Οι συνθέσεις και οι αυτοσχεδιασμοί του Ντανίλο Πέρες είναι ρωμαλέα τρυφεροί, αδιάφοροι για μόδες, με απροσδόκητες φρασεολογίες, χωρίς κανένα φόβο για πειραματισμούς και με φανερά αφηγηματική διάθεση. Η μουσική του, με ευρύ φάσμα τονικοτήτων, είναι βαθύτατα αυθεντική, οικεία και ταυτόχρονα εξωτική, μελωδικό ποτάμι χρωμάτων από χίλιες πηγές, θεμελιωμένη σε χορευτικούς ρυθμούς που «σαμποτάρονται από σύντομες παύσεις και μετρικές αλλαγές». «Όταν τον γνώρισα, θυμάμαι πως μου δημιούργησε μια αίσθηση, όπως τότε που ήμασταν παιδιά και λέγαμε: “Πάμε έξω να παίξουμε!” Ναι, αυτή ήταν η αίσθηση!» Αυτά έχει δηλώσει ο Wayne Shorter για τον Ντανίλο Πέρες, έναν πιανίστα που επινόησε και καλλιεργεί, όπως λέει ο ίδιος, μια τρισδιάστατη μουσική (τζαζ, κλασική και λάτιν είναι οι… διαστάσεις) προσπαθώντας να προχωρήσει «σ’ ένα συνδυασμό αληθινά οργανικό».
Ο χαρισματικός πιανίστας γεννήθηκε στον Παναμά το 1965. Τριών ετών, ξεκίνησε μαθήματα πιάνου με τον τραγουδιστή και μαέστρο πατέρα του. Δέκα ετών, ήταν ερμηνευτής ρεπερτορίου κλασικής μουσικής. Συνέχισε τις σπουδές του στις ΗΠΑ (Ιντιάνα, Μπέρκλη), συνδυάζοντας τη θεωρία με την πρακτική. Πολύ νέος συνεργαζόταν ήδη με διασημότητες όπως οι Sandoval, D’Rivera, Blanchard, Roditi. Το 1989 εντάχθηκε στην Ορχήστρα Ηνωμένων Εθνών του Dizzy Gillespie – ήταν το νεότερο μέλος της. Με τη συγκεκριμένη ορχήστρα γύρισε τον κόσμο και από τη θητεία του σε αυτήν ενστερνίστηκε την ιδέα μιας Παγκόσμιας Τζαζ στη μετέπειτα εκπληκτική διαδρομή του. Βραβεύτηκε τρεις φορές με Γκράμμυ και μία ως Πιανίστας της Χρονιάς από την αμερικανική Ένωση Τζαζ Δημοσιογράφων. Υπήρξε ο πρώτος Λατίνος που συμμετείχε στην μπάντα του κορυφαίου τρομπετίστα Wynton Marsalis και ο πρώτος τζαζ μουσικός που συνεργάστηκε με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Παναμά. Ηχογράφησε με προσωπικότητες όπως οι Puente, Patitucci, Burton, Haynes, DeJohnette, Brecker, Haden, Shorter. Σήμερα ζει στη Βοστόνη και είναι συνεργάτης ή καλλιτεχνικός διευθυντής αρκετών φεστιβάλ, ιδρυμάτων, πολιτιστικών κέντρων και μουσικών σχολών. Η πρόσφατη κυκλοφορία του, με τίτλο Providencia (Mack Avenue Records), έλαβε αποθεωτικές κριτικές από δεκάδες έντυπα.
