδυασμός παιδιάστικης φαντασίας, ρομαντικής κομεντί και σλάπστικ χαβαλέ. Τουλάχιστον, με ένα σχετικά συμπαθή Κέβιν Τζέιμς και μια αξιοπρεπή (εκτός από φωτογενή) Ροζάριο Ντόσον, είναι σαφώς πιο ανεκτή από άλλες ταινίες της παρέας του Άνταμ Σάντλερ (εδώ κάνει τη φωνή μιας μαϊμούς) και του σκηνοθέτη Φρανκ Κοράσι. Στα αξιοπερίεργα σημειώστε την τρυφερή φιλία του ήρωα με ένα γορίλλα, και το all-star καστ των ηθοποιών που δανείζουν τις φωνές στα ζώα, από τον γορίλλα-Νικ Νόλτε και τον αρκούδο-Τζον Φαβρό μέχρι τα λιοντάρια – Σιλβέστερ Σταλόνε και Σερ.
Θοδωρής Τσιάτσικας