Κρεβάτι στα Τέσσερα
Μια ενδιαφέρουσα γαλλική ταινία που παραδίδεται σε ένα έντονο, γήινο ερωτισμό, καταφέρνοντας να αποφύγει τις κακοτοπιές…
Δύο ζευγάρια σχετικά ευκατάστατων τριαντάρηδων συναντιούνται. Μια φυσική έλξη και ένα απρόβλεπτο φιλί θα έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Ανάμεσα στους τέσσερις θα υπάρξει ένα ερωτικό δέσιμο που αμφισβητεί τις καθιερωμένες συμπεριφορές . Το κοινό τους πάθος μετατρέπεται σε εθισμό. Χάνονται ολοκληρωτικά και μετά προσπαθούν να ξεφύγουν από το χάος. Είναι δυνατόν να βιώσεις ποτέ ένα νέο σεξουαλικό πάθος χωρίς να προβείς σε απιστία; Μπορεί ο πόθος να συνυπάρχει με την καθημερινότητα; Μπορείς ποτέ να τα έχεις όλα; Όταν τα φυσιολογικά όρια της οικογένειας και των σχέσεων καταρρίπτονται, πώς ξέρεις ποιος είσαι;
Ένα τέτοιο θέμα θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει, σε μια χοντροκομμένη φάρσα ή ένα υστερικό δράμα, να κυλήσει είτε προς τη φτηνή πρόκληση είτε προς τον ηθικολογικό διδακτισμό. Ευτυχώς, ο Αντονί Κορντιέ, στη δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του, κρατάει την ‘φαντασίωση’ σε ρεαλιστικά πλαίσια, με όχημα τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του –της τετράδας των, γήινα και όχι υπερβολικά, ελκυστικών, Ελοντί Μπουσέ, Μαρίνα Φουά, Νικολά Ντουβοσέλ, Ροσντί Ζεμ– που ενσαρκώνουν (κυριολεκτικά) με άνεση τους χαρακτήρες. Ο ερωτισμός της ταινίας είναι έντονος και αναπνέει αποφεύγοντας τα δύο άκρα, της πορνογραφικής γραφικότητας και της σεμνότυφης ωραιοποίησης. Και ο τόνος ακολουθεί τη φύση της ερωτικής ουτοπίας, από το κωμικά απρόβλεπτο μέχρι το δραματικά νομοτελειακό.
Θοδωρής Τσιάτσικας