Γιώργος Πυρπασόπουλος: Η κατάσταση που βιώνουμε ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία

Είναι η πρώτη σας σκηνοθετική απόπειρα στον χώρο του κινηματογράφου και μάλιστα έχετε και τον ρόλο του παραγωγού και του πρωταγωνιστή. Η απόφαση αυτή αποτελεί χρόνια επιθυμία ή είναι κάτι που απλά έτυχε;
Είναι κάτι που έτυχε. Απλά ήθελα εναγωνίως να κάνω σινεμά εκείνη την περίοδο και αν και το προσπάθησα με διαφορετικό τρόπο δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια .Έτσι αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, ώστε να μπορέσω να υλοποιήσω την επιθυμία μου

Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την ταινία;
Το έργο είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Γιώργου Ηλιόπουλου και πραγματεύεται την σχέση ενός ζευγαριού.  Παρακολουθούμε το 24ωρο ενός ζευγαριού, σε μια σουίτα ξενοδοχείου. Μπαίνουν στην διαδικασία να εξομολογηθούν τις βαθύτερες σκέψεις τους, τις ανησυχίες τους και τους προβληματισμούς τους, με αποτέλεσμα να φτάσουν σε κάποιες ακρότητες και την επόμενη μέρα να τεθεί το ερώτημα αν αυτό που έχουν είναι συμβιβασμός ή αληθινή αγάπη.

Δηλώσατε ότι ανέκαθεν σας προβλημάτιζε το θέμα συμβιβασμού ή αγάπης σε μια μακροχρόνια σχέση. Μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση πραγματικής αγάπης ή θεωρείτε ότι θα την αλλοίωνε;
Ο συμβιβασμός είναι συμβιβασμός. Αυτό είναι το ερώτημα μου και γι’ αυτό και με απασχόλησε και το θέμα. Ο συμβιβασμός σαν έννοια έχει αρνητικό πρόσημο σε ότι έχει να κάνει με τις σχέσεις. Δεν ξέρω αν γίνεται δυο άνθρωποι να είναι συμβιβασμένοι και να αγαπιούνται πραγματικά. Ο συμβιβασμός περιορίζει κατά κάποιον τρόπο τις επιθυμίες και την ελευθερία σου. Το θέμα είναι ότι δεν έχω απάντηση, γι΄αυτό και έκανα και την ταινία.

Τι μηνύματα προσδοκάτε να περάσετε μέσω αυτής της ταινίας;
Δεν προσπαθώ να περάσω κάποιο μήνυμα, απλά εκθέτω τον προβληματισμό.

Το ότι μεταφέρετε στη μεγάλη οθόνη το βραβευμένο θεατρικό έργο του Γιώργου Ηλιόπουλου σας αγχώνει ή σας δίνει έξτρα κίνητρο να φανείτε αντάξιος των προσδοκιών;
Δεν κυνηγάω την επιτυχία, απλά ήθελα να εκφράσω μέσω της ταινίας τον προβληματισμό μου και το ερώτημα μου. Δεν κινούμαι καθόλου σε τέτοιο άξονα.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στην επαγγελματική, αλλά και στην προσωπική του ζωή;
Δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Υπάρχουν προσωπικότητες που θαυμάζω, όπως συνάδελφοι, σκηνοθέτες και συγγραφείς.

Σε ερώτηση που σας έχει τεθεί για το αν ο νέος ελληνικός κινηματογράφος έχει μέλλον διατηρήσατε τις επιφυλάξεις σας. Δεν είστε αισιόδοξος ως προς αυτό;
Είμαι αισιόδοξος, απλά το νέο ελληνικό ρεύμα του κινηματογράφου δεν έχει την αποδοχή του ευρύτερου ελληνικού κοινού.

Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε πιο mainstream παραγωγές;
Δεν θα έλεγα ότι έχουμε συνηθίσει το mainstream. Απλά η προσπάθεια και ο πειραματισμός μιας νέας γραφής των νέων σκηνοθετών είναι λίγο δύσκολο να προσεγγιστεί από το ευρύτερο κοινό. Δεν είναι θέμα έλλειψης παιδείας, απλά δεν υπάρχει η κατάλληλη σύνδεση με το σινεμά, δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα το κοινό, ώστε να μπει στην διαδικασία να το κατανοήσει και να το αγκαλιάσει. Αυτό που λες για το mainstream ίσως και να εμπεριέχει μια δόση αλήθειας, ίσως ο κόσμος να έχει συνηθίσει σε μια τέτοια προσέγγιση. Δεν μπορώ να πω ότι το νέο ελληνικό ρεύμα δεν έχει μέλλον, απλά στην χώρα μας είναι ακόμα λίγο δύσκολο να το αγκαλιάσει το ευρύτερο κοινό των θεατών.

Μπορεί ο ελληνικός κινηματογράφος να αποκτήσει την δική του «σχολή»;
Οι ελληνικές ταινίες που έχουν διακριθεί στο εξωτερικό έχουν με έναν τρόπο μια ιδιαίτερη αφήγηση. Για σχολή δεν μπορώ να πω, αλλά το στίγμα που δίνουν είναι πολύ συγκεκριμένο.

Πρόσφατα εκλεχτήκατε πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, σε μια πολύ κρίσιμη εποχή για το επάγγελμα του ηθοποιού. Σας βαραίνει η ευθύνη αυτού του ρόλου;
Η αλήθεια είναι ότι είμαι αρκετά αγχωμένος. Όντως είναι μια πολύ μεγάλη ευθύνη και αυτή την στιγμή βρίσκομαι στο στάδιο που ανακαλύπτω πως ακριβώς λειτουργεί ο μηχανισμός, προκειμένου να ενεργήσουμε. Έχω αναλάβει εδώ και έναν μήνα την θέση αυτή.

Τι έχει αλλάξει τόσο δραματικά στην ελληνική τηλεόραση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν και πολλοί ηθοποιοί την αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας;
Νομίζω ότι η ελληνική τηλεόραση έχει πιάσει πάτο πλέον. Δεν είναι στημένη στις σωστές βάσεις, δηλαδή είναι μια τηλεόραση που δεν εξυπηρετεί την ψυχαγωγία. Ξεκίνησε για να εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα και έχει έρθει πλέον η ώρα να αποκαλυφθεί αυτό.

Άρα μιλάμε για την «αναγέννηση» της ελληνικής τηλεόρασης;
Αναγέννηση δεν θα το έλεγα γιατί αυτό προϋποθέτει μια καινούργια πρόταση που θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Πάντως θα πρέπει όντως να υπάρξει η αναγέννηση της τηλεόρασης.

Με ποιο τρόπο;
Με το να τεθούν από τα κανάλια οι σωστές βάσεις. Πρέπει να βάλουν ως πρώτη προτεραιότητα να δρουν ως φορείς ψυχαγωγίας, επικοινωνίας και επιμόρφωσης. Πρέπει όχι μόνο να θέσουν ως βάση τα παραπάνω, αλλά και να τα στηρίξουν κιόλας.

Για το ότι δεν βλέπουμε πια τόσο καλές δουλειές στην τηλεόραση ευθύνεται μόνο η οικονομική κρίση ή μήπως έχουν στερέψει η έμπνευση και οι πρωτότυπες ιδέες;
Νομίζω ότι η έμπνευση και οι πρωτότυπες ιδέες δεν έχουν στερέψει. Δεν είναι μόνο θέμα κρίσης, είναι συνδυασμός με αυτό που προανέφερα. Δηλαδή πέρα από την κρίση στέκεται εμπόδιο και η λάθος λειτουργία.

Μπορεί να υπάρξει μια επιτυχημένη τηλεοπτική δουλειά με low budget;
Αυτό είναι πολύ σχετικό και δεν μπορώ να στο απαντήσω. Εξαρτάται, το θέμα της παραγωγής και του low budget είναι μια σύνθετη περίπτωση. Γενικά η τηλεόραση και ο κινηματογράφος έχουν απαίτηση χρημάτων. Σχετικά με το low budget που με ρώτησες, τα πράγματα είναι υποκειμενικά. Εξαρτάται τι όριο βάζει ο καθένας για το low budget.

Πως αντιλαμβάνεστε την κατάσταση στην ελληνική κοινωνία και κατά πόσο σας έχει επηρεάσει εσάς σαν άνθρωπο;
Οι εξελίξεις και τα γεγονότα είναι δραματικά. Είναι μια δύσκολη περίοδος για όλους μας και φυσικά και με έχει επηρεάσει, όπως έχει επηρεάσει και όλο τον κόσμο. Παρ’όλα αυτά είμαι αισιόδοξος πως το πράγμα θα ξεκαθαρίσει λίγο και θα βάλουμε κάποιες βάσεις για να γίνουν τα πράγματα επιτέλους σωστά σε αυτή την χώρα.

Μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό με την προηγούμενη σας δήλωση σε σχέση με την τηλεόραση; Μπορούμε να πούμε ότι πρέπει να μπουν καινούριες βάσεις και να στηριχτούν σωστά;
Θα πρέπει να μπουν σωστές βάσεις ή να φτιαχτούν οι σημερινές, που είναι σαθρές. Πιστεύω ότι είναι ευκαιρία τώρα, ίσως και η τελευταία μας ευκαιρία να καταλάβει ο καθένας μας τι μερίδιο ευθηνής έχει, να αναλογιστούμε το γιατί φτάσαμε μέχρι εδώ και το τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Πρέπει να σκεφτούμε το πώς θα πρέπει να λειτουργούμε και μεταξύ μας μέσα στην κοινωνία, ώστε να έχουμε μια πρόοδο και μια εξέλιξη. Πρέπει να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από παλιές νοοτροπίες, που μας κρατάνε πίσω.

H ταινία «4ever» θα παίζεται από 31 Μαΐου στο Θερινό Κινηματογράφο «Λαϊς» της Ταινιοθήκης της Ελλάδας