Άλλη Μια Νύχτα
Ενδιαφέρουσα ταινία, που πάντως δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει όλη τη δυναμική μιας αληθινής ιστορίας.
Ο Νικ Φλιν, ένας νεαρός συγγραφέας που αναζητά τον εαυτό του, πιάνει δουλειά ως εθελοντής σ’ ένα άσυλο αστέγων. Έχει πρόσφατα χάσει την αγαπημένη του μητέρα και έχει να δει τον πατέρα του, Τζόναθαν, από όταν ήταν παιδί. Ο Τζόναθαν, πρώην κατάδικος, αλκοολικός, αναξιόπιστος κι εκκεντρικός, αυτοπροσδιορίζεται ως ένας σπουδαίος ποιητής, και μπαίνει συνεχώς σε μπελάδες λόγω της συμπεριφοράς του. Ένα βράδυ, ανάμεσα στους άπορους στο άσυλο όπου δουλεύει, ο Νικ θα αναγνωρίσει τον πατέρα του και θα προσπαθήσει να δώσει μια ευκαιρία και στους δύο προτού να είναι πολύ αργά…
Παρότι βασίζεται στο πολύ δυνατό πρωτογενές υλικό της αληθινής ιστορίας του ποιητή και συγγραφέα Νικ Φλιν (και στη βραβευμένη αυτοβιογραφία του «Another Bullshit Night in Suck City»), η ταινία δεν αποφεύγει στιγμές-στιγμές την αίσθηση της κινηματογραφικής κατασκευής, αναπαράγοντας γνώριμες αρετές και αδυναμίες του indie ύφους με λογοτεχνίζουσα διάθεση. Ο Πολ Βάιτς, σε αντιστροφή με το «About a Boy» (όπου βρήκε με επιτυχία τη σοβαρή πλευρά σε μια ανάλαφρη κομεντί), αναζητά μια σχεδόν κωμική πινελιά σε ένα ‘βαρύ’ υλικό, μέσω του θορυβώδη, μυθομανή χαρακτήρα του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Όπως και με τα αντίθετα ερμηνευτικά στυλ, το overacting του Ντε Νίρο και την εσωστρέφεια του Πολ Ντέινο, ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος δεν καταφέρενει να βρει την ιδανική ισορροπία.
Θοδωρής Τσιάτσικας