Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 1973 που ανέτρεψε τον Χιλιανό πρόεδρο Σαλβαντόρ Αλιέντε, ο Μάριο δουλεύει σαν γραμματέας σε ένα νεκροτομείο, και είναι ερωτευμένος με την γειτόνισσά του Νάνσι, μια χορεύτρια του Καμπαρέ, που δεν του δίνει ιδιαίτερη σημασία. Όταν όμως το σπίτι της θα γίνει στόχος μιας βίαιης επίθεσης από τις δυνάμεις του στρατού, η Νάνσι θα εξαφανιστεί κι εκείνος θα αρχίσει να την αναζητά. Καθώς οι στρατιώτες καταλαμβάνουν το νεκροτομείο και τα πτώματα αυξάνονται, ο Μάριο φοβάται ότι σύντομα θα την ανακαλύψει ανάμεσα στους νεκρούς. Λίγες μέρες αργότερα κι ενώ η τύχη της Νάνσι ακόμη αγνοείται, ο διοικητής του νεκροτομείου θα τον διατάξει να πάει στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης για να καταγράψει μια ξεχωριστή νεκροτομή…
Η νέα ταινία του Πάμπλο Λαραΐν, που είχε εντυπωσιάσει στους φεστιβαλικούς κύκλους με το «Tony Manero», είναι μια εμπειρία που μπορεί να δυσκολέψει τους ανυποψίαστους. Ο τρόπος που ο Χιλιανός σκηνοθέτης αναπλάθει αυτή την ταραγμένη περίοδο μοιάζει κλινικός, αλλά οι σκληρές εικόνες του έχουν δυνατό αντίκτυπο, και το ίδιο ισχύει για την εκπληκτική παρουσία του, σχεδόν ανέκφραστου, πρωταγωνιστή Αλφρέδο Κάστρο. Με εντυπωσιακό έλεγχο των μέσων του, ο Λαραΐν χρησιμοποιεί ένα ιδιαίτερο καδράρισμα και, γυρίζοντας με 16άρι φιλμ, δίνει στις εικόνες του την τραχύτητα και το χρώμα που ταιριάζουν στην εποχή, αλλά και στην γκρίζα απόγνωση που ποτίζει την ιστορία.
Θοδωρής Τσιάτσικας