“Προμηθέας” Καρνάβαλος στο Καλλιμάρμαρο
Η ομάδα Helix παρουσίασε στο Καλλιμάρμαρο, παρουσία αρκετού κόσμου, ένα θέαμα δρόμου με θέμα τον μύθο του Προμηθέα στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθηνών.
Για το συγκεκριμένο θέαμα χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από τα έργα του Καζαντζάκη “Προμηθέας Πυρφόρος” και “Προμηθέας Λυόμενος”, του Αισχύλου “Προμηθέας Δεσμώτης” και του Ευριπίδη “Βάκχες”, καθώς και από τον στην Εκάτη του Ησίοδου.
Η συρραφή αυτών των αποσπασμάτων παρουσίαζε τα προβλήματα συνοχής ως προς το κείμενο που έχουν και άλλα αντίστοιχα έργα, που προσπαθούν να συνθέσουν έργα διαφόρων συγγραφέων, διαφόρων εποχών και διαφόρων στυλ σε μία παράσταση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που προέκυψε δεν ήταν σύνθεση, αλλά αποσύνθεση. Κατά συνέπεια, δυσκολευόσουν πάρα πολύ να το παρακολουθήσεις το κείμενο, άρα και την υπόθεση. Την κατάσταση δυσκόλευε ακόμα περισσότερο η εμμονή των καλλιτεχνών να μιλούν αρχαία ελληνικά σε μεγάλο μέρος της παράστασης.
Έτσι κι αλλιώς, η παράσταση είχε περισσότερο ως στόχο να θαμπώσει το κοινό με τα οπτικά της εφέ- σε μια εικαστική σύνθεση και σκηνοθεσία του Νίκου Χατζηπαπά. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της παράστασης, το περιβάλλον της πόλης μετατρέπεται στο χώρο του προμηθεϊκού δράματος. Ο άνθρωπος γίνεται ο ίδιος δεσμώτης του χώρου που δημιούργησε. Το σκηνικό αποτελείται από μία κατασκευή, που φλέγεται, υπογραμμίζοντας τη μεγαλειώδη πτώση του Τιτάνα Προμηθέα.
Ως εκ τούτου, στη θέση των αρχαίων κοθόρνων είδαμε ηθοποιούς με ξυλοπόδαρα, που έφταναν τα 3- 4 μέτρα σε ύψος, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό ή απλά παράξενο θέαμα. Όταν μάλιστα το σκηνικό “λαμπάδιασε”, οι τεχνητές φωτιές και τα καπνογόνα θύμιζαν κάτι από εορτασμό της Ανάστασης. Οι μάσκες του Πάνα, του Διονύσου και άλλων χαρακτήρων, θύμιζαν κάτι από καρναβάλι.
Αυτοί οι εντυπωσιασμοί δεν μπόρεσαν να “σκεπάσουν” τις μεγάλες αδυναμίες της παράστασης. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι μάλλον τις επέτειναν, γιατί το θέαμα αυτό έδειχνε ξένο με την τραγωδία του Προμηθέα. Οι ερμηνείες δεν ήταν καλές, δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις χαρακτήρες, το κείμενο- συρραφή ήταν προβληματικό. Συνολικά, η παράσταση δε λειτούργησε πουθενά. Το μόνο που έκανε, ήταν να δίνει εικόνες για να φωτογραφίζει ο κόσμος με τα κινητά του.
Το μόνο θετικό ήταν ότι κράτησε μόνο 60 λεπτά. Αλλά- κακά τα ψέματα- ήταν 60 λεπτά περισσότερα από όσα έπρεπε να είχε κρατήσει!
Γιώργος Σμυρνής
