Opera Chaotique @ Half Note: «Λαϊκοί» διασκεδαστές με «γαλλικά και πιάνο»!
Είδαμε μια “θεοπάλαβη” παράσταση από ένα νέο ελληνικό σχήμα που δραστηριοποιείται και στο εξωτερικό, και τους “βγάζουμε το καπέλο” για το καλλιτεχνικό προϊόν και το χιούμορ τους…Δεν είχαμε καταφέρει να τους δούμε στις εμφανίσεις τους στο Faust τον Δεκέμβριο, γι’ αυτό σπεύσαμε με αδημονία στο Half Note για να γνωρίσουμε την καλλιτεχνική τους πρόταση, καθώς τα όσα είχαμε διαβάσει και ακούσει το -μικρό- διάστημα που δραστηριοποιούνται στα δισκογραφικά και αστικά δρώμενα ως Opera Chaotique, είχαν εξάψει την περιέργειά μας. Η αλήθεια είναι πως αναπόφευκτα απ’ όλ’ αυτά είχαμε σχηματίσει συνειρμούς και προσδοκίες για εντυπώσεις ανάλογες με αυτές που προκαλεί η δουλειά και το προφίλ σχημάτων όπως οι Tiger Lillies και οι Dead Man’s Bones (τηρουμένων των αναλογιών, βέβαια), με τους οποίους οι Opera Chaotique έχουν επιφανειακές ομοιότητες. Όμως όπως αποδείχτηκε, το ελληνικό σχήμα διαθέτει έναν απόλυτα δικό του πρωτότυπο χαρακτήρα, με ξεχωριστή καλλιτεχνική αξία. Μια μεστή πρόταση υψηλού επιπέδου, με πολύ χιούμορ, από ένα νέο σχετικά ντουέτο που κερδίζει τις εντυπώσεις με την στουντιακή παραγωγή αλλά και τα live του…από την Αργυρώ Σταυρίδη
Η παράσταση αποτελεί όντως μια θεοπάλαβη σύλληψη, που ξετυλίγεται σε ένα σκηνικό με στοιχεία cabaret, και στην οποία οι Opera Chaotique τολμούν να μπλέξουν -αφηγηματικά και μουσικά- προσωπικότητες από τον Μπετόβεν, τον Δον Ζουάν και την Κάρμεν, μέχρι τον… Τζέιμς Μποντ, τον Μπουκόφσκι και τα “Gossip Girls”! Όλο αυτό όμως το κάνουν με τρόπο κάθε άλλο παρά ευκαιριακό και πρόχειρο ή φθηνό. Γνωρίζουν πολύ καλά το αντικείμενό τους, και εκκινώντας από την όπερα, τους ήρωες και την κουλτούρα της, καλλιεργούν ένα μουσικοθεατρικό δέντρο («σ’ ωραίο περιβόλι»), εφευρίσκοντας άλλοτε χαριτωμένα αυθαίρετους και άλλοτε ταιριαστούς τρόπους να το μπολιάσουν με ετερόκλητα καλλιτεχνικά στοιχεία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει διασκευές γνωστών μουσικών κομματιών, τα οποία προσεγγίζονται με ευρηματικότητα, αλλά και πρωτότυπες συνθέσεις των Opera Chaotique, για τις οποίες μάλιστα δηλώνουμε ότι μας άρεσαν πάρα πολύ. Έτσι δημιουργείται μια «τζαζ» όπερα, μέσα στην οποία διάσημοι λυρικοί ήρωες συναντούν εξίσου γνωστούς «συναδέλφους» τους των μιούζικαλ και καλλιτέχνες, συνομιλώντας, τραγουδώντας και χορεύοντας. Σε αυτό το έργο, σημασία δεν έχει τόσο κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα, όσο το τι συμβαίνει στο «ταξίδι»: και αυτά που συμβαίνουν είναι άκρως απολαυστικά!
Στο μπλα μπλα, το τραγούδι, το πιάνο και το «γενικό πρόσταγμα», βρίσκεται ο Tenorman (κατά κόσμον Γιώργος Τζιουβάρας), ένας entertainer με πηγαίο ταλέντο, που παρλάρει ακατάπαυστα χωρίς ωστόσο να γίνεται κουραστικός: από τη στιγμή που θα ξεκινήσει με τις κορόνες τού εμφατικού “To the whore who took my poems” μέχρι το συγκινητικό “We will taste the islands and the sea” (και τα δύο μελοποιήσεις των Opera Chaotique πάνω σε ποιήματα του Μπουκόφσκι) και τα αστεία του στην αποφώνηση, κερδίζει ένα διαρκές «στοίχημα». Από την άλλη πλευρά, στα ντραμς βρίσκεται το έτερον ήμισυ των Opera Chaotique, ο Voodoo Drummer (κατά κόσμον Χρήστος Κουτσογιάννης), που σκηνικά έχει αναλάβει τον ρόλο του «ακολούθου» του Tenorman. Μουσικά «τα σπάει» χωρίς περιττές φανφάρες. Δεν μιλάει καθόλου, αλλά με τις θεατρικές εκφράσεις και κινήσεις του κερδίζει την προσοχή που δικαιούται.
Ειδική μνεία αξίζουν και οι «guests» που συνόδευσαν το κεντρικό ντουέτο: η σοπράνο Λητώ Μεσσήνη, η μέτζο σοπράνο Ελένη Σωτηρίου, ο βαρύτονος Νικόλαος Καραγκιαούρης και οι χορεύτριες Μαργαρίτα Αμαραντίδη και Ελευθερία Ελβανίδου (πληροφορίες -του Tenorman- σύμφωνα με τις οποίες ένα ερωτικό ραντεβού ήταν ο λόγος της απουσίας του τσελίστα τη συγκεκριμένη βραδιά, ελέγχονται). Η παρουσία τους πρόσθεσε το απαραίτητο «αλατοπίπερο» και «έδεσε» ακόμα περισσότερο την παράσταση, χάρη στη γοητεία, το προσωπικό στυλ και τις «δυνατές» φωνές που συνεισέφεραν οι προαναφερθέντες.
Όσο για το άφθονο χιούμορ της παράστασης, δεν είναι το ευφυές μεν, κυνικό δε (και αρκετές φορές εξυπνακίστικο και απωθητικό τελικά), με πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης χιούμορ που χαρακτηρίζει κάποια μοντέρνα κωμικά ρεύματα και κατακλύζει τα social media. Είναι απλό αλλά έξυπνο, «κλείνει το μάτι» αλλά δεν γίνεται σε καμία στιγμή χυδαίο ή προσβλητικό. Επιπλέον ξέρει πότε και πού να σταματήσει για να μην υποπέσει στο επίπεδο της… χαβαλετζίδικης σάχλας, σύμπτωμα που πλήττει συχνά την τηλεόραση και το θέατρο. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι θα γελάσετε πολύ και αυθόρμητα.
Το πρόγραμμα δεν έκανε σε κανένα σημείο “κοιλιά”, χαρίζοντάς μας μια “γεμάτη” βραδιά πραγματικά ποιοτικής διασκέδασης (ή διασκεδαστικής ποιότητας!). Ειλικρινά δεν βρίσκουμε τίποτα αρνητικό να πούμε για την παράσταση που είδαμε. Ακόμα κι αν περιείχε «ατέλειες», θα ήταν καθαρό κόμπλεξ να στεκόταν κάποιος σε αυτές, από τη στιγμή που το συνολικό αποτέλεσμα αφήνει τόσο θετικές εντυπώσεις. Επίσης αποδείχτηκε για άλλη μια φορά πως η “ομίχλη” του τσιγάρου δεν είναι απαραίτητο στοιχείο για να δημιουργηθεί «ατμόσφαιρα» και η διάθεση να είναι ανεβασμένη (η υπογράφουσα επιμένει στο συγκεκριμένο και στηρίζει τους χώρους που έχουν επιλέξει να είναι «καθαροί» από καπνό). Στο βίντεο παρακάτω, απολαύστε τα υπέροχα τρία λεπτά τής στούντιο εκδοχής τού “We will taste the islands and the sea”.
Οι Opera Chaotique θα εμφανίζονται στο Half Note μέχρι την Κυριακή 15 Ιανουαρίου.
