1821- Τραγούδια των Επαναστατημένων Ελλήνων στο θέατρο Badminton
Τη Δευτέρα 26 Μαρτίου ανοίγει ένας νέος κύκλος συναυλιών στο θέατρο Badminton με τραγούδια που ύμνησε ο Γκαίτε και λάτρεψε ο Σολωμός.
Τραγούδια για τη νικηφόρα μάχη και τον ένδοξο θάνατο. Τραγούδια για ήρωες. Ήρωες που δεν φοβούνται το θάνατο, αλλά τον προτιμούν από μία σκλαβωμένη και ατιμωτική ζωή.
Ο κορυφαίος τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών, Παναγιώτης Λάλεζας, και οι δεξιοτέχνες μουσικοί Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, Νίκος Μέρμηγκας και Κώστας Μερετάκης και 300 χορευτές με την επιμέλεια του Βαγγέλη Τσιμπούρη ανεβαίνουν στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Badminton για ν’ αποδώσουν μερικά από τα πιο συγκλονιστικά ελληνικά τραγούδια. Καρπός ενός λαϊκού πολιτισμού που κρατάει τις αξίες του και όχι προϊόν κάποιας θεωρητικής σύλληψης.
Τα τραγούδια που αγάπησαν και μαθήτευσαν όλοι οι κορυφαίοι Έλληνες ποιητές. Ο Βαλαωρίτης, ο Παλαμάς, ο Μαλακάσης, ο Κρυστάλλης, ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Γκάτσος. Πρόκειται για τραγούδια που διαθέτουν όλα εκείνα τα στοιχεία και τις αξίες που μας λείπουν σήμερα. Ευθύτητα, δικαιοσύνη, εκπληκτική λογοτεχνική οικονομία, ευφυΐα και διαύγεια.
Γράφοντας για τα κλέφτικα τραγούδια ο Κλωντ Φωριέλ το 1824 στο Παρίσι, σχολιάζει: «Στα βουνίσια τραγούδια των επαναστατημένων Ελλήνων ξεχωρίζω ένα μοναδικό ρωμαλέο ύφος. Έχουν μία άγρια τόλμη στη σύλληψη, στη σύνθεση και στις σκέψεις, που η απλότητα και το καθημερινό ύφος της έκφρασης, τις κάνει να ξεπετάγονται πιο ζωντανές απ’ ό,τι θα πετύχαινε μία γλώσσα εμφατική και πιο στολισμένη… Αισθάνεται κανείς σε όλες αυτές τις συνθέσεις την επίδραση των τόπων που τις ενέπνευσαν, αισθάνεται πώς πρωτοβγήκαν στα βουνά. Αλλά αυτά τα βουνά είναι ελληνικά και δεν έχουν καθόλου αιώνιους πάγους και οι κορυφές τους δεν ξεπερνούν το ύψος, όπου ήδη παύει να νιώθει τη γλυκιά ζέστη του ήλιου, παύει να έχει πρασινάδες και λουλούδια» (βλ. το βιβλίο του Φωριέλ «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια» Επιμέλεια Αλέξανδρος Πολίτης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 1999, Τόμος ΑΜ»).
