Imam Baildi στο Μουσείο Μπενάκη: Σεισμός, σεισμός, εκεί στην Πειραιώς!

Η είσοδος των 2 ευρώ φυσικά λειτούργησε σαν «κράχτης», κι έτσι ο χώρος γέμισε αρκετή ώρα πριν την έναρξη, με τις ουρές για εισιτήριο να «στρίβουν» έξω από το κτήριο και στη γωνία του δρόμου. Ευτυχώς η εξυπηρέτηση λειτούργησε άψογα, και παρά την πολυκοσμία δεν χρειαζόταν πολλή ώρα μέχρι να μπεις μέσα. Στην εκδήλωση πήγαινα με προσδοκίες «προθέρμανσης» για την «κυρίως» σαββατιάτικη έξοδο, και έχοντας κάνει μεγάλη προσωπική υπέρβαση βγαίνοντας έξω αντί να δω τον τελικό του Champions League. Υπέθετα λοιπόν ότι το συγκρότημα, που έβλεπα για πρώτη φορά ζωντανά, θα έπαιζε για περίπου τρία τέταρτα ή μία ώρα, και ότι κάποιο μέρος του προγράμματος θα ήταν «κονσέρβα», δεδομένου ότι το εισιτήριο κόστιζε μόλις 2 ευρώ, και το event πραγματοποιούνταν στα πλαίσια μιας γιορτής με ευρύτερη και όχι πολύ στενή συνάφεια με το ίδιο το γκρουπ. Επίσης περίμενα ότι το πρόγραμμα θα τηρηθεί με ευλάβεια, από τη στιγμή που επρόκειτο για χώρο μουσείου και όχι για συναυλιακό venue. Τα παραπάνω διαψεύστηκαν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, για καλή τύχη όλων!

Η συναυλία ξεκίνησε περίπου στις 23:10 (αντί των 22:30 που προέβλεπε το πρόγραμμα), και οι Imam Baildi έπαιξαν για δύο ολόκληρες ώρες. Δύο ώρες ασταμάτητης ενέργειας, στην οποία βέβαια βοήθησε πολύ και το ενθουσιώδες κοινό, που ανταποκρίθηκε πλήρως στα κελεύσματα των μελών του συγκροτήματος. Η πολυπληθής μπάντα, με τον “Imam” και τον “Baildi” (τα αδέρφια Φαληρέα, δηλαδή, Ορέστης και Λύσανδρος) να πλαισιώνονται από μουσικούς και τραγουδιστές που τους συνοδεύουν συνήθως στο στούντιο και στα live τους, απέδωσαν αυτό ακριβώς που ονειρεύονται τόσο το κοινό όσο και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες: να είναι η ποιότητα των εκτελέσεων εφάμιλλη αυτών του στούντιο, αλλά ταυτόχρονα να εξυπηρετούνται επαρκώς και οι απαιτήσεις ενός live για ζωντάνια, αυθορμητισμό, επαγγελματισμό, και ενδιαφέρουσες «πειραγμένες» βερσιόν σε σύγκριση με το ηχογραφημένο υλικό.

Ακούσαμε λοιπόν τα περισσότερα τραγούδια από τα δύο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα οι Imam Baildi, και τα οποία περιλαμβάνουν κυρίως διασκευές αλλά και πρωτότυπα κομμάτια. Όσο ενδιαφέρον, ευχάριστο και «μερακλίδικο» είναι ν’ ακούς ηχογραφημένες τις οξυδερκείς μίξεις ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών με λάτιν, electronica ή hip hop ήχους, που είναι το αναγνωριστικό χαρακτηριστικό της δουλειάς των Imam Baildi, άλλο τόσο αναζωογονητικό και ενθουσιαστικό είναι να συνειδητοποιείς τη δυναμική που έχουν αυτές όταν εκτελούνται ζωντανά, και να παρασύρεσαι από αυτή. Η θετική ενέργεια της μπάντας ήταν έκδηλη στο παίξιμό τους, αλλά και στη σκηνική παρουσία όλων των μελών, που δεν σταμάτησαν να χοροπηδάνε, να χορεύουν (μέχρι και “routine” είδαμε ανάμεσα στην τραγουδίστρια Ρένα Μόρφη και τον MC Yinka, πέρα από τον αυθόρμητο χορό τους) και να επικοινωνούν άμεσα με το κοινό, που αποτελούνταν απ’ όλες τις ηλικίες και που με τη σειρά του επέδειξε ανεβασμένη διάθεση επιβραβεύοντας τους καλλιτέχνες, και «ανέμισε» χέρια, χόρεψε, ζητωκραύγασε, χειροκρότησε, γέλασε.

Η ατμόσφαιρα ήταν «πανηγυρική», αλλά όχι «πανηγυρτζίδικη». Κι αυτό γιατί, εκτός του ότι η μουσική δεν ήταν μια απλή αναπαραγωγή γνωστών αγαπημένων κομματιών, αλλά δημιουργική επανασύστασή τους, επιπλέον το κοινό, ακόμη και όσοι βρέθηκαν εκεί χωρίς να γνωρίζουν την μουσική των Imam Baildi, έδειχνε να κατανοεί πραγματικά ότι εκεί πάνω βρίσκονται αξιόλογοι επαγγελματίες καλλιτέχνες, που σέβονται το κοινό έχοντας «δουλέψει» παράλληλα πολύ τη σκηνική τους παρουσία, και δεν κάνουν απλά χαβαλέ ή «αρπαχτή», αλλά έχουν στόχο να ικανοποιήσουν και να διασκεδάσουν τον κόσμο, περνώντας και οι ίδιοι καλά. «Κερασάκι» στην τούρτα, το ανκόρ (ναι, σε μια τέτοια εκδήλωση είχε ακόμα και ανκόρ!): μετά από μιάμιση ώρα performance, οι Imam Baildi ξαναβγήκαν στη σκηνή για σχεδόν ένα επιπλέον μισάωρο. Κλείνοντας μια άκρως επιτυχημένη βραδιά, μας έδωσαν ραντεβού για τις 10 Ιουλίου στην Τεχνόπολη.

Μέχρι τότε, παραθέτουμε το μήνυμά τους που δημοσίευσαν στο Facebook:

«Ευχαριστούμε όλους για ένα πραγματικά υπέροχο βράδυ! Σκεφτόμενοι πόσο ωραία περάσαμε χτες, θέλαμε να μοιραστούμε μερικούς λόγους για τους οποίους μπορούμε να είμαστε περήφανοι που ζούμε στην Ελλάδα το 2012:
1. Γιατί χτες παίζαμε στο αίθριο του μουσείου Μπενάκη – ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα διεθνούς επιπέδου.
2. Γιατί λίγο πιο πάνω στην Πειραιώς, μια φοβερή ελληνική μπάντα, οι Burger Project, έπαιζαν στο Bob Theatre Festival, ένα εξαιρετικό φεστιβάλ με νέες ελληνικές θεατρικές ομάδες.
3. Γιατί στον ζωγράφο Στέλιο Φαετάκη ανατέθηκε ακόμα ένα έργο διεθνούς βεληνεκούς – μια τοιχογραφία στην Biennale του Κιέβου.
4. Γιατί σήμερα το πρωί δύο μουσικοί του δρόμου κατάφεραν να βγάλουν τους κατοίκους χαμογελαστούς στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών στα Εξάρχεια».

Παρόμοιες νότες δύναμης και αισιοδοξίας προσπάθησαν να περάσουν και στη διάρκεια του live, επισημαίνοντας πως αν και ζούμε σε δύσκολους καιρούς, τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα. Έστω κι αν αυτό δεν ισχύει για όλους (που δεν ισχύει φυσικά), τουλάχιστον ας κρατήσουν το νόημα αυτού του μηνύματος όσοι δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και ας κάνουν πράξη το πνεύμα του, για τους ίδιους αλλά και για χάρη όσων έχουν ανάγκη τη δύναμη, τη θετική συνεισφορά και την αισιοδοξία τους.

Οι Imam Baildi ετοιμάζονται για ένα “γεμάτο” καλοκαίρι με πλήθος συναυλιών σε Ελλάδα και εξωτερικό, στον απόηχο της επιτυχίας του δεύτερού τους άλμπουμ, “The Imam Baildi Cookbook”, που βρέθηκε στην 11η θέση ανάμεσα σε 900, στο European World Music Charts.