Βασίλης Μπαμπούνης: “Ο κόσμος θέλει κάτι ψαγμένο, όχι σκουπίδια”
“Πρεσβευτής του εναλλακτικού synth rock στην Ελλάδα”, “εκπληκτικός θεατρικός συνθέτης”, “τραγουδοποιός”, “τρελός και μαζοχιστής” (σύμφωνα με τον ίδιο!). Αυτό που είναι σίγουρο για τον Βασίλη Μαπαμπούνη ανάμεσα σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς που του αποδίδονται, είναι ότι αποτελεί έναν από τους πιο ελπιδοφόρους και ποιοτικούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα, με εμπειρία, όρεξη και το απαραίτητο θάρρος για να αντέξει την ελληνική πραγματικότητα και να διαπρέψει σε αυτή. Στις 3 Απριλίου κυκλοφόρησε τον προσωπικό του δίσκο ”ΕΓΩΚΕΡΩΣ” και με αφορμή την κυκλοφορία αυτή αλλά και κάποια live που έχει προγραμματίσει, μίλησε στο monopoli.gr για τον εαυτό του, τις συνεργασίες του και τα σχέδιά του για το μέλλον.Συνέντευξη στον Νίκο Γιακουμέλο
Έχετε συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής και έχετε παίξει στις πιο γνωστές σκηνές της Αθήνας. Πόσο σας βοήθησε η εμπειρία που αποκομίσατε από αυτούς τους καλλιτέχνες στη δική σας πορεία;
Όλες οι εμπειρίες έχουν μόνο να σου προσφέρουν, ποτέ δε χάνεις. Γενικά είμαι δύσκολος άνθρωπος στις συνεργασίες, αλλά πάντα βγαίνει κάτι ενδιαφέρον από αυτές. Μου εύχομαι να γίνω ευκολότερος, ώστε να αποκομίσω ακόμα περισσότερες εμπειρίες πριν γεράσω και γίνω γεροπαράξενος και δεν μου μιλάει πια κανείς! (γέλια)
Με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;
Οι περισσότεροι έχουν πεθάνει προ πολλού, οπότε δεν βιάζομαι να συνεργαστώ μαζί τους… (γέλια). Από τους ζώντες, δεν θα έλεγα όχι σε μια συνεργασία με τον Peter Gabriel ή τον Brian Eno, φτάνει να με ακούνε και να μην κάνουν του κεφαλιού τους.
Είστε ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης. Παίζετε πολλά όργανα, γράφετε τη δική σας μουσική η οποία αγγίζει πολλούς χώρους, από αυτόν μιας μουσικής σκηνής, μέχρι το θέατρο. Ποιον θεωρείτε πιο δύσκολο, και ποιος είναι αυτός που σας γοητεύει περισσότερο;
Όλα έχουν τη μαγεία τους. Το θέατρο μου είναι πάντα πιο εύκολο, λόγω εμπειριών, αλλά με τις προσωπικές δουλειές μαθαίνω περισσότερα για τον εαυτό μου, που τελικά είναι και το ζητούμενο. Προσωπικά με γοητεύει πάντα ο πιο δύσκολος και πιο περίπλοκος, γι’ αυτό ίσως και διάλεξα αυτή τη δουλειά, σε αυτό το είδος μουσικής, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, στη συγκεκριμένη χώρα. Οι γιατροί μου λένε ότι είμαι μαζοχιστής αλλά σε έρευνες που έκαναν στο σπίτι μου δεν βρήκανε κανένα αντικείμενο που να το αποδεικνύει!
Εάν έπρεπε να διαλέξετε μία από τις ιδιότητες τις οποίες διαθέτετε, ποια θα ήταν αυτή;
Η ιδιότητα να συνδυάζω τις υπόλοιπες ιδιότητές μου. Χα, στην έφερα!
Το φάσμα των επιρροών σας είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Είναι δυνατόν να ξεχωρίσετε κάποια από αυτές ως κύρια; Πως συνταιριάζετε αυτή την ποικιλία στη δική σας ιδιαίτερη μουσική;
Ας πούμε πως με έχουν σημαδέψει περισσότερο οι δουλειές των Depeche Mode, Nine Inch Nails, David Bowie, Morrissey. Σε αυτόν τουλάχιστον τον δίσκο. Ο συνδυασμός γίνεται κάποιες φορές “αναίμακτα”, και άλλες φοβερά δύσκολα. Ο ελληνικός στίχος τα κάνει βέβαια όλα πιο επίπονα, αλλά τα καλά κόποις κτώνται, οι μεγάλες αγάπες πονάνε, κ.λ.π…
Στο άλμπουμ σας έχετε γράψει ο ίδιος τη μουσική και τους στίχους. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό, ειδικά μετά από χρόνια στη ελληνική μουσική σκηνή;
Είμαι πολύ χαρούμενος που μοιράζομαι κάτι τόσο δικό μου, και πιο δικό μου δεν γίνεται. Η αποδοχή ήδη είναι πολύ θετική και με κάνει διπλά χαρούμενο και για έναν ακόμη λόγο: αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο πως ο κόσμος ενδιαφέρεται για κάτι ξεχωριστό και «ψαγμένο» και διαψεύδονται όλοι αυτοί που μας ταΐζουν σκουπίδια με τη δικαιολογία πως «αυτά θέλει ο κόσμος». Venceremos!
Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τη συνεργασία σας με το Σταμάτη Μεσημέρη;
Η συνεργασία με τον Σταμάτη είναι ο λόγος βασικά που τραγουδάω και γράφω μουσική. Το 2007 κυκλοφόρησα τον πρώτο μου δίσκο σε στίχο και μουσική δική του, «Τα παράξενα πουλιά δεν πετάνε». Πήγε αναπάντεχα καλά, με ελάχιστη τότε προώθηση. Ο Σταμάτης ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος με φανατικούς φίλους και εχθρούς. Έμαθα παρά πολλά κοντά του. Η απώλειά του μου στοίχισε, κατάφερα όμως και έγραψα ένα τραγούδι για εκείνον κι εμένα, το «Τα παράξενα πουλιά δεν πεθαίνουν» που βρίσκεται στην τωρινή μου δουλειά.
Τι σχέδια έχετε για το μέλλον, για την προώθηση του δίσκου και για ζωντανές εμφανίσεις;
Live, live, και πάλι live. Οι συνθήκες δεν ευνοούν, αλλά είμαι πεισματάρης και ξεροκέφαλος. Επίσης τα τραγούδια μου αρέσουν, ο κόσμος περνάει πάντα καλά στα live μου, πράγμα που με κάνει ακόμα πιο πεισματάρη και ξεροκέφαλο. Επίσης είμαι “Εγώκερως”, στον δίσκο, την ψυχή και το ζώδιο, οπότε δε νικιέμαι εύκολα…
O Βασίλης Μπαμπούνης θα εμφανιστεί live την Κυριακή 22 Απριλίου στο Bourbon Bar της Γλυφάδας – Δασκαρόλη 67, τηλ: 210 9647600
