Οι “Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote” κλείνουν 18 χρόνια και το γιορτάζουν!
Φέτος, 19 έως 30 Σεπτεμβρίου, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote, κλείνει τα 18 του χρόνια και γιορτάζει την ενηλικίωσή του με 12 μέρες γεμάτες σινεμά και διασκέδαση στους κινηματογράφους Odeon Όπερα 1 & 2 (Ακαδημίας 57), Δαναός 1 & 2 (Λ. Κηφισίας 109) και Ιντεάλ (Πανεπιστημίου 46).
Με ένα πλήρες κινηματογραφικό μενού που θα περιλαμβάνει ατμοσφαιρικά φιλμ νουάρ, επαναστατικά ρομάντζα, θρυλικές κλασσικές παραγωγές, απροσδόκητα διασκεδαστικά κινηματογραφικά ντεμπούτα, εναλλακτικές αφηγήσεις, διεθνείς υπερπαραγωγές, μουσικές εκπλήξεις, ανατρεπτικά ντοκιμαντέρ και κινηματογραφικές προτάσεις πιο δυναμικές από ποτέ, ο εθιστικός κινηματογραφικός θεσμός της πόλης προετοιμάζεται να γεμίσει την πόλη με εικόνες και χρώματα.
Παράλληλα λοιπόν με τις εβδομαδιαίες περιηγήσεις στο αδερφάκι του φεστιβάλ, το Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας (Athens Open Air Film Festival), το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας αναζητά τις αφορμές εκείνες που μπορούν και φέτος να αναδείξουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα υπέροχα, φθινοπωρινά μοτίβα της κινηματογραφικής μας πόλης καθώς επίσης και τις συνδέσεις ανάμεσα στο σινεμά και τα πιο επίκαιρα και καυτά πολιτιστικά θέματα της τρέχουσας κοινωνικοπολιτικής ατζέντας.
Ευχηθείτε μας καλό καλοκαίρι λοιπόν – που για μας σημαίνει καλή φεστιβαλική προετοιμασία – και ακολουθήστε τις δράσεις του Athens Open Air Film Festival – που σας έχουμε ετοιμάσει στο μεταξύ – οι οποίες θα σας μεταφέρουν ευχάριστα και με τον πιο δημιουργικό τρόπο στο αγαπημένο σας κινηματογραφικό, φθινοπωρινό ραντεβού, το
Ελληνικός Κινηματογράφος στα καλύτερά του
Tο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote συνεχίζει να υποστηρίζει τις προσπάθειες των Ελλήνων σκηνοθετών να καταστήσουν το εγχώριο κινηματογραφικό προϊόν, όσο το δυνατόν πιο ελκυστικό στους λάτρεις της έβδομης τέχνης απ’ όλον τον κόσμο. Έτσι, για τέταρτη συνεχή χρονιά, θα βραβεύσει τις πιο αξιόλογες κινηματογραφικές δημιουργίες, απονέμοντας τα Βραβεία Πρωτοεμφανιζόμενων Δημιουργών Ελληνικών Ταινιών: σκηνοθέτη και ηθοποιών (άνδρα και γυναίκας).
Υποψήφιοι είναι όλοι οι πρωτοεμφανιζόμενοι που έχουν σκηνοθετήσει, ή πρωταγωνιστούν σε, μεγάλου μήκους ελληνικές ταινίες που είχαν τουλάχιστον μία δημόσια προβολή με εισιτήριο σε κινηματογραφική αίθουσα ή κινηματογραφικό φεστιβάλ σε οποιοδήποτε σημείο της Ελληνικής επικράτειας από την 1η Σεπτεμβρίου 2011 έως τις 31 Αυγούστου 2012
Η φετινή κριτική επιτροπή απαρτίζεται από τους Σωτήρη Γκορίτσα (σκηνοθέτης και πρόεδρος της επιτροπής), Αργύρη Παπαδημητρόπουλο (σκηνοθέτης), Μαρία Ναυπλιώτου (ηθοποιός), Ηλία Αδάμη (διευθυντής φωτογραφίας), Κωνσταντίνο Κοντοβράκη (παραγωγός) και η απονομή θα γίνει το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου.
Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους Ταινιών
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας Cosmote στηρίζει επιπρόσθετα τις προσπάθειες των Ελλήνων κινηματογραφιστών προσθέτοντας ένα εντελώς νέο τμήμα στις κλάσεις του, το επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ελληνικών μικρού μήκους ταινιών. Για την 18η διοργάνωση του μεγαλύτερου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Αθήνας λοιπόν καλούνται να δηλώσουν συμμετοχή όλοι όσοι έχουν ολοκληρώσει μια μικρού μήκους ταινία τους τελευταίους 12 μήνες.
Για να συμμετάσχει κανείς στη διαδικασία επιλογής των ταινιών που θα επιλεγούν για να προβληθούν στο πλαίσιο του φετινού φεστιβάλ, αρκεί απλά να στείλει τη μικρού μήκους ταινία του στα γραφεία του φεστιβάλ, μέχρι την 1η Αυγούστου 2012, σε οποιοδήποτε φορμάτ (αναλογικό ή ψηφιακό), προκειμένου να γίνει η επιλογή της ταινίας που θα κερδίσει το μεγάλο χρηματικό έπαθλο των 2.000 ευρώ.
Για την ανάδειξη του τελικού νικητή, που θα βραβευτεί με 2.000 ευρώ, έχει ήδη συσταθεί μια ειδική κριτική επιτροπή η οποία αποτελείται από τις Βένα Γεωργακοπούλου (Δημοσιογράφος), Φένια Κοσοβίτσα (Παραγωγός) και Ελισάβετ Χρονοπούλου (Σκηνοθέτης). Τα κινηματογραφικά είδη που μπορούν να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό δεν έχουν περιορισμό και περιλαμβάνουν από ταινίες μυθοπλασίας, τεκμηρίωσης αλλά και ταινίες κινουμένων σχεδίων.
Παράλληλα το Φεστιβάλ βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με όλους τους δημιουργούς και παραγωγούς που προετοιμάζουν αυτή την εποχή ταινίες και μέχρι στιγμής έχει εξασφαλίσει την προβολή κάποιων εκ των πολυαναμενόμενων, επερχόμενων ελληνικών παραγωγών, αποσκοπώντας να καλύψει ένα τεράστιο κινηματογραφικό φάσμα και να δώσει βήμα σε όλες, ανεξαιρέτως, τις φωνές του ελληνικού σινεμά.
«Ελκυστική Ψευδαίσθηση» του Πέτρου Σεβαστίκογλου
Παράνομη και νόμιμη μετανάστευση στην Ελλάδα. Το πιο καυτό ζήτημα της εθνικής ατζέντας – το οποίο αποτελεί παράλληλα έναν μοχλό άσκησης πολιτικής και ασύλληπτων παιχνιδιών εξουσίας τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας – πραγματεύεται η τελευταία ταινία του Πέτρου Σεβαστίκογλου, η οποία έχει ήδη κάνει το ντεμπούτο της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου, προκαλώντας αρκετά μεγάλο θόρυβο γύρω της.
Η «Ελκυστική Ψευδαίσθηση» είναι μια τέτοια εξαίρεση στον κανόνα: μια ταινία μυθοπλασίας που δημιουργήθηκε με την ενθουσιώδη συμμετοχή της νιγηριανής κοινότητας στην Αθήνα, η οποία άδραξε την ευκαιρία να πει, και να πει αυθεντικά, την δική της ιστορία.
«Μιλά για την ανάγκη να μην μείνουμε περιορισμένοι σε μια ελληνικότητα ή όποια συγκεκριμένη εθνικότητα – είναι πολύ μεγαλύτερο το φάσμα της προσωπικής μας ψυχής και το άνοιγμα πέρα από την αστικότητα, την εθνικότητα πρέπει να το αναζητούμε. Να ανακαλύψουμε τις πολλές πλευρές μας. Σε τέτοια μεγάλα ταξίδια, με τα οποία απομακρύνεσαι από ό,τι γνωρίζεις, δεν προλαβαίνεις στην πραγματικότητα να γνωρίσεις την χώρα που επισκέπτεσαι αλλά παίρνοντας μια απόσταση γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου χάρη σε αυτήν την ανταλλαγή κουλτούρας, την ανάμειξη πολιτισμών
«Αίμα» – «Blood» του Διαμαντή Καραναστάση
Το «Αίμα» αναμιγνύει μια σύγχρονη ιστορία με στοιχεία από τον μύθο του Οιδίποδα, και προτείνει έναν νέο τρόπο παντρέματος του θεάτρου και του σινεμά. Βασισμένο σε ένα ιδιοφυές κείμενο την Μαριάννας Κάλμπαρη που διαπραγματεύεται δομικά ζητήματα της ύπαρξής μας, η κινηματογραφική απόπειρα του Διαμαντή Καραναστάση κατάφερε με μηδενικό προϋπολογισμό, να αποσπάσει το ειδικό βραβείο της επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Άμστερνταμ. Με τους Βίκυ Βολιώτη, Νέστορα Κοψιδά και Δώρα Σαμψώνα, το Σίμο Σαρκετζή στην κινηματογράφηση, το Σταύρο Γασπαράτο στην μουσική και τη Χριστίνα Κάλμπαρη στα σκηνικά
Πίστη, αγάπη και φως παντοτινό!
« Η Ασφάλειά Σας Δεν Είναι Εγγυημένη» – «Safety Not Guaranteed» του Κόλιν Τρεβορόου
«ΖΗΤΕΙΤΑΙ: Κάποιος να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο μαζί μου. Δεν είναι αστείο. Θα πληρωθείτε μόλις γυρίσουμε. Πρέπει να φέρετε τα δικά σας όπλα. Το έχω ξανακάνει μόνο μια φορά ακόμη. Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ.»
Τρεις δημοσιογράφοι διαβάζουν την παραπάνω αγγελία και αποφασίζουν να ανακαλύψουν τον ανώνυμο συντάκτη της ώστε να γράψουν ένα άρθρο για την περίπτωσή του. Γρήγορα φτάνουν στα ίχνη του Κένεθ, ενός αινιγματικού άντρα, τον οποίο αναλαμβάνει να προσεγγίσει η γυναίκα της παρέας, η Ντάριους. Όσο περισσότερο όμως η νεαρή δημοσιογράφος εισχωρεί στην ζωή του Κένεθ, τόσο λιγότερο μπορεί κάποιος να προστατεύσει τη σωματική και, κυρίως, τη συναισθηματική της ακεραιότητα.
Ο Ντέρεκ Κόνελι, στο ντεμπούτο του στη μυθοπλασία, βρίσκει τη χρυσή τομή μεταξύ κωμωδίας και ρομάντζου και με την προσθήκη μιας διακριτικής sci-fi πινελιάς δημιουργεί μια ανατρεπτική κομεντί, που αρνείται να ακολουθήσει το συνταγολόγιο του είδους. Στo πλευρό του, ο Μαρκ Ντιπλάς και η Ομπρεϊ Πλάζα με τις φρέσκιες ερμηνείες και τις σπαρταριστές ατάκες τους μπορεί να μην εγγυούνται για την ασφάλειά σας αλλά μπορούν να εγγυηθούν ότι δεν θα σταματήσετε να γελάτε.
«Κράτα Ενα Φως Αναμμένο» – «Keep the Lights On» του Αϊρα Σακς
Με τον δικό μας Θύμιο Μπακατάκη του «Κυνόδοντα» στην άρτια διεύθυνση φωτογραφίας, συνοδεία ενός μελαγχολικού μουσικού σκορ από τον Άρθουρ Ράσελ και με μια προσγειωμένη στα απολύτως απαραίτητα – πλην διεισδυτική – σκηνοθεσία, το βραβευμένο με Teddy στο Φεστιβάλ Βερολίνου δράμα τρυπώνει κάτω από το πετσί του θεατή ως μια βραδυφλεγής και άκρως ειλικρινής σπουδή επάνω στην αγάπη, την αφοσίωση, την οικειότητα και τις άφθονες οδύνες του έρωτα.
«Αγάπη, Πίστη και Ουίσκι» – «Faith, Love and Whiskey» της Κριστίνα Νικόλοβα
Εικόνες από την εξοχή και το αστικό τοπίο της Βουλγαρίας αιχμαλωτίζονται ιδανικά στο 16άρι φιλμ και πλαισιώνουν το συναισθηματικό ταξίδι μιας γυναίκας που ταλαντεύεται μεταξύ σιγουριάς και πάθους, ασφαλούς μέλλοντος και καταραμένης αγάπης. Το ώριμο ντεμπούτο της Κριστίνα Νικόλοβα διαθέτει την οξύμωρη ικανότητα να σου βουρκώνει τα μάτια και ακριβώς μετά να σχηματίζει ένα χαμόγελο στα χείλη σου. Κυρίως, όμως, στέκεται εκεί για να σου υπενθυμίσει ότι όλα στη ζωή είναι θέμα επιλογών και πως, ακόμα και όταν αυτές αποδεικνύονται λανθασμένες, τότε με λίγη πίστη, αγάπη και ουίσκι (ανεξαρτήτως σειράς) όλα μπορούν να γίνουν λίγο πιο ανεκτά
Αφιέρωμα στον Γουίτ Στίλμαν
«Ο χαμένος κρίκος ανάμεσα στους Γούντι Άλεν και Γουές Άντερσον»
Σαρδόνιο χιούμορ, γόνιμος προβληματισμός, διανοητική εγρήγορση και αγνή, ανεπιτήδευτη κοσμοπολίτικη ειρωνεία, πασπαλισμένη με μια διακριτική δόση Ευρωπαϊκής φινέτσας: με αφορμή την τελευταία ταινία του ξεκαρδιστικού Γουιτ Στίλμαν, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου προτείνει ένα αφιέρωμα που θα σας κάνει να αναθεωρήσετε το χιούμορ σας!
«Metropolitan»
«Δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει ένα βιβλίο για να μπορείς να το κρίνεις! Ούτε τη Βίβλο έχω διαβάσει, αλλά ξέρω περί τίνος πρόκειται»
Η ανώτερη αστική νεολαία των 90s αποδομείται με σαρδόνιο χιούμορ και διανοητική εγρήγορση στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γουίτ Στίλμαν, που αμέσως τον καθιέρωσε ως το τρομερό παιδί του νέου αμερικάνικου σινεμά.
Παρότι γυρίστηκε με το πενιχρό μπάτζετ των 100.000 δολαρίων (λέγεται ότι ο Στίλμαν πούλησε το διαμέρισμά του για να χρηματοδοτήσει την ταινία) σε δρόμους και διαμερίσματα φίλων στη Νέα Υόρκη, το «Metropolitan» κατάφερε όχι μόνο να αναδειχθεί σε indie ευαγγέλιο αλλά έφτασε και μέχρι τα Οσκαρ του 1991 με μία υποψηφιότητα για Καλύτερο Σενάριο.
«Barcelona»
Πιθανόν η πιο ολοκληρωμένη ταινία του Στίλμαν μέχρι σήμερα και σίγουρα η πιο υποτιμημένη, αφού η αξιοσέβαστη Criterion έχει μέχρι στιγμής τιμήσει τους δύο άλλους τίτλους του σκηνοθέτη («Metropolitan», «Οι Τελευταίες Ημέρες της Ντίσκο») προσφέροντάς τους έκδοση σε DVD, παραβλέποντας όμως το δεύτερο κινηματογραφικό του πόνημα.
Ο Στίλμαν αρθρώνει με φινέτσα πως Ευρώπη και Αμερική χωρίζονται από κάτι πολύ βαθύτερο του Ατλαντικού – κυρίως το πολιτισμικό χάσμα – και αυτοσαρκάζεται για το συγκρατημένο κινηματογραφικό στιλ του, αποτυπώνοντας την ανεπάρκεια της «καλής συμπεριφοράς» σε καταστάσεις τόσο οριακές που… βγάζουν μάτι.
«Οι Τελευταίες Ημέρες της Ντίσκο» – «The Last Days of Disco»
Ανεξήγητα αγνοημένο στην εποχή του από κοινό και κριτικούς, το «Οι Τελευταίες Ημέρες της Ντίσκο» υπήρξε το μεγάλο στοίχημα και η μεγάλη εμπορική επιτυχία του Γουίτ Στίλμαν, που, ευτυχώς, περισσότερο από μία δεκαετία μετά αναγνωρίστηκε ως το χαμηλόφωνο meta αριστούργημα που όντως είναι.
Το τέλος μιας εποχής και το ίδιο το τέλος της αθωότητας των νεανικών χρόνων αποτυπώνονται σε αυτό το φιλμ που παγιδεύει όχι μόνο το μομέντουμ μιας εμβληματικής περιόδου ή την ουσία μιας εντελώς παρερμηνευμένης στην κινηματογραφικής της απεικόνιση κουλτούρας, αλλά και τις λαμπρές ημέρες της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας, τότε που η Κλόε Σεβινί και ο Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ ήταν τα πιο καυτά χαρτιά του αντεργκράουντ.
H άλλη όψη του νομίσματος με το μπουγιόζικο, ψεύτικο «54» της ίδιας χρονιάς στη μία πλευρά, το «Οι Τελευταίες Ημέρες της Ντίσκο» ευτυχώς υπάρχει σαν χρονο-κάψουλα, για να μας θυμίζει ότι «η ντίσκο δεν θα πεθάνει ποτέ»
«Damsels in Distress» – «Δεσποινίδες Εν Συγχύσει»
Μπορεί ο Τέρενς Μάλικ να έχει γράψει ιστορία ως ο σκηνοθέτης με τα παροιμιωδώς μεγάλα χρονικά κενά ανάμεσα στις ταινίες του, αλλά και ο Γουίτ Στίλμαν τον συναγωνίζεται στα ίσα. Η πιο πρόσφατη ταινία του έρχεται 13 χρόνια μετά την τελευταία σκηνοθετική του απόπειρα («Οι Τελευταίες Ημέρες της Ντίσκο») και παρουσιάζει αξιοσημείωτες αλλαγές σε σχέση με το προηγούμενο έργο του: το 35άρι φιλμ έχει εγκαταλειφθεί για χάρη της ψηφιακής τεχνολογίας, το «μόνιμο» καστ αντικαθίσταται από νεότερους ηθοποιούς, ενώ ο ίδιος ο Στίλμαν μοιάζει να απλώνει το χέρι σε ένα πιο μέινστριμ ακροατήριο.
Το στεγνό, ειρωνικό του χιούμορ, ωστόσο, παραμένει πανταχού παρόν, όπως και τα άψογα διαλογικά μέρη σε αυτό το καμουφλαρισμένου teen movie ενός θανατηφόρου τρίο φοιτητριών, οι οποίες προσπαθούν να αλλάξουν το κλίμα στην πρώην ανδροκρατούμενη πανεπιστημιακή εστία που συγκατοικούν – με αμφισβητούμενα αποτελέσματα.
Η πρώην πριγκίπισσα του mumblecore, Γκρέτα Γκέρουιγκ, δίνει την καλύτερη ερμηνεία της μέχρι τώρα καριέρας της και οι «Δεσποινίδες Εν Συγχύσει» δεν εντυπωσιάζουν απλώς ως ένα πιο διανοούμενο «Clueless» με άρωμα παλιάς χολιγουντιανής κομεντί, αλλά αποτελούν μια αναζωογονητική προσθήκη στο κουρασμένο ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά.
Μουσική & Φιλμ
Διαγωνιστικό τμήμα
«Σκάσε και Παίζε» – «Shut Up and Play the Hits»
Ολα είναι ξεκάθαρα όταν μια μπάντα γεννιέται, αλλά αντιθέτως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όταν μια κοινή πορεία φτάνει στο τέλος της. Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Τζέιμς Μέρφι, ιδρυτής και βασικός μέλος των LCD Soundsystem, μέσω ενός μηνύματος στο διαδίκτυο ενημέρωνε τους φαν της μπάντας πως τον Απρίλιο το συγκρότημα θα έπαιζε την τελευταία του συναυλία πριν διαλυθεί.
Οι πιονιέροι της πανκ ντίσκο, που από το 2005 άλλαξαν την χορευτική μουσική με τα πρωτοποριακά άλμπουμ και τις γεμάτες ενέργεια συναυλίες τους, είχαν φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Ο Μέρφι όμως δεν έμεινε εκεί. Βρήκε τα κότσια και ανέθεσε στους Ντίλαν Σάουδερν και Γουίλ Λάβλεις να καταγράψουν τις τελευταίες 48 ώρες του συγκροτήματος, διασφαλίζοντας πως εκείνη η συναυλία τους στο Madison Square Garden θα ήταν σίγουρα το κύκνειο άσμα.
Συγκινητικό αλλά ταυτόχρονα ανεβαστικό το «Σκάσε και Παίζε» εγκλωβίζει στα 105 λεπτά του την πρωτόγνωρη ένταση της τελευταίας φοράς και συνιστά το οπτικοακουστικό ντοκουμέντο που διάλεξε να αφήσει μια μπάντα ως ενθύμιο σε αυτούς που έχασαν το τελευταίο της πάρτι
Εκτός Διαγωνιστικού
«Τα Ταξίδια του Νίλ Γιάνγκ» – «Neil Young Journeys»
Μετά τα «Neil Young: Heart of Gold» του 2006 και «Neil Young Trunk Show» του 2009, ο Τζόναθαν Ντέμι με τα «Ταξίδια του Νιλ Γιάνγκ» ολοκληρώνει την τριλογία του για τον ζωντανό θρύλο της ροκ, τον χαρισματικό Νιλ Γιανγκ. Αυτή τη φορά η συνεργασία των δύο ανδρών σηματοδοτείται από μια διπλή επιστροφή για τον σπουδαίο μουσικό.
Στο πλαίσιο της περιοδείας του, ο Γιανγκ επιστρέφει για μια σόλο εμφάνιση στο Τορόντο, την πόλη που γεννήθηκε. Η ταινία είναι το χρονικό αυτής της συναυλίας, ένα μοναδικό live στο οποίο ακούγονται από το κλασσικό «After the Gold Rush» μέχρι το στοιχειωτικό «Ohio». Ταυτόχρονα, ένα ρόουντ τριπ του Γιανγκ προς την πόλη που μεγάλωσε γίνεται η αφορμή για ένα ταξίδι στο χρόνο με τον τραγουδοποιό στον ρόλο του αφηγητή.
Σερβιριστείτε λοιπόν με λίγο αλκοόλ καθώς πρόκειται να βρεθείτε σε απόσταση αναπνοής από έναν καλλιτέχνη που – μέσα από τραγούδια και διηγήσεις – έχει σκοπό να σας εξομολογηθεί τα πάντα
Nikkatsu: Η ιστορία του Ιαπωνικού σινεμά σε ένα αφιέρωμα
Γιορτάζοντας τα 100 χρόνια ακατάπαυστης δημιουργίας αυτού του επιδραστικού στούντιο, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, σε συνεργασία με την Ιαπωνική Πρεσβεία και το Japan Foundation, προβάλλουν μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες-σταθμούς της Nikkatsu, σε ένα πολυσυλλεκτικό αφιέρωμα γεμάτο κλασικά αριστουργήματα και δυσεύρετες ανακαλύψεις.
Σαρωτικά αντιπολεμικά έπη, αναρχικές νεανικές ταινίες, εκκεντρικά σοφτ πορνό, ιδιοφυείς κοινωνικές σάτιρες, στυλιζαρισμένα γκανγκστερικά νουάρ και στοιχειωμένες πινελιές τρόμου: η πλούσια και γεμάτη προκλήσεις ιστορία του παλαιότερου κινηματογραφικού στούντιο της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι ενδεικτική της καλλιτεχνικής πολυπλοκότητας ολόκληρου του ιαπωνικού σινεμά.
Γεννημένη μέσα από έναν συνασπισμό εταιρειών παραγωγής και δικτύων κινηματογραφικών αιθουσών, η Nikkatsu Corporation θα ιδρυθεί τον Σεπτέμβριο του 1912. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα αναγκαστεί να συγχωνευθεί με άλλα στούντιο σε ένα μεγάλο όμιλο κυβερνητικών επιρροών, για να αναδυθεί όμως ξανά, ανεξάρτητη και ισχυρή, το 1954, δίνοντας δυναμικά το παρόν στη δημιουργική έκρηξη που γνωρίζει μεταπολεμικά η ιαπωνική κινηματογραφική βιομηχανία.
Η διαρκής επιταγή για θεματική και στιλιστική ανανέωση θα οδηγήσει την εταιρεία σε μια περιπετειώδη πορεία γεμάτη απότομες στροφές και μικρές επαναστάσεις, που θα ανοίξει τις πόρτες σε μερικές από τις πιο ιδιαίτερες φωνές του ιαπωνικού σινεμά. Από τις τολμηρές αναζητήσεις μιας ατίθασης νεολαίας που επαναστατεί βίαια απέναντι στους προγόνους της (Sun Tribe) έως τις γεμάτες αδρεναλίνη περιπέτειες της γιακούζα κι από ‘κει στις εμπνευσμένες ερωτικές εξτραβαγκάντζες του Roman Porno, η Nikkatsu θα θέσει τους κανόνες στο σινεμά των 50s, των 60s και των 70s αντίστοιχα, εμπλουτίζοντας την ποπ κουλτούρα της χώρας – και όχι μόνο – με μυριάδες αναφορές και συνεχίζοντας μέχρι σήμερα να δίνει βήμα σε νέα ταλέντα και να αναζωογονεί εμπορικά το σινεμά της χώρας.
Μέσα στους κόλπους της θα αναδειχθούν μία πληθώρα κινηματογραφικών ειδών και νέων τάσεων, ενώ μία στρατιά χαρισματικών σταρ και ιδιοσυγκρασιακών δημιουργών (από τον Κέντζι Μιζογκούτσι και τον Κον Ιτσικάουα μέχρι τον Σοχέι Ιμαμούρα και τον Σέιτζουν Σουζούκι) θα δώσουν το καλλιτεχνικό τους στίγμα και θα αναπτύξουν το απαράμιλλο κινηματογραφικό τους στυλ.
Οι Τελευταίες Μέρες του Σογκουνάτου / Sun in the Last Days of the Shogunate / Bakumatsu taiyôden (1957)
Aπό τους αγαπημένους σκηνοθέτες του Ακίρα Κουροσάουα, ο παραγνωρισμένος Γιούζο Καουασίμα συγκεντρώνει μία πλειάδα εκκεντρικών χαρακτήρων κάτω από τη στέγη ενός πορνείου. Και σαν άλλος Ρόμπερτ Ολτμαν, φτιάχνει ένα απολαυστικό μπουρλέσκ γαϊτανάκι από μυστικά και ψέματα, έρωτες και κομπίνες, που ψηφίστηκε ως μία από τις καλύτερες ιαπωνικές ταινίες όλων των εποχών.
Η Αρπα της Βιρμανίας / The Burmese Harp / Biruma no tategoto (1956)
Τις τελευταίες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας Ιάπωνας στρατιώτης μεταμφιέζεται σε Βουδιστή μοναχό και αναλαμβάνει τη φροντίδα των εκατοντάδων νεκρών. Ο σπουδαίος Ιάπωνας δημιουργός καταγράφει τη μυστικιστική διαδρομή του σε ένα ελεγειακό αριστούργημα, όπου η ομορφιά συνυπάρχει με τον θάνατο. Βραβείο στη Βενετία και υποψηφιότητα για Ξενόγλωσσο Οσκαρ.
Λάσπη και Στρατιώτες
Mud and Soldiers / Tsuchi to heitai (1939)
Μια ομάδα Ιαπώνων στρατιωτών προελαύνει στην αφιλόξενη κινεζική ενδοχώρα, παλεύοντας με τα φυσικά εμπόδια και την ίδια την παράλογη φύση του πολέμου. Μια, Η ιδιάζουσα ματιά του Τασάκα σε αυτή τη σπάνια αντιπολεμική ταινία ενώνει ανθρώπους και τοπία με μια σχεδόν αβάν-γκαρντ κινηματογραφική υφή.
Άγρια Νιάτα / Kurutta Kajitsu / Juvenile Jungle
Κατά τη διάρκεια ενός καυτού καλοκαιριού, μία μυστηριώδης κοπέλα θα οδηγήσει δύο νεαρά αδέλφια σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι αντιζηλίας. Αποπνικτικός ερωτισμός σε ένα εμβληματικό φιλμ, που υπήρξε σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για την οργιαστική έξαρση αναρχικών νεανικών ταινιών στο γιαπωνέζικο σινεμά των 60s.
Χάρισμα / Charisma
Ένας αστυνομικός μπλέκεται στην αιματηρή διαμάχη γύρω από την τύχη ενός σπάνιου δέντρου που μοιάζει να δηλητηριάζει τα πάντα γύρω του. Αινιγματικό οικολογικό θρίλερ ή αλλόκοτη αλληγορία γύρω από τον ψυχολογικό κατακερματισμό του σύγχρονου ανθρώπου, το «Χάρισμα» αποτελεί την πιο αταξινόμητη δημιουργία ενός σκηνοθέτη που ανανέωσε το ιαπωνικό σινεμά τρόμου.
Γουρούνια και Θωρηκτά / Pigs and Battleships / Buta to gunkan (1961)
Στο υπό αμερικανική κατοχή λιμάνι της Γιοκοσούκα, ένας χαοτικός μικρόκοσμος από επιχειρηματίες, μαφιόζους, μαυραγορίτες και πόρνες πασχίζουν να εκμεταλλευτούν οικονομικά την παρουσία των Αμερικανών. Η ταινία που έκανε διάσημο τον Σοχέι Ιμαμούρα είναι μία καυστική σάτιρα της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, γεμάτη μαύρο χιούμορ, ευρηματική σκηνοθεσία και καταιγιστικό ρυθμό.
Φονική Επιθυμία / Intentions of Murder / Akai satsui (1964)
Έπειτα από την επίθεση ενός άγνωστου εισβολέα, μία απλοϊκή γυναίκα παρασύρεται σε μία σαδομαζοχιστική σχέση μαζί του, που θα την κάνει να αναθεωρήσει τη μέχρι τότε άβουλη ζωής τη. Ζωώδης ερωτισμός, ντοκιμαντερίστικο ύφος και εξπρεσιονιστικές επιρροές σε ένα αντισυμβατικό πορτρέτο απελευθέρωσης μιας γυναίκας από αιώνες καταπίεσης.
Χρυσή Αθηνά
Η Χρυσή Αθηνά παραμένει το βραβείο του Φεστιβάλ και στα δυο διαγωνιστικά του τμήματα:
Στο Διεθνές Διαγωνιστικό συμμετέχουν ταινίες νέων σκηνοθετών ενώ νέοι είναι και οι κριτές. Φοιτητές κινηματογραφικών σχολών της χώρας μας, 18- 25 ετών. Η Επιτροπή Νέων θα απονείμει επίσης το Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών και το Βραβείο Σεναρίου, ενώ όπως και κάθε χρόνο οι ίδιοι οι θεατές θα αναδείξουν την αγαπημένη τους ταινία με το Βραβείο Κοινού ψηφίζοντας μετά από κάθε προβολή.
Στο τμήμα Μουσική & Φιλμ διαγωνίζονται μουσικά ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο και καλύπτουν όλα τα είδη μουσικής. Η Κριτική Επιτροπή που θα αποφασίσει για το βραβείο, αποτελείται από διάσημους δημοσιογράφους και κριτικούς κινηματογράφου και μουσικής.
Ας σημειωθεί εδώ ότι το βραβείο Χρυσή Αθηνά απεικονίζει την Αθηνά της Γιγαντομαχίας, από το ανατολικό αέτωμα του αρχαίου ναού της Αθηνάς στην Ακρόπολη, το οποίο χρονολογείται στο 510 π.Χ και φυσικά εκτίθεται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Η κατασκευή του βραβείου είναι προσφορά των κοσμηματοπωλείων ZOLOTAS.
Πληροφορίες:
Κινηματογραφική Εταιρεία Αθηνών
Ορέστης Πλακιάς
Υπεύθυνος Τύπου & Επικοινωνίας
τηλ. +30 210 6061689
email: [email protected]
url www.cinemag.gr (http://www.aiff.gr)
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας διοργανώνεται από την ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΘΗΝΩΝ (Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία) σε συνεργασία με το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ.