Tungsten

Δυο έφηβοι, ένας ελεγκτής εισιτηρίων, ένα ζευγάρι, μετανάστες, παιδιά, στριμωγμένοι στον τοίχο ενός αδιέξοδου χωματόδρομου στη καρδιά της Αθήνας. Μια ασπρόμαυρη σπονδυλωτή ταινία με ιδιαίτερη αισθητική, λιτή – μη γραμμική αφήγηση και σκληρό λόγο. Αποκλεισμός, βία, ψυχολογικός κανιβαλισμός και αλλεπάλληλες διακοπές ρεύματος, σκιαγραφούν, μία κοινωνία στα όριά της, ξεχασμένη στο σκοτάδι, όπως λέει χαρακτηριστικά ένας από τους πρωταγωνιστές. Θύτες και θύματα σε ρόλους που εναλλάσσονται, αποκαλύπτουν μία μηχανή πιο ισχυρή από τη βούληση τους: Την κρεατομηχανή των ληγμένων λογαριασμών, των άδειων καρτών και των πτωχευμένων ονείρων, που κινεί τη δράση έως το αδιέξοδο…
Η ταινία του Γεωργόπουλου είναι ιδιαίτερα ‘σίγουρη’ και ολοκληρωμένη για πρώτη δουλειά, και έρχεται να προστεθεί στις, συγγενικές σε ύφος, αισθητική και προβληματική, ταινίες του Γιάννη Φάγκρα και του Γιάννη Οικονομίδη. Τραχειά καθημερινότητα, άνθρωποι σε ένταση, η αίσθηση μιας πόλης αδιάφορης και εχθρικής, έτοιμης ανά πάσα στιγμή να εκραγεί…  Στα θετικά, πέρα από τις αποτελεσματικές ερμηνείες, οι πινελιές μαύρου χιούμορ, η αξιοποίηση των χώρων, η ασπρόμαυρη φωτογραφία του Ανδρόνικου Καρακατσάνη και η μουσική των Dirty Granny Tales.

Θοδωρής Τσιάτσικας