Σ’ ένα χωριό της Νότιας Γαλλίας, το 1957, μια ομάδα αγοριών – ηλικίας 7 έως 14 ετών – κηρύσσει πόλεμο εναντία στους ορκισμένους εχθρούς της, τα παιδιά του γειτονικού χωριού. Ένας πόλεμος τιμής και πίστης που έχει παραμείνει ζωντανός για πολλές γενιές, όπου ο εξευτελισμός με το ξήλωμα των κουμπιών είναι η πιο τρομακτική ήττα. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως να είσαι σε έναν στρατό πιτσιρίκων, να δίνεις μάχες και να μην βρίσκεις τον μπελά σου, όταν γυρίζεις σπίτι με σκισμένα ρούχα και χαμένα κουμπιά… Σκηνοθετημένη από τον Γιαν Σαμουέλ («Αγάπα Με Αν Τολμάς»), βασίζεται στο μυθιστόρημα του Λουί Περγκό (1912), αποτελώντας ουσιαστικά ένα νέο ριμέικ της κλασσικής ταινίας του Υβ Ρομπέρ από το 1962. Έχει προηγηθεί και μια βρετανική εκδοχή το 1994, ενώ μια άλλη ανταγωνιστική παραγωγή, σε σκηνοθεσία Κριστοφ Μπαρατιέ («Τα Παιδιά της Χορωδίας») κυκλοφορεί σχεδόν ταυτόχρονα στη Γαλλία! Αυτή εδώ είναι μια ευχάριστη ταινία ενηλικίωσης, με έμφαση στο νοσταλγικό χρώμα, την ανάλαφρη διάθεση και τη συγκίνηση. Οι μικροί πρωταγωνιστές είναι αφοπλιστικοί, ενώ η λεκτική κωμωδία χάνεται λίγο στη μετάφραση. Πάντως, απέχει πολύ από την αμεσότητα και τη γοητεία (αλλά και τα στοιχεία ακατέργαστου ρεαλισμού) της παλιάς ταινίας.
Θοδωρής Τσιάτσικας
