Πτώση των βάσεων- Προς τι ο πανικός;
” Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει”, λέει ο σοφός λαός και “ο δρόμος προς τα πάνω είναι ίδιος με τον δρόμο προς τα κάτω” όπως λέει ο ακόμα πιο σοφός Ηράκλειτος. Το ίδιο συμβαίνει με τις βάσεις στις Πανελλήνιες. Όπως ανεβαίνουν, κατεβαίνουν και με τον ίδιο δρόμο, που πήρανε για να πάρουν την ανιούσα, με αυτόν παίρνουν και την κατιούσα.
Τα media όμως δεν το βλέπουν έτσι. Στο θέμα της πτώσης των βάσεων βρήκανε πάλι προνομιακό πεδίο, για να πουλήσουν αυτά που συνήθως πουλάνε σε σχέση με τους νέους: τρομολαγνία και δημοσιογραφικό εξυπνακισμό.
Ο πανικός έχει πάντα σχέση τον τελευταίο καιρό με την οικονομική κρίση. Η ανάγνωση της πτώσης των βάσεων έχει να κάνει με το ότι υποτίθεται οι νέοι, βλέποντας ότι το δημόσιο κόβει τις προσλήψεις, αλλά και οι γονείς τους δεν έχουν λεφτά πλέον, δεν ασχολούνται και πολύ με τις Πανελλήνιες. Το κατά πόσον όμως αυτό ισχύει, δε νομίζω ότι θα φανεί από την πτώση των βάσεων, αλλά από τον αριθμό των ατόμων που δίνουν πανελλήνιες. Έτσι κι αλλιώς, οικονομική κρίση υπήρχε και πέρσι.
Όσο για το κατά πόσον πέφτουν οι βάσεις, επειδή οι νέοι δεν θέλουν να φύγουν στην επαρχία, για να γλιτώσουν το κόστος, δεν εξηγεί την πτώση των βάσεων σε περιζήτητες σχολές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Η πτώση ή η άνοδος των βάσεων επηρεάζεται κυρίως από τη δυσκολία των θεμάτων. Αν μια χρονιά πέσουν εύκολα θέματα, τότε απότομα ανεβαίνουν οι βάσεις. Αν πέσουν “παλούκια”, τότε πέφτουν. Τόσο απλά.
Επίσης, σε μικρότερο βαθμό, υπάρχει και το στοιχείο του εξυπνακισμού. Οι δημοσιογράφοι συχνά προσπαθούν να το παίξουν έξυπνοι και ξερόλες με τη νέα γενιά. Συχνότατα κάνουν ρεπορτάζ, τα οποία έχουν μόνο στόχο να αναδείξουν την “αγραμματοσύνη” των νέων. Μου προκαλούν αναγούλα οι διάφορες ερωτήσεις, του τύπου, “τι έγινε το 21 ή το 1940”, που σκοπό έχουν μόνο να βρουν κάποιον κακομοίρη που αγνοεί την απάντηση και να τον ξεφτιλίσουν. Και να πουν μετά: “αυτοί οι νέοι δεν ξέρουν πια τίποτα!” “Υπάρχει έλλειμμα παιδείας” και τα ρέστα…
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μια πτώση βάσεων είναι μια βολική αφορμή για την εκστόμιση τέτοιου τύπου ηθικολογικών και μορφωσιολαγνικών κλισέ. Ιδίως, αν πάρεις τις χαμηλότερες βαθμολογίες με τις οποίες κάποιος εισάγεται σε μία σχολή και όχι τις ανώτερες και αρχίσεις να λες: “μα με αυτή τη βαθμολογία ο άλλος θα δηλώνει μετά επιστήμονας;”
Νομίζω, επίσης, ότι αυτή η βουτιά των βάσεων έρχεται να υποστηρίξει, ως επιχείρημα, την νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, της οποίας σκοπός, στα λόγια τουλάχιστον, είναι να “σφίξουν οι κώλοι” και να “μπουν τα κεφάλια μέσα”. Αφού- και καλά- οι νέοι είναι τόσο χαμηλού επιπέδου, χρειάζεται ένα πιο σκληρό σύστημα…
Πιστεύω, πάντως, ότι και αν ανέβαιναν οι βάσεις, πάλι επικήδειους θα είχαμε από τα κανάλια. Μόνο που τότε θα πιάνανε τις πιο ψηλές βάσεις, αυτές των περιζήτητων σχολών και θα λέγανε ότι “έτσι όπως έχουν πάει οι βάσεις στο Θεό, πώς μπορεί ο άλλος να περάσει;”
Πουθενά δεν τους βρίσκεις τους δημοσιογράφους.
Κοντολογίς, η πτώση των βάσεων δεν είναι κάτι φοβερό. Και σχετίζεται κυρίως με τη δυσκολία των θεμάτων και ελάχιστα με την οικονομική κρίση, την πτώση του μορφωτικού επιπέδου των νέων, την τηλεόραση και το facebook.
Γιώργος Σμυρνής
