Η Μηχανή της Χαράς
Ένα πικάντικο πραγματικό γεγονός δεν εξελίσσεται σε κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη αλλά τυπική κομεντί εποχής…
Στο απόγειο της Βικτωριανής σεμνοτυφίας, τη δεκαετία του 1880, ο χαρισματικός νεαρός γιατρός Mortimer Granville (Hugh Dancy) έχει μόλις χάσει τη θέση του στην κλινική που εργαζόταν εξαιτίας της ισχυρής του πεποίθησης στην ύπαρξη μικροβίων. Καταφέρνει να προσληφθεί στο ιδιωτικό ιατρείο του Dr. Robert Dalrymple (Jonathan Pryce), του πιο επιτυχημένου επιστήμονα σε γυναικείες ιατρικές υποθέσεις. Ως ειδικός σε θέματα υστερίας, θορυβημένος από την επιδημία που ταλαιπωρεί τις γυναίκες, ο διάσημος γιατρός έχει επινοήσει μια θεραπεία που βασίζεται στο πυελικό μασάζ. Ο χώρος αναμονής των δύο συνεργατών σφύζει από πελάτισσες που στριμώχνονται περιμένοντας να ανοίξουν τα πόδια τους και να επωφεληθούν από τη δακτυλική επιδεξιότητα των γιατρών. Ο Δρ. Γκράνβιλ γίνεται περιζήτητος, όμως το χέρι του αρχείζει να ταλαιπωρείται από κόπωση… Εκτός αυτού υποφέρει κι από ένα σοβαρό δίλημμα καθώς το ενδιαφέρον του μοιράζεται ανάμεσα στις δύο εντελώς διαφορετικές κόρες του αφεντικού του: από την μια, η σεμνή και καλοαναθρεμμένη Emily Dalrymple (Felicity Jones) είναι το πρότυπο της Βικτωριανής αρραβωνιαστικιάς, από την άλλη, η θυελλώδης Charlotte (Maggie Gyllenhaal) εκπροσωπεί την απειλητική γοητεία του φεμινισμού στο ξεκίνημα του. Μέσα στην ατυχία του ο Mortimer θα σταθεί τυχερός, γιατί εκτός από την ανερχόμενη χρήση του ηλεκτρισμού έχει στο πλευρό του έναν πολύτιμο σύμμαχο, τον πλούσιο, γενναιόδωρο και ανοιχτόμυαλο εφευρέτη Edmumd St. John-Smythe (Rupert Everett)…
Η σκηνοθέτης Τάνια Γουέξλερ και οι σεναριογράφοι της έχουν στα χέρια τους μια ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά δεν ξέρουν έναν ενδιαφέροντα τρόπο να την κάνουν ταινία. Η εφεύρεση του δονητή σε μια πουριτανική εποχή προσφερόταν για μια ανατρεπτική σάτιρα ηθών, το τελικό αποτέλεσμα όμως δεν ξεφεύγει από μια τυπική βρετανική κομεντί εποχής. Ευχάριστη, στα αναμενόμενα στάνταρ ερμηνειών, αλλά ουδέτερη, είναι μάλλον αδέξια στοχευμένη: Αρκείται σε κάποιες δόσεις πικάντικου (αλλά όχι ιδιαίτερα τολμηρού) χιούμορ, ενώ αναλώνεται υπερβολικά στο ρομάντζο και στο ‘φεμινιστικό’ μήνυμα αναδεικνύοντας σε κεντρική ηρωίδα την καλόκαρδη σουφραζέτα της Μάγκι Τζίλενχαλ. Στο ρόλο του… Χιου Γκραντ, ο Χιου Ντάνσι.
Θοδωρής Τσιάτσικας