Cyanna: Η επιστροφή στις μουσικές μας ρίζες είναι μονόδρομος (video)

Ποιοι είναι οι Cyanna;
Ο Νίκος, ο Αντώνης, ο Ιάσονας και ο Νάσος.

Πως προέκυψε το όνομα του γκρουπ;
Το όνομα προέκυψε το 1999, μετά από διαλογισμό… Η Cyanna είναι μια θεότητα της Ινδουιστικής θρησκείας, κατώτερη από την Κάλι, αλλά έχει το μερίδιο της στην πίτα της λατρείας των ανατολικών θρησκειών. Συναντάται και στην ελληνική μυθολογία, ως Κυάνα εκ του κυανού και συνδέεται με την θάλασσα στην Ελλάδα, ενώ πλέον λατρεύεται και στην Καραϊβική ως θεότητα. Για μας είναι η μούσα μας, η Πολύμνια μας!

Πως θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας; Ανήκετε πιο πολύ στην ηλεκτρονική μουσική;
Η μουσική μας δεν είναι ηλεκτρονική πια. Κάναμε ένα άλμπουμ, το οποίο ήταν ηλεκτρονικό, κάναμε ένα ακόμα άλμπουμ το οποίο είχε ηλεκτρονικά στοιχεία, αλλά η τελευταία μας δουλειά δεν εμπεριείχε ηλεκτρονικό στοιχείο. Κινούμαστε στο ευρύτερο φάσμα του rock, του rock n roll και του εναλλακτικού ήχου. Γενικά, αν κάποιος ήθελε να μας χαρακτηρίσει μουσικά, θα λέγαμε ότι ανήκουμε στο rock και φλερτάρουμε με διάφορα στοιχεία, από τον ακουστικό ήχο, μέχρι τον ηλεκτρονικό.

Ποιος καλλιτέχνης ή γκρουπ αποτελεί πρότυπό σας;
Τώρα είναι σαν να μας ρωτάς ποια είναι η αγαπημένη μας σταγόνα στον ωκεανό! Είναι ανάλογα σε τι φάση βρισκόμαστε, με τι ασχολούμαστε την κάθε χρονική εποχή. Τώρα είμαστε σε φάση «επιστροφή στις ρίζες», δηλαδή όλοι ακούμε πιο παλιά πράγματα: Doors, Rolling Stones, Led Zeppelin, Beetles και δεν έχει τελειωμό η λίστα. Ακούμε βέβαια και ελληνική μουσική, από Τρύπες, Σιδηρόπουλο, Ξύλινα Σπαθιά, μέχρι Χατζιδάκι, Λοΐζο και παραδοσιακά λαϊκά τραγούδια. Ειδικά αυτή την περίοδο έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά, γιατί είμαστε σε φάση που ετοιμάζουμε το πλήρες άλμπουμ μας και γενικότερα «εκθέτουμε» τον εγκέφαλο μας σε πράγματα που δεν έχουμε ξανακάνει. Κινούμαστε με πυξίδα τα παλιά τραγούδια, γιατί τα τωρινά είναι αναμάσημα των παλιών και δεν έχουν να σου προσφέρουν μια πραγματική μουσική επιρροή. Αν τα ακολουθήσεις θα καταλήξεις σε τετριμμένα πράγματα, κάτι που φυσικά δεν αναζητούμε.

Επιστροφή στο παρελθόν δηλαδή;
Ναι. Θέλουμε να κάνουμε μια προσεγμένη δουλειά, με «συμπαγές» αποτέλεσμα και τα παλιά τραγούδια μας δείχνουν τον δρόμο.

Οι καινούργιοι καλλιτέχνες δεν έχουν κάτι να σας προσφέρουν; Γιατί τέτοια προσήλωση στα παλιά τραγούδια;
Σίγουρα περνάμε καλά ακούγοντας κάποιους νέους καλλιτέχνες. Ακούγοντας τους όμως διακρίνεις τις επιρροές των παλιών, δεν υπάρχει κάτι το πρωτότυπο, κάτι σπουδαίο να σε επηρεάσει και να σου ανοίξει νέους δρόμους.

Η σύγχρονη ελληνική σκηνή; Δεν είναι σε θέση να προσφέρει και να χαράξει νέους δρόμους;
Υπάρχουν πάρα πολλές αγγλόφωνες μπάντες που είναι εξαιρετικές και με κάποιες έχουμε συνεργαστεί κιόλας. Δυστυχώς όμως υπάρχει η μιζέρια της Ελλάδας, που εκτοπίζει τις αξιόλογες προσπάθειες. Είναι αυτή η «μικρότητα» της χώρας που ζούμε και δεν αφήνει τις νέες αξιόλογες προσπάθειες να ευοδωθούν. Όσο για την ελληνόφωνη σκηνή, δεν υπάρχει κάτι που να «τραβάει» το αυτί αυτή την περίοδο. Η έντεχνη σκηνή, όπως έχει διαμορφωθεί από τη δεκαετία του ΄90 και μετά δεν έχει να πει και πολλά πράγματα, κάτι αξιόλογο μπορείς να βρεις αν γυρίσεις στη δεκαετία του ΄80 και τον Χατζιδάκι. Από τις τωρινές παρουσίες υπάρχει ο διαχρονικός Θανάσης Παπακωνσταντίνου, που είναι πολύ αξιόλογος. Τα υπόλοιπα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι χιλιοπαιγμένα, άχρωμα και χαμηλού επιπέδου. Τα τραγούδια τύπου χαβαλέ, έντεχνου φεστιβάλ με ντουντούκες και σημαίες, τα κλαψιάρικα, τα κιτς λαϊκό-ποπ, τα dance-pop και όλες οι συναφείς κατηγορίες είναι ένα συνονθύλευμα, που το ταΐζουν τα Μέσα με… το φτυάρι και έχει φέρει την ελληνική κοινωνία και μουσική σε αυτό το σημείο. Ειδικά η νεολαία έχει χάσει τον προσανατολισμό της και αυτό φυσικά έγινε βάσει σχεδίου και όχι τυχαία… Εμείς όταν ήμασταν μικροί είχαμε Χατζιδάκι,Τρύπες κ.α. Τώρα από πού να πιαστείς;

Ποια είναι η στιγμή που έχετε ξεχωρίσει μέχρι τώρα στην πορεία σας;
Αυτό που ξεχωρίζουμε είναι το EP (σ.σ. Extended Play- κάτι σαν single) που κυκλοφορήσαμε πριν από περίπου τέσσερις μήνες και το οποίο αποτέλεσε εξ΄ ολοκλήρου δική μας δουλειά. Πέρα από την τεχνική επιμέλεια αναλάβαμε και την παραγωγή και την παρουσίαση, αλλά και το πακετάρισμα και τη διανομή. Υπήρχαν βέβαια και άνθρωποι που βοήθησαν και θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε, αλλά το αποτέλεσμα ήρθε μέσα από τη δική μας δουλειά. Αυτά τα τέσσερα κομμάτια, που είναι προάγγελος του ολοκληρωμένου άλμπουμ μας, είναι ότι καλύτερο έχουμε βιώσει επαγγελματικά.

Είπατε ότι το αναλάβατε μόνοι σας. Η συνεργασία που είχατε με τη Sony σταμάτησε;
Σταμάτησε γιατί αυτή η συνεργασία δεν είχε να μας προσφέρει τίποτα πλέον. Στο πρώτο άλμπουμ που συνεργαστήκαμε το 2008 μείναμε ικανοποιημένοι, στο δεύτερο άλμπουμ κάναμε ουσιαστικά σχεδόν όλη τη δουλειά και από εκείνο το σημείο και μετά είδαμε πως δεν θα είχαμε ουσιαστική βοήθεια και αποφασίσαμε να τραβήξουμε χωριστούς δρόμους με την εταιρεία.

Πως έχει η κατάσταση με τις δισκογραφικές εταιρίες σήμερα; Στέκονται αρωγοί στην προσπάθεια των νέων καλλιτεχνών ή δεν ασχολούνται;
Οι εταιρίες πλέον δεν προσφέρουν βοήθεια, δεν κάνουν το απαραίτητο promotion. Αν θέλεις να γίνει δουλειά πρέπει να το πάρεις πάνω σου. Είναι απαραίτητο στο σημείο που έχουμε φτάσει, αν θέλει κάποιος να κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ πρέπει να πάρει τον σχεδιασμό… παραμάσχαλα!

Έχετε δηλώσει ότι είναι δυσβάσταχτο να ζεις σε αυτή την χώρα; Γιατί λοιπόν συνεχίζετε να ζείτε και να δημιουργείτε σε αυτή την χώρα;
Είναι δυσβάσταχτο να είσαι καλλιτέχνης ανεξάρτητος και να παράγεις έργο σε αυτή τη χώρα. Υπάρχουν περίπου 500 οικογένειες στην Ελλάδα, με ένα πρόχειρο υπολογισμό (γέλια!), που ζουν καταπληκτικά αυτή τη στιγμή που μιλάμε… Για όλους τους υπόλοιπους βέβαια τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα. Σχετικά με το μουσικό σκέλος, το να προσπαθείς να παράξεις μουσική, χωρίς να έχεις γεννηθεί από μια πλούσια οικογένεια που θα στα προσφέρει όλα στο πιάτο, είναι πολύ δύσκολη υπόθεση.

Βιοπορίζεστε από τη μουσική σας ή κάνετε και άλλες δουλειές ταυτόχρονα;
Έμμεσα ζούμε από τον μουσικό χώρο, αλλά η μπάντα δεν μας προσφέρει τα προς το ζην. Μην φανταστεί δηλαδή κάποιος ότι η Cyanna θρέφει τόσα άτομα.

Έχετε όνειρα για διεθνή καριέρα;
Έχουμε κάνει κάποιες… «αρπαχτές», με κάποια live στο εξωτερικό, αλλά δεν είχαμε μέχρι τώρα τη δυνατότητα να ζήσουμε στο εξωτερικό και να το κυνηγήσουμε. Θέλει βέβαια και τύχη, πρέπει να σου «κάτσει» η συγκυρία. Όχι με την έννοια του… βύσματος. Και αξιοκρατικά να πας, πρέπει να βρεις την ευκαιρία να τρουπώσεις, που έλεγε και ο Βουτσάς!

Πως προέκυψε η συμμετοχή σας στο φεστιβάλ της Ζήρειας;
Την ιδέα την έριξε η Νίκη από τους Transistor (οι οποίοι επίσης συμμετέχουν) και μας άρεσε αυτό το free concept. Ότι είναι δηλαδή στο βουνό, σαν κατασκήνωση και ο κόσμος έρχεται εθελοντικά, πράγμα που σημαίνει πως όσοι έρθουν θα έχουν σκοπό να απολαύσουν μουσική και αυτό είναι το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον στοιχείο. Θα είναι σίγουρα μια πολύ ωραία εμπειρία.

Τι θα λέγατε σε όσους σκέφτονται αν αξίζει ν’ ανέβουν στο βουνό και να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ;
Ξεκόλλα και ανέβα στο βουνό (γέλια!). Αστειευόμαστε. Θα παροτρύναμε τους λάτρεις της μουσικής και της εξοχής να έρθουν να παρακολουθήσουν ένα αμιγώς μουσικό event που σίγουρα αξίζει τον κόπο. Θα είναι μια εμπειρία που θα μείνει σε όποιον κάνει τον κόπο να ανηφορήσει το βουνό και σίγουρα είναι κάτι πρωτοπόρο για φεστιβάλ, που δεν συναντάμε συχνά στη χώρα μας.