Ας είχε και η Ελλάδα λίγη από την τύχη της Εθνικής!
Πήγε να βγάλει τα μάτια της μόνη της χτες η Εθνική Ελλάδας και στο τέλος έφυγε και θριαμβεύτρια. Με τη Γεωργία, έναν αντίπαλο χωρίς βαθμολογικό κίνητρο και μέτριας ποιότητας, η Εθνική μπήκε μέσα στο παιχνίδι νοθρά βρέθηκε να χάνει από ένα παράξενο γκολ, που μπέρδεψε τον έτσι κι αλλιώς κακό στις εξόδους τερματοφύλακα.
Μετά, χάθηκαν ευκαιρίες εκατέροθεν. Και, σαν από μηχανής Θεός, ήρθε η γκάφα του Κετσπάγια, που εξάντλησε τις αλλαγές του από το 65 και ο τραυματισμός ενός Γεωργιανού, που άφησε τους αντιπάλους με 10, για να γυρίσει το ματς. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι στο κρίσιμο γκολ της ισοφάρισης, το σουτ του Φωτάκη άλλαξε πορεία χτυπώντας στο σώμα ενός Γεωργιανού αμυντικού, η εύνοια της τύχης που είχε η Εθνική γίνεται προφανής.
Βέβαια, υπάρχει αντίλογος. Και το γκολ των Γεωργιανών είναι αρκετά τυχερό. Όμως μια άμυνα που θέλει οπωσδήποτε το αποτέλεσμα σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι, τέτοιες φάσεις τις καθαρίζει. Όπως και να έχει, η τύχη χρειάζεται, αλλά δεν μπορείς να βασίζεσαι σε αυτήν συνέχεια. Ευτυχώς, για την Εθνική που έχει αποδείξει ότι, με ένα παιχνίδι αμυντικογενές (ιταλικού τύπου), στο οποίο έχει εξειδικευθεί, μπορεί να βασίζεται και σε άλλα πράγματα. Και δεν μπορεί κανείς να πει ότι άδικα πέρασε στο Euro, διότι οι βασικοί της αντίπαλοι, οι Κροάτες, αν και ποιοτικοί ως παίχτες, έδειξαν φλύαροι και σαφώς λιγότερο αγωνιστικοί.
Μακάρι και η Ελλάδα να βρει τέτοια εύνοια της τύχης, για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα στις δύσκολες μέρες που περνάει με την οικονομική κρίση. Η τύχη, όμως, μόνο δεν φτάνει. Χρειάζεται και μέθοδος, προσπάθεια και πίστη στον στόχο. Πράγματα, τα οποία η Εθνική μας τα έχει σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ στις κυβερνήσεις της χώρας, αλλά και στην κοινωνία συνολικά εμφάνιζαν και εμφανίζουν επικίνδυνες ελλείψεις.
Γιώργος Σμυρνής
