Παρατείνεται η έκθεση «Αείζωον Πυρ» του Γιώργου-Όμηρου Χριστάκου, στο Ίδρυμα Ευγενίδου
Όλοι εκείνοι, που δεν πρόλαβαν να θαυμάσουν τα έργα του Γιώργου-Όμηρου Χριστάκου θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν την έκθεση ως την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012.
O φακός του Έλληνα φωτογράφου, παρακολουθεί την ανθρώπινη κίνηση και απαθανατίζει στιγμές στο χρόνο. Μέσα στην φωτογραφία το σώμα ξεφεύγει από τα όρια του χώρου και του χρόνου και μας μεταφέρει τη δύναμη και ενέργεια που το διακατέχει. Το έντονο χρώμα και η αντίθεση φωτός και σκιάς, σε συνδυασμό με την ένταση που προκαλεί στο έργο η κίνηση, προσδίδουν, στα -μεγάλων διαστάσεων- έργα του Γιώργου Χριστάκου, δύναμη και εντάσσουν τον θεατή μέσα στο έργο.
Ο ίδιος ο φωτογράφος αναφέρει: «Στόχος μου ήταν να απαθανατίσω τη στιγμή, τη συγκεκριμένη στιγμή που η κίνηση του ανθρώπινου σώματος προβάλλει την ενέργειά της στο χώρο και το χρόνο. Η στιγμή που καταφέρνει να φθάσει σε υψηλότερα επίπεδα εξέλιξης και να απαλλαχθεί από το κατώτερο κομμάτι της προσωπικότητάς του. Η στιγμή της κατάβασης στον Ανώτερο Εαυτό! Ένα ταξίδι τελικά προς μια νέα διάσταση έτοιμη προς εξερεύνηση ή ένα παιχνίδι του μυαλού;»
Η κεντρική ιδέα αυτής της έκθεσης, η οποία περιλαμβάνει 22 έργα, δεν ήταν τυχαία. Κρατώντας βαθιά μέσα του τη ρήση του Ηράκλειτου: “Κόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων, ούτε τις Θεών, ούτε τις ανθρώπων εποίησεν, αλλά ήν αεί και εστίν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα” ο Γιώργος-Όμηρος Χριστάκος θεωρεί ότι: «Είμαστε όλοι ενέργεια που δεν μπορεί να καταστραφεί ούτε να αναπαραχθεί. Αυτή η ενέργεια, ο πυρήνας του κάθε ανθρώπου, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα». Η φωτογραφική του λοιπόν διάθεση, εμπνέεται από τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις και τον οδηγεί στο δημιουργικό αποτέλεσμα που παρουσιάζεται κάτω από το Θόλο του Παλαιού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, με τον σχετικό τίτλο «Αείζωον Πυρ».
Αξιοποιώντας στο έπακρο τις τεχνικές του γνώσεις στη φωτογραφία, ο Γιώργος-Όμηρος Χριστάκος παρουσιάζει ένα έργο, που αν και μιλά στις αισθήσεις, απευθύνεται τελικά στην ψυχή του θεατή.
Είσοδος ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Ώρες λειτουργίας καθημερινά: 11:00-21:00 (εξαιρούνται οι επίσημες αργίες).
Διεύθυνση: Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π.Φάληρο (είσοδος από οδό Πεντέλης 11).
Τηλέφωνο: 210 9469600.
“Ένα γράμμα απο τον Γιώργο – Όμηρο:
Την πρώτη μου φωτογραφία την τράβηξα τον Ιούνιο του ’78 στην Πάρο. Ήταν μια έφηβη Παριανή την ώρα που έτρωγε λαίμαργα μια φέτα καρπούζι. Έφηβος κι εγώ τότε, με συνεπήρε η ομορφιά της. Μια δεκαετία αργότερα, βλέποντας και πάλι αυτή τη φωτογραφία, συνειδητοποίησα ότι με είχε συνεπάρει το αυθεντικό της θράσος για ζωή. Τότε κατάλαβα ότι για μένα η φωτογραφία δεν ήταν μόνο εικόνα, αλλά ήταν κυρίως … ενέργεια. Λατρεύω να φωτογραφίζω τον άνθρωπο. Το στοίχημα για μένα είναι να καταφέρω ν’ αποτυπώσω σε μια φωτογραφία τα συναισθήματά του, την ενέργειά του και όλα αυτά να γίνονται αντιληπτά ακόμη και από τον πιο αδιάφορο θεατή. Μια εικοσαετία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον τομέα του μάρκετινγκ, με χαρακτήριζε ο ρεαλισμός και η πειθαρχία. Η ανάγκη μου να ξεφύγω από αυτό με οδήγησε σαν φωτογράφο, πέρα του προφανούς, στο μη ρεαλιστικό. Το 1988 ξεκίνησε το ταξίδι αναγνώρισης της Αμερικής. Η Νέα Υόρκη μπορεί να είναι το κέντρο του κόσμου, αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο ενεργειακό από τη νεαρή κρεολή στο καρναβάλι της Νέας Ορλεάνης. Το 1995 βρέθηκα στην Ασία, όπου ήταν η φωτογραφική μου αγάπη τα επόμενα τρία χρόνια. Η γκόθικ εποχή μου με βρήκε να εξερευνώ και να φωτογραφίζω τόσο την Βόρεια, όσο και την κεντρική Ευρώπη. Δεν θα μιλήσω για την Μεσόγειο, που είναι άλλωστε η αγάπη κάθε φωτογράφου, αλλά θα σταθώ στην Ελλάδα, όπου η ενέργειά της και το φως της δεν υπάρχει πουθενά στον υπόλοιπο πλανήτη. Στα μέσα του 90 άρχισε να με τραβάει αυτό που βλέπει ο ανυποψίαστος θεατής σαν …. “κουνημένη” φωτογραφία. Το αποτέλεσμα μου άρεσε τόσο ώστε να συνεχίσω να πειραματίζομαι. Τα έργα που βλέπετε δεν είναι επεξεργασμένα. Το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται σ’ ένα ιδιαίτερο τεχνικό παιχνίδι με τις ρυθμίσεις της φωτογραφικής μηχανής και με το χρόνο. Με κάθε κλικ δεν αποτυπώνω μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αλλά πολλές περισσότερες. Το “Αείζωον Πυρ” για μένα είναι μια σειρά από έργα που, εκτός από την περιγραφή τους ότι ο άνθρωπος είναι ενέργεια, μιλάνε και για την αιωνιότητα της ύπαρξης. Η φωτογραφία σαν τέχνη στην Ελλάδα υπολείπεται από τη θέση που κατέχει στο παγκόσμιο στερέωμα. Εκεί έξω, η φωτογραφία είναι ισότιμη με τις λοιπές εικαστικές τέχνες. Στην πατρίδα μας, γκαλερί, κριτικοί, και μήντια δεν της έχουν δώσει ακόμη τη θέση που της αρμόζει. Προσωπικά σκοπεύω να διεκδικήσω αυτή τη θέση. Ονειρεύομαι να έρθει η εποχή που τα έργα μου θα εκτίθενται σε μεγάλες γκαλερί και θα κοσμούν τους τοίχους σπουδαίων μουσείων σε όλο τον κόσμο. Αντλώ την έμπνευση μου απο τη μελέτη της φιλοσοφίας και την αναζήτηση της μεταφυσικής. Με ενθουσιάζει η πρωτοπορία και με απογοητεύει η έλλειψη παιδείας.”
Ατομικές Εκθέσεις:
2011 “Αείζωον Πυρ” @ Mykonos Art Gallery – Μύκονος
2010 “Dream Flow: Shadows in an Old City” @ Nafplio Art Gallery – Ναύπλιο
2010 “Dream Flow: Mykonos Touch” @ Mykonos Art Gallery – Μύκονος
2010 “Dream Flow” @ Αγγέλων Βήμα Gallery – Αθήνα
Ομαδικές Εκθέσεις:
2007 “Semaine de la Photo” @ Espace des Arts – Παρίσι