Το Λιμάνι της Χάβρης
Ένα όμορφο δείγμα του χαρακτηριστικού σινεμά του Άκι Καουρισμάκι, απέριττα στυλιζαρισμένο και βαθιά ανθρώπινο, με μελαγχολία και συγκίνηση, χιούμορ και αισιοδοξία.
Ο Μαρσέλ Μαρξ, ένας μποέμ τύπος που κάποτε φιλοδοξούσε να πιάσει την καλή ως συγγραφέας στο Παρίσι, έχει αποτραβηχτεί στη Χάβρη, το δεύτερο πιο πολυσύχναστο λιμάνι της Γαλλίας. Πλέον μοιράζει την καθημερινότητά του ανάμεσα στο ταπεινό επάγγελμα του λούστρου, τις συχνές του επισκέψεις στο αγαπημένο του μπαρ και τη φροντίδα της Αρλετί, της βαριά άρρωστης συζύγου του. Ένα παιχνίδι της μοίρας, όμως, θα τον φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ίντρισα, έναν ανήλικο λαθρομετανάστη από την Αφρική, τον οποίο αναζητά η αστυνομία. Ο Μαρσέλ, βασισμένος στην έμφυτη αισιοδοξία που τον διακρίνει και στην ανθρωπιά του κοινωνικού του περιγύρου, αναλαμβάνει να τον βοηθήσει να βρει το δρόμο του. Έστω κι αν χρειαστεί να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του…
Η τελευταία ταινία του Άκι Καουρισμάκι που κέρδισε τις εντυπώσεις στο φεστιβάλ των Καννών, αν και απομακρύνεται από τους γνώριμους σκανδιναβικούς χώρους, είναι χαρακτηριστική της ώριμης περιόδου του Φινλανδού σκηνοθέτη: ένα σινεμά που μοιάζει να έρχεται από μια απροσδιόριστα παλιότερη εποχή, λιτό αλλά ουσιαστικό, μελαγχολικό αλλά παραδόξως αισιόδοξο και ποτισμένο με ιδιαίτερο χιούμορ, με μια αισθητική απέριττη αλλά ιδιαίτερα φροντισμένη. Αθεράπευτα ρομαντικός και βαθιά ανθρώπινος, δημιουργεί ένα σχεδόν ουτοπικό κόσμο αγγίζοντας όμως καταστάσεις σύγχρονες και αληθινές.
Θοδωρής Τσιάτσικας