“Αμύνομαι. Γι’ αυτό γράφω.”
Ο Α. Γ. Μαγκάκης έγραψε μέσα από τις φυλακές του Κορυδαλλού μία επιστολή με παραλήπτη τους λαούς της Ευρώπης. Εκεί στεκόταν η ελπίδα του. Στην αλληλεγγύη και την επίκληση των κοινών αξιών και πολιτιστικών γνωρισμάτων των ανθρώπων, που κατοικούν στην Γηραιά Ήπειρο. Έτσι, τον Φλεβάρη του 1971 φυγάδευσε τα γραπτά του μέσω ενός Ιταλού κρατούμενου που αποφυλακιζόταν, ώστε το κείμενο να δημοσιευτεί για 1η φορά στο Atlantic Monthly Review στην Αμερική, έπειτα στους Times της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου. Ακολούθησαν πλήθος περιοδικών και εφημερίδων στην Γερμανία, την Αφρική, την Λατινική Αμερική, την Ιαπωνία, που φιλοξένησαν στις σελίδες τους αυτό το ντοκουμέντο. Το κείμενο αποτέλεσε εφαλτήριο, ώστε να ευαισθητοποιηθούν οργανισμοί, μέσα και κράτη και να γίνει γνωστή η κατάσταση της χώρας μας. Η επιστολή αυτή έφτασε να κατατεθεί επισήμως στο Κονγκέσο και να συμπεριληφθεί στην διδακτέα ύλη των Αμερικανικών Πανεπιστημίων. Στα ελληνικά βγήκε στο φως πρώτα στην Φρανκφούρτη το 1971 από τον οίκο Attika Press με τον τίτλο: “Ελευθερία αγάπη μου” ενώ στην Ελλάδα δημοσιεύτηκε μόνο πρόσφατα από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ. Η Διεθνής Αμνηστία τύπωσε το κείμενο σε πολλές γλώσσες και διέθετε τα έσοδα από τις εισπράξεις των πωλήσεων υπέρ των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατούμενων. Η επιστολή βραβεύτηκε από τον Σερ Λώρενς Όλιβιε στην τελετή, που έγινε για την ένταξη της Αγγλίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
“Αυτό θέλει η φυλακή, ν’ αρχίζεις να κουβεντιάζεις μέσα σου το παράδοξο.
Αυτό θέλει η φυλακή. Να καταλήξει η ανθρωπιά σου να είναι μόνο το άγχος σου.”
Με αφετηρία και άξονα το κείμενο της επιστολής, η παράσταση επιχειρεί να ανοίξει διάλογο με τα θέματα και την ιδεολογία του. Να επαναπροσδιορίσει τις αξίες και τους εφιάλτες του μέσα από το πρίσμα των σημερινών καταστάσεων. Να συνθέσει με τις λέξεις του το «ευρωπαϊκό όνειρο» και τους ανθρώπους του, που ταυτόχρονα μας ευλόγησαν και μας καταράστηκαν. Αποδέκτες, λοιπόν, αυτής της επιστολής γίναμε κι εμείς με τη σειρά μας. Το κείμενο μας ξεπέρασε, μας συγκίνησε, μας ενέπνευσε και μας δημιούργησε την ανάγκη να εκφραστούμε μέσα από αυτό θίγοντας τα ζητήματα που αφορούν στο σήμερα. Οι ανησυχίες, τα οράματα, η απογοήτευση, αλλά και τα θέλω μας, ήρθαν και ακούμπησαν πάνω στις γραμμές αυτού του κειμένου. Γιατί από το 1967 ως το 1974 η χώρα μας βρισκόταν υπό την διακυβέρνηση δυνάμεων κατοχής. Τότε υπήρχε πλήρης αδιαφορία για την λαϊκή βούληση, ενώ επιβάλλονταν νόμοι καταπίεσης, υποδούλωσης και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αξίες, η ηθική κι η δημοκρατία κουρελιάστηκαν επισήμως. Τέτοιες αξίες πια δεν συναντούσε κανείς παρά εκεί που βρίσκονταν αγωνιστές, φυλακισμένοι και βασανισμένοι. Εκεί μπορούσε κανείς να δει την αξιοπρέπεια, την δικαιοσύνη, την ανθρωπιά, την υπομονή. Μπορεί κανένας από εμάς να μην έζησε τα χρόνια εκείνα και ίσως κάποιοι από εσάς να μην έχουν ακούσει καν γι’ αυτά τα γεγονότα, όμως λέμε “τότε…” και μοιάζει τόσο με το “τώρα”.
“Η αντίσταση είναι η πιο δραματική έκφραση του ανθρώπου με συνείδηση.”
Σήμερα, η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη, φυλακισμένη στα χρέη και στο παρελθόν της. Το παρόν, αλλά και το μέλλον διαγράφονται με χρώματα που ξεθωριάζουν στα μάτια όλων, αλλά κυρίως των νέων. Το “Γράμμα από την φυλακή για τους Ευρωπαίους” είναι η αντίσταση και η απάντησή μας σε αυτήν την κατάσταση με όπλο την τέχνη και πυρομαχικά τα τραγούδια, την κίνηση και το ίδιο το κείμενο του Α. Γ. Μαγκάκη· ένα κείμενο διαχρονικό και ανατριχιαστικά επίκαιρο. Γιατί το de ja vu, σε σχέση με εκείνα τα χρόνια, που το επαληθεύουμε καθημερινά μιλώντας με μεγαλύτερους ανθρώπους, αλλά και μεταξύ μας, παραείναι έντονο.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Μπρατάκος
Κείμενο: Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης “Γράμμα από τη φυλακή για τους Ευρωπαίους”, Δ’ Έκδοση, Ίκαρος, Αθήνα 2007
Κοστούμια: Περσεφόνη Γεράγγελου – IlluminArti
Σκηνικά: Φίλιππος Βασιλείου
Μουσική Επιμέλεια: IlluminArti
Επιμέλεια Κίνησης: IlluminArti
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας – Γιώργος Τσιτσίγκος
Σκίτσο Αφίσας: Ιωάννης Ρουμπούλιας (Rubus)
Παραγωγή: IlluminArti
IlluminArti:
Βασιλείου Φίλιππος, Γεράγγελου Περσεφόνη, Ζάρδα Αγάπη, Κουρεβέσης Αλέξανδρος, Μπρατάκου Άρτεμις, Οικονομίδου Κλεοπάτρα, Πολίτης Παντελής, Σταματίου Ελένη, Χρόνη Αντιγόνη
Οι IlluminArti είναι μία νεανική ομάδα παραστασιακών δράσεων, που αποτελείται από σπουδαστές των παραστατικών, μουσικών και εικαστικών τεχνών με στόχο να παρέμβει στα καλλιτεχνικά δρώμενα με έναν τρόπο πειραματικό. Η ιδέα προήλθε από την Αντιγόνη Χρόνη, χορεύτρια και χορογράφο, που σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα σχήμα από νέους καλλιτέχνες, που να συνδυάζει, αρχικά, τις τρεις πιο διαδεδομένες παραστατικές τέχνες. Τη μουσική, το χορό και το θεάτρο, όπου το ένα προκύπτει από το άλλο, εμπλέκεται μέσα στο άλλο και αναζητά το άλλο, ώστε να αποκτήσει νόημα και αξία. Συζητώντας, λοιπόν, την ιδέα της με φίλους και γνωστούς βρέθηκαν άτομα με κοινές απόψεις, τα οποία ενσωματώθηκαν στην ομάδα και δημιούργησαν αυτό το καλλιτεχνικό μάγμα, που συνεχώς ανατροφοδοτείται, αναζητά και εξελίσσεται.
Παρουσίασαν την 1η επαγγελματική τους δουλειά πέρσι, με τίτλο ”Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου” στο θέατρο Altera Pars. Μια δουλειά βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Η πρώτη αυτή προσπάθεια σκηνοθετήθηκε από όλη την ομάδα, όπου το κάθε μέλος συνέβαλε δημιουργικά τόσο στην εκτέλεση όσο και στη σύνθεση της παράστασης, ενώ σημαντική ήταν και η βοήθεια της Μαρίας Χρονιάρη. Φέτος, συνεχίζει με την δεύτερη δουλειά σε σκηνοθεσία του Παναγιώτη Μπρατάκου που θέλησε να ενορχηστρώσει την ομάδα σε όλα τα επίπεδα.
Παραστάσεις
κάθε Σάββατο &Δευτέρα 21.00
«Θέατρο στον κύβο» Μαργαρίτη 5, Νέος Κόσμος, Αθήνα, http://www.theatrecube.com
Τηλέφωνο Κρατήσεων: 698 40 28 017 (από τις 11.00-13.00 & από τις 17.00-20.00)
