Χρυσή Εποχή
Ξαναπροβάλλονται δύο αριστουργήματα του σουρεαλιστικού κινηματογράφου, η «Χρυσή Εποχή» του 1930 και η μικρού μήκους του 1929 «Ανδαλουσιανός Σκύλος», καρπός της γόνιμης συνεργασίας του Λουίς Μπουνιουέλ με το Σαλβαδόρ Νταλί.
Η «Χρυσή Εποχή», χωρίς να ακολουθεί μια συμβατική, λογική σειρά γεγονότων, αν και κεντρικό και σταθερό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζει ο έρωτας ενός ζευγαριού. Μέσα από μια αλληλουχία εικόνων και σκηνών, οι Μπουνιουέλ και Νταλί εκφράζονται, μεταξύ άλλων, γύρω από την αστική τάξη, το φετιχισμό ή τους θεσμούς της οικογένειας και της εκκλησίας, συχνά με διάθεση παρωδίας και πρόκλησης. Ο ίδιος ο Μπουνιουέλ έγραψε: «αποτελεί μια ταινία για έναν τρελό έρωτα, για μια ακατανίκητη έλξη, που όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, σπρώχνει τον έναν στον άλλο, έναν άντρα και μια γυναίκα, που δεν καταφέρνουν ποτέ να ενωθούν»…
Ο «Ανδαλουσιανός Σκύλος» αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών, οι οποίες έχουν κατά καιρούς ερμηνευτεί ως αλληγορίες, συχνά υπό το πρίσμα των φροϋδικών θεωριών…
Θοδωρής Τσιάτσικας
