MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Κυνηγώντας το Venison

Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης η θεατρική ομάδα “Helter Skellter Company”, επηρεασμένη από του Ευμενίδες του Αισχύλου, τον Ντοστογιέφσκι και τον David Lynch αφηγείται το Venison, την ιστορία ενός ανθρώπου που γίνεται έρμαιο δυνάμεων που ούτε τις ελέγχει που ούτε τις κατανοεί.του Νίκου Χρόνη

author-image Μάρη Τιγκαράκη

Το θεατρικό έργο “Venison” αποτελεί μια ιστορία ζωσμένη στους δαίμονες. Ένα αρρωστημένο παραμύθι με επιρροές που χάνονται στα βάθη της μυθιστορίας. Ένας νεαρός βυθισμένος στη τρέλα της εκδίκησης διαπράττει ένα από τα μεγαλύτερα αδικήματα. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Το ταξίδι της επιστροφής στη μήτρα και η πάλη ανάμεσα σε δύο δυνάμεις του μεταφυσικού έχει ξεκινήσει…

Σε στιγμές το έργο κουράζει. Οι ερμηνείες σε κάποια σημεία είναι δοσμένες με τρόπο πομπώδες και εξεζητημένο. Παρόλα αυτά το επίπεδό της ερμηνείας είναι ιδιαίτερα υψηλό και το νόημα που επιθυμεί να προσδώσει ο σκηνοθέτης κατανοητό. Αποτελεί, όπως το εξέλαβα εγώ, κατά κάποιο τρόπο μια μικρή σπουδή, μια διάλεξη πάνω στην αξία της ηθικής και τα όρια που θέτουν οι άνθρωποι στον εαυτό τους και στην κοινωνία στην οποία εντάσσονται. Η παράσταση εστιάζει κατά κύριο λόγο στις συνέπειες που προκύπτουν από την καταπάτηση των ορίων αυτών και αν το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να τις αντέξει. Ο συμβολισμός αγγίζει το ζενίθ του και η υλική πραγματικότητα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Πέρα από κάποιες εμμονές της ομάδας με κάποιες συμβολικές αναπαραστάσεις ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος, ο θεατής απολαμβάνει το παιχνίδι και την αδικία, την ευθύνη και την ατιμωρησία.

Τα κοστούμια και τα σκηνικά είναι βέβαια καλοφτιαγμένα, ο θεατής τα προσλαμβάνει όμως μόνο ως προσχήματα, πάνω στα οποία ξεκινά η θεματική του έργου. Από τις ερμηνείες ξεχώρισα αυτή του Θάνου Παπακωνσταντίνου (Διάβολος), όπου ήταν άκρως “παιχνιδιάρικη” και διασκεδαστική και έπειτα αυτή του πρωταγωνιστή, του Μάριου Παναγιώτου, ο οποίος κατάφερε να προδώσει μια ξεχωριστή δυναμική και ζωντάνια σε έναν ιδιαίτερο ήρωα.

Γενικά το έργο έχει μια τάση να “ταλαιπωρεί” το θεατή προκειμένου να φτάσει στο ζητούμενο και στη λύτρωση του πρωταγωνιστή. Το τέλος ομώς παραμένει ακόμη ομιχλώδες αφήνοντας τη μοίρα του αντι-ήρωα στην κρίση και τη φαντασία του κοινού.

Συντελεστές:
Σύλληψη – Κείμενο – Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Συνεργασία στη Δραματουργία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Σχεδιασμός – Σύνθεση Ήχων: Αντώνης Μόρας
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βίντεο, Σχεδιασμός Έντυπου Υλικού
& Γραφιστικών Εφαρμογών: Κωνσταντίνος Χαïδαλής (brittle.gr)
Γλυπτά ζώων: Περικλής Πραβήτας

Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Ιωάννα Μιχαλά, Ελένη Μολέσκη, Μάριος Παναγιώτου, Θάνος Παπακωνσταντίνου

Φωτογραφίες: Βάλια Πιλάφα
Κατασκευή Σκηνικού: Βασίλης Γεροδήμος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελεάνα Γεωργιάδου
Βοηθός Σκηνογράφου: Νίκη Ψυχογιού
Οργάνωση Παραγωγής: Τέτα Αποστολάκη

Περισσότερα από ΕΙΔΑΜΕ / Παραστάσεις