Μια Επικίνδυνη Μέθοδος
Ακριβής και προσεγμένη, αλλά όχι τόσο συναρπαστική και ‘έπικίνδυνη’ η ματιά του Κρόνεμπεργκ στα πρώτα βήματα της ψυχανάλυσης…
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο ανήσυχος Δρ. Καρλ Γιουνγκ, σαγηνευμένος από την πρόκληση μιας δύσκολης περίπτωσης, αναλαμβάνει ως ασθενή του την ανισόρροπη, αλλά γοητευτική Σαμπίνα Σπιλράιν. Εφαρμόζοντας τις αρχές του Σίγκμουντ Φρόιντ, τον οποίο ο Γιουνγκ θαυμάζει, καταφέρνει να ‘ξεκλειδώσει’ τον ψυχισμό της νέας γυναίκας οδηγώντας σε φοβερές, αλλά και λυτρωτικές, αποκαλύψεις. Η περίπτωσή της θα φέρει κοντά τους δύο άντρες, αλλά αργότερα θα προκαλέσει τη ρήξη ανάμεσά τους. Στο δρόμο προς τη θεραπεία και την επιδίωξή της να ακολουθήσει και η ίδια τον κλάδο της ψυχανάλυσης, η Σαμπίνα προκαλεί ερωτικά τον Γιουνγκ. Ο σχολαστικός (και παντρεμένος) επιστήμονας, που καλείται να γεφυρώσει θεωρία και πράξη, παραδίνεται στον πόθο για την ασθενή του και μια παθιασμένη σχέση ξεκινά…
Η παρατηρητική ματιά στην εποχή της ανάπτυξης της ψυχανάλυσης και τους πρωταγωνιστές της, μπορεί να ταιριάζει στην χειρουργική σκηνοθετική σχολαστικότητα του Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ, όμως αισθητή είναι η απουσία της έντασης και της αίσθησης απειλής, φανερής ή υπόγειας, που χαρακτηρίζει το έργο του. Η άψογη ανάπλαση της εποχής και οι προσεγμένοι διάλογοι θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε οποιαδήποτε αξιοπρεπή ταινία εποχής, όμως από τον Καναδό σκηνοθέτη θα περιμέναμε κάτι παραπάνω. Για μια ταινία που έχει την ευκαιρία να βουτήξει στα σκοτάδια του υποσυνείδητου και στη δύναμη της σεξουαλικότητας, αυτή η «Επικίνδυνη Μέθοδος» μοιάζει ψυχρή και όχι τόσο επικίνδυνη… Πολύ καλοί ο Βίγκο Μόρτενσεν και ο Μάικλ Φασμπέντερ, ενώ η Κίρα Νάιτλι μοιάζει να προσπαθεί υπερβολικά.
Θοδωρής Τσιάτσικας