Στο “Ημερολόγιο Ονείρων” οι μουσικές μελωδίες συνδέουν τον ήχο του πιάνου, του μπάσου, των ντραμς, αλλά και του βιολιού, του σαξοφώνου και της κρητικής λύρας για να μας χαρίσουν μια μελωδική διαδρομή που μας συγκινεί και μας ταξιδεύει, σαν ανάμνηση ονείρων… Οι δύο μουσικές παραστάσεις έρχονται να ζωντανέψουν αυτούς τους ήχους σε μια επιθυμία του ίδιου του δημιουργού να τις μοιραστεί με το κοινό.
Οι μελωδίες του κυπριακής καταγωγής πιανίστα έχουν κερδίσει κοινό και κριτικούς. “Όταν ακούς τον Σταύρο Λάντσια να παίζει πιάνο, είναι αναπόφευκτο να νιώσεις ότι σχεδόν δεν ανασαίνεις. Σε καθηλώνει με τη δύναμη, τη μελωδικότητα και τη δεξιοτεχνία του. Οι συνθέσεις του εξίσου υπέροχες, τις χαρακτηρίζει ο λυρισμός, σαν ποιήματα δίχως λόγια. Σε ωθούν άλλοτε να ονειρευτείς και άλλοτε να ταξιδέψεις στις αναμνήσεις σου με οδηγό τα αισθήματά σου”, αναφέρει η Φιλουμένα Ζλατάνου.
Παίζουν οι μουσικοί:
Δημήτρης Χουντής: σοπράνο σαξόφωνο
Sergiu Nastasa: βιολί
Γιώργος Καλούδης: τσέλο, κρητική λύρα
Βαγγέλης Ζωγράφος: κοντραμπάσο
Νίκος Σιδηροκαστρίτης: τύμπανα
Προπώληση: Στα ταμεία του βιβλιοπωλείου IANOS και ηλεκτρονικά από το www.ianos.gr Σταύρος Λάντσιας
Το μουσικό του ταξίδι ξεκινάει με σπουδές στο κλασσικό πιάνο και τη θεωρία μουσικής στο Ελληνικό Ωδείο Λευκωσίας. Ενήλικας πια, απoφασίζει να πάει στη Βοστώνη όπου παίρνει το δίπλωμα ενορχήστρωσης από το Berklee College of Music. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική στο σινεμά τον ωθεί να παρακολουθήσει μαθήματα σύνθεσης μουσικής για τον κινηματογράφο, κάτι που διαφαίνεται σε κάθε μελωδική σύνθεσή του μέχρι σήμερα.
Η επιστροφή του από την Αμερική τον βρίσκει στη Αθήνα, ανάμεσα σε σημαντικούς καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής. Το 1998 ξεκινάει ένα “παράλληλο” ταξίδι μαζί με τους διακεκριμένους μουσικούς Γιώτη Κιουρτσόγλου και David Lynch. Οι τρεις τους δημιουργούν το group Human Touch και μαζί κυκλοφορούν δύο δισκογραφικές δουλειές με δικές τους συνθέσεις (“Human Touch”, 1998 & “Movin”, 2005) και συμμετέχουν σε φεστιβάλ Jazz στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σήμερα μετρά ήδη την επιτυχία δυο προσωπικών δίσκων: η “Επιστροφή” (1999), η οποία λαμβάνει εξαιρετικές κριτικές, και “Το Ταξίδι Μιας Νότας” (2002) με ανάλογη ανταπόκριση.
