Φωτεινή Δάρρα: “Ο καλλιτέχνης είναι όμορφος, όταν τραγουδάει με την ψυχή του!”

Έχοντας σπουδάσει τόσο τραγούδι, όσο και υποκρτική, η Φωτεινή Δάρρα, στο ήδη πλούσιο βιογραφικό της, έχει μια σημαντική δισκογραφική παρουσία, αλλά και συμμετοχή σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις, όπως του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.  Ωστόσο, ο χώρος της μουσικής και του ποιοτικού τραγουδιού είναι αυτός, στον οποίο έχει κάνει τα πιο μεγάλα της βήματα, με σημαντικά άλμπουμ. Εκτός από την πολύχρονη συνεργασία της με τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, έχει συνεργαστεί με τους Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο και Νίκο Μαμαγκάκη.

Στις 12 Σεπτεμβρίου η Φωτεινή Δάρρα εμφανίζεται στο Κηποθέατρο Παπάγου, όπου θα τραγουδήσει τα “τραγούδια του καλοκαιριού της”, τα τραγούδια που ακούει και σιγοτραγουδάει στις διακοπές. Με αφορμή αυτή τη συναυλία, η τραγουδίστρια μας παραχώρησε συνέντευξη, στην οποία μίλησε για την αγάπη της για τη μουσική και το θέατρο, την πραγματική ομορφιά του καλλιτέχνη, τη σχέση της με τους υπολογιστές, τα επόμενα σχέδιά της, αλλά και τα βιβλία που θα διάβαζε, μόνο και μόνο για να διδαχθεί από τα λάθη των ανθρώπων.

-Θα θέλατε να παίξετε σε καποιο μιούζικαλ στο θέατρο ή τον κινηματογράφο;
Όταν για πρώτη φορά ονειρεύτηκα τον εαυτό μου πάνω στη σκηνή, πίστευα ότι τραγούδι, θέτρο και χορός είναι ένα… Μόλις συνειδητοποίησα, φοιτήτρια πλέον της Δραματικής Σχολής, ότι στην Ελλάδα αυτές οι τρεις αλληλοσυμπληρούμενες τέχνες διδάσκονται ξεχωριστα, απογοητεύτηκα. Παρ´όλα αυτά η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο ήταν σε μιούζικαλ! Είναι το αγαπημένο μου είδος. Φέτος τον Δεκέμβριο θα έχω την ευκαιρία να βρεθώ επί σκηνής με τους τρεις καλύτερους τραγουδιστές του μιουζικαλ του West End για μια σειρά παραστάσεων στο Badminton. Είμαι ενθουσιασμένη!

– Έχετε δηλώσει σε συνέντευξη σας ότι “ο καλλιτέχνης οφείλει να σπάει την εικόνα της τέχνης του και να προβάλλει την ουσία της τέχνης του”. Μου είναι εύκολο να σκεφτώ κάτι τέτοιο να γίνεται στον κινηματογράφο ή στο θέατρο. Αλλά στο τραγούδι πώς είναι κάτι τέτοιο εφικτό;
Με την ερμηνεια του βεβαίως. Πιστεύω ότι η αλήθεια στην ερμηνεία έρχεται μόνο όταν ο τραγουδιστής αποφασίσει να μεταδώσει την αλήθεια του στίχου και της μουσικής του τραγουδιού, απαλλαγμένος από τις “ευκολίες”και τα τερτίπια που έχει υιοθετήσει μέσα στα χρόνια προκειμένου να αισθάνεται ασφαλής…

 
–Εκτός από μία από τις καλύτερες φωνές, είστε και μια από τις ωραιότερες γυναίκες στο μουσικό στερέωμα. Θεωρείτε ότι αυτό αποτέλεσε ένα έξτρα πλεονέκτημα για τη μέχρι τώρα πορεία σας;
Δεν ξέρω στ´αλήθεια να σας απαντήσω. Ωστόσο ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης είναι όμορφος όταν τραγουδάει με την ψυχή του. Αυτό αγαπάει ο κόσμος. Αυτή η ομορφιά έχει αξία!
 
–Τι σας κολακεύει περισσότερο. Ένας έπαινος για τη φωνή σας ή ένα κοπλιμέντο για την ομορφιά σας;
Νομίζω ότι η ερώτηση αυτή δεν έχει απάντηση απλούστατα γιατί αναφέρεται σε τελείως διαφορετικούς τομείς… Ένα κολακευτικό σχόλιο για την εμφάνιση μιας γυναίκας είναι πάντα ευπρόσδεκτο και ευχάριστο. Για έναν καλλιτέχνη όμως το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο είναι να αισθάνεται ότι συγκινεί με την ερμηνεία του. Συνεπώς αυτό που με κάνει ευτυχισμένη είναι να μου πει κάποιος ότι συγκινήθηκε ακούγοντας τη φωνή μου. Είναι για μένα το μεγαλύτερο δώρο!

– Έχετε δηλώσει ότι δεν βλέπετε τηλεόραση. Γιατί;
Γιατί αυτό με κάνει και αποδεσμεύω πολύ χρόνο μέσα στη μέρα μου για να κάνω ένα σωρό άλλα δημιουργικά πράγματα… Ακόμα και να παρατηρήσω το περιβάλλον γύρω μου, να κάνω μια βόλτα στη θάλασσα, να διαβάσω, να ακούσω μουσική, να δω φίλους… Να επικοινωνήσω με την πραγματικότητα και όχι με την εικονική πραγματικότητα.
 
–Λέτε κάπου ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα διαβάζατε. Αυτό συμπεριλαμβάνει και βιβλία δαιμονοποιημένα- πολλές φορές δικαίως- όπως ας πούμε το “Αγών μου” του Χίτλερ;
Δαιμονοποιημένα είναι τα πρόσωπα και οι πράξεις,όχι τα βιβλια. Δεν υπάρχει κατι που εξ´ορισμού δεν θα διάβαζα. Πόσο μάλλον ένα βιβλίο που περιγράφει-έστω και μονόπλευρα- το μεγαλύτερο πλήγμα για την ανθρωπότητα του εικοστού αιώνα. Ακόμα κι από μια “θλιβερή” ιστορία μπορείς να διδαχθείς τι ΔΕΝ πρέπει να αφήσεις να ξανασυμβεί. Και επειδή η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται, καλό είναι να γνωρίζουμε τα λάθη και τις κτηνωδίες που διέπραξαν οι άνθρωποι στο παρελθόν, για να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν!

–Ποια είναι η σχέση σας με το διαδίκτυο και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές;
Σιγά σιγά μαθαίνω… Προσπαθώ τουλάχιστον… Είναι κι αυτός πλέον ένας τρόπος επικοινωνίας. Έχω facebook το οποίο προσπαθώ να ενημερώνω όσο γίνεται πιο συχνά. Είναι ωραία διαδικασία όταν την κρατάς σε λογικά επίπεδα. Μοιάζει λίγο σαν σχολικό λεύκωμα…

– Θεωρείτε ότι η τεράστια προβολή τραγουδιών στο διαδίκτυο κάνει καλό ή κακό στη μουσική;
Θεωρώ ότι είναι ένας τρόπος να ακούσει ο κόσμος τα τραγούδια που αγαπά αλλά και να γνωρίσει καινούργια. Το μόνο αρνητικό είναι ότι η ποιότητα του ήχου ειναι πολύ χειρότερη από το cd και –απ’ ότι μαθαίνω από τους παλιότερους- πολύ μακρυά από αυτήν του lp…

– Λέτε σε μία συνέντευξή σας ότι είστε εναντίον των πλαστικών επεμβάσεων. Πιστεύετε ότι θα διατηρήσετε αυτήν την άποψη και στο μέλλον; (Τώρα, προφανώς, δεν τις έχετε ανάγκη).
Θεωρώ ότι η πλαστική χειρουργική αποτέλεσε πρωτοπορία για την ιατρική και είναι πολύ χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις που δεν φανταζόμαστε συνήθως.. Όπως π.χ σε ατυχήματα ή σε δυσμορφίες εκ γενετής κλπ…Υπάρχουν και περιπτώσεις που οι άνθρωποι θέλουν να αλλάξουν κάτι επάνω τους γιατί τους κάνει να αισθάνονται άσχημα και αυτό το βρίσκω απολύτως θεμιτό και ανθρώπινο. Ωστόσο πιστεύω ότι έχει δημιουργηθεί στον κόσμο μια παράνοια σε σχέση με το γήρας και στην προσπάθειά τους να παρατείνουν τη νεότητα, καταλήγουν σε ακρότητες. Ο χρόνος αφήνει πάνω μας τα σημάδια του και κάποιες φορές ίσως δεν είναι και τόσο καλός μαζί μας. Όπως λέει όμως και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος στη “Σονάτα του Σεληνόφωτος”: “…κι ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου, δεν είναι τούτο η λύπη μου η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει η καρδιά μου “.

–Εμφανίζεστε στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 12 Σεπτεμβρίου. Μιλήστε μας για το ρεπερτόριο που θα ερμηνεύσετε.
Είναι τα “τραγούδια του καλοκαιριού μου” σε μια νύχτα λουσμένη από το φως της Πανσελήνου. Τα τραγούδια που ακούω και σιγοτραγουδάω στις διακοπές. Αυτά με τα οποία χορεύω! “Νύχτα στο φως” ο τίτλος της συναυλίας και θα παίξουμε τραγούδια που θα μας κάνουν να αισθανθούμε ότι το καλοκαίρι έιναι ακόμα εδώ! Από το ” Aν σ᾽αρνηθώ αγάπη μου” το “Φεύγα” και το “Αγόρι μου”, μέχρι το “Beautiful Maria”, το “Rolling in the deep” και το “The show must go on”.
 
–Με ποιον συνθέτη (Έλληνα ή ξένο) θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Ο χώρος μας είναι τόσο μικρός που όλοι κάποτε βρισκόμαστε με όλους και όταν ο χρόνος ωριμάζει προκύπτουν οι συνεργασίες. Ό,τι αγαπώ επιδιώκω να το τραγουδάω!

– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Συναυλίες στο Μέγαρο Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στο Badminton με μιούζικαλ το Δεκέμβριο, στο Half Note… Και ένας καινούργιος δίσκος!